Mari, wspólnie z rodzicami, Emmą i Johnem, przyjeżdża do rodzinnej posiadłości nad jeziorem. Wieczór postanawia spędzić w pobliskim miasteczku u swojej przyjaciółki, Paige. Przypadek sprawia, że obie trafiają do hotelu, w którym zaszyli się poszukiwani przez policję mordercy. Wkrótce okazuje się, że to zbiegły w więzienia psychopata, Krug, oraz jego rodzeństwo. Od tego momentu życie Mari i Paige zamienia się w koszmar. Podział jest prosty - oni są katami, dziewczyny ofiarami. Bite, dręczone i gwałcone z każdą chwilą czują jak śmiertelna pętla zaciska im się na szyi. Powoli tracą wiarę, że ich los się odmieni. Kiedy jednak banda, szukając schronienia, postanawia zaszyć się w domu rodziców Mari dziewczyny odzyskują nadzieję. Gdy Emma i John dowiedzą się, co przeszła ich córka, napastnicy poznają smak zemsty i do końca swych dni będą żałować, że trafili do ostatniego domu po lewej...
Obsada i ekipa
  • Przez niespełna rok studio rozważało wybór reżysera spośród stu kandydatur, zanim ostatecznie zatrudniono Dennisa Iliadisa, który zaimponował swym filmem z 2004 roku pt. Hardcore.
  • Producent Jonathan Craven – będąc jeszcze dzieckiem – pojawił się w oryginalnym Ostatnim domu po lewej z 1972 roku. Zagrał dziecko z balonem, którego Krug przebija, przechodząc ulicą.
  • Tony Goldwyn początkowo odmówił udziału w filmie ze względu na występującą w nim przemoc. Zmienił zdanie po tym, jak zobaczył pierwszy film reżysera Dennisa Iliadisa pt. Hardcore.
Okoliczności
  • Na nogach Paige i Mari podczas wizyty w hotelu widać siniaki i stłuczenia. Były one spowodowane wcześniejszym nakręceniem scen w lesie. Ekipa od charakteryzacji próbowała je uniewidocznić, jednak po tym jak, aktorzy realizowali sceny dla kaskaderów samodzielnie, ślady były zbyt widoczne, żeby przykryć je jakimkolwiek makijażem.
Lokalizacja zdjęć
  • Początkowo film miał być nakręcony w Westport w stanie Connecticut, gdzie powstał oryginał z 1972 roku. Ze względu na częste zmiany pogody w tych rejonach zdecydowano się poszukać innej lokacji.
  • Cały dom Collingwoodów, czyli jego wnętrze i strona zewnętrzna, został zbudowany w tym samym miejscu w celu uniknięcia problemów związanych z przenoszeniem produkcji do studiów nagraniowych.
  • Sceny wewnątrz i na zewnątrz domu Collingwoodów były kręcone w tym samym miejscu, aby uniknąć problemów z nagraniem dźwięku.
  • Początkowo film miał być kręcony w Westport w stanie Connecticut – tam, gdzie powstała oryginalna wersja z 1972 roku. Jednak groźba niebezpiecznych warunków pogodowych spowodowała, że poszukano innej lokalizacji.
Pozostałe
  • Początkowo film miał być wydany od razu na DVD w październiku 2009 roku, jednakże ze względu na pozytywne opinie po projekcjach testowych na jesieni 2008, zdecydowano się na dystrybucje kinową.
  • Film jest remakiem Ostatniego domu na lewo z 1972 roku, a ten sam w sobie jest remakiem filmu Ingmara Bergmana pt. Źródło z 1960 roku.
  • Podczas wywiadu 12 marca 2009 roku Sara Paxton zdradziła, że realizacja sekwencji gwałtu trwała 17 godzin.
  • Według „Gorezone Magazine” film był przeznaczony bezpośrednio do wydania DVD z premierą w październiku 2009. Jednak po pozytywnych testach jesienią 2008 zdecydowano się na dystrybucję kinową.
Więcej informacji

Proszę czekać…