Uwaga! Nadlatuje! Prosto na nas! Z daleka wygląda jak nietoperz, ale to, co wzięliśmy za skrzydła nietoperza, jest w istocie peleryną hrabiego Draculi, zwanego też Księciem Ciemności. B r z d ę k ! Hrabia „nie wycelował” – rąbnął głową w okienną szybę, na której rozpłaszczyła się jego twarz. Mimo zniekształceń można dostrzec, że ma ona rysy Leslie'go Nielsena, naszego dobrego znajomego z „Nagich broni”. Nie może być wątpliwości: takiego Draculę mógł nam zafundować wyłącznie Mel Brooks.
Obsada i ekipa
Okoliczności
  • W scenie, w której Harker wkłada kołek w serce Lucy, Mel Brooks nie powiedział Stevenowi Weberowi, że zostanie oblany 200 galonami krwi, aby jego reakcja wyglądała naturalnie.
  • Korzystając z sukcesów adaptacji powieści Brama Stokera „Dracula” autorstwa Francisa Forda Coppoli z 1992 roku, Mel Brooks tworzy komiczny pastisz, który jest dziwnie bardziej związany z filmem Dracula z 1931 roku (klasyk). Niektóre oryginalne dialogi z tej adaptacji są nawet tutaj powtarzane, najczęściej w celach komicznych.
  • Transformacje nietoperzy Draculi zostały zainspirowane kreskówkową transformacją Beli Lugosiego jako nietoperza w filmie Abbott i Costello spotykają Frankensteina (1948).
  • Peruka Leslie Nielsena, kiedy Renfield przybywa do zamku i kiedy Dracula idzie na bal, została zainspirowana włosami Draculi z filmu Dracula (1992), który wyreżyserował Francis Ford Coppola i zdobył trzy Oscary.
Pozostałe
  • Film został nakręcony w okresie od 8 maja do 26 lipca 1995 roku.
  • Taśma filmowa mierzyła 2609 metrów.
  • To ostatni film, który wyreżyserował Mel Brooks.
Więcej informacji

Proszę czekać…