Filmy przyjaźń, szpital, zazdrość, wspomnienie

Podczas spaceru po parku z M.J. niedaleko nich spada mały meteoryt na którym znajduje się symbiot. Peter zabiera go do laboratorium doktora Connorsa, lecz ten ucieka przyczepiając się mu do buta. Łączy on się ze strojem i zmienia jego kolor na czarny, daje mu dodatkowe moce, kostium jest wtedy o wiele wytrzymalszy i ma zdolność samo regeneracji. Lecz ta fuzja nie wpływa tylko na wygląd, symbiot opanowuje Petera także od zewnątrz, wyzwala w nim negatywne emocje, pobudza chęć zemsty na Sandmanie, o ile w poprzednich częściach człowiek-pająk się tylko bronił, nie próbował zabijać swoich wrogów to teraz staje się bezwzględny, także w życiu służbowym. W redakcji zostaje zatrudniony Eddie Brock, który rywalizuje z nim o posadę fotografa, tylko że on przedstawia go w niekorzystnym świetle. Peter udowadnia że zdjęcia rywala są preparowane, przez co Eddie traci prace.

Sitcom opowiada o przeciętnej amerykańskiej rodzinie Bundych, której dochód schodzi jednak często poniżej przeciętnej. Często mają różne problemy związane z brakiem pieniędzy, które obfitują w wiele dowcipnych sytuacji. Pomimo wzajemnej niechęci, zawsze trzymają się razem. Głowa rodziny to sprzedawca butów - Al, nad którym skupiają się różne nieszczęścia. Wie, że jest przegrany: nic już w swoim szarym życiu nie zmieni, nie uda mu się odzyskać już niczego z lat swojej świetności, kiedy to był młodym sportowcem. Mimo to nadal brnie do przodu i spokojnie przyjmuje każdy kolejny policzek od losu. Peggy to atrakcyjna i wyjątkowo leniwa żona Ala, większość dnia spędza przed telewizorem. Ich dzieci, Bud i Kelly, rozwijają się w trakcie kolejnych serii. Bud ma obsesje na punkcie kobiet i seksu, a Kelly to piękna, stereotypowa blondynka. Towarzyszem Bundych jest ich pies Buck, a potem Lucky. Dużą rolę w serialu spełniają także sąsiedzi Bundych: Marcy z mężem Steve'em, a później z kolejnym - Jeffersonem. Mottem rodziny wydają się być słowa Ala: "Bundy zawsze przegrywają, ale nigdy się nie poddają" (odc. 708).

„Zmiennicy” to jeden z kultowych seriali Stanisława Barei, przedstawiający w krzywym zwierciadle absurdy PRL-u. Wszystkie wątki serialu splatają się wokół taksówki o numerze bocznym 1313. To nią jeżdżą na zmianę Jacek i pan Stanisław, a potem także przebrana za Mariana – Kasia. Auto jest zdezelowane i kierownictwo obiecuje wymianę na nowszy model. Kiedy pojazd zostaje zmiażdżony przez posąg Zwycięskiej Myszy Postępu i Tradycji, pan Stanisław trafia do szpitala. Tam poznaje dyrektora Michalika, który pracuje w ważnym ministerstwie. Pielęgniarki biorą Stanisława za Michalika. Rozpoczyna się komedia pomyłek. Taksówka WPT-1313 jest także przedmiotem zainteresowania strażaka Zenona Kuśmidra i przemytników. Wszystko za sprawą torby pełnej kiełbasy nafaszerowanej narkotykami. Przemyca ją do Polski sympatyczny Taj studiujący w Warszawie, Krashan Bhamaradżanga.

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Serial przedstawia losy pochodzących z różnych warstw społecznych mieszkańców przedwojennej, warszawskiej kamienicy, mieszczącej się przy ulicy Złotej, począwszy od końca II wojny światowej, aż po współczesność; przy okazji będąc cennym i pouczającym zapisem przemian społecznych i politycznych, mających miejsce w Polsce na przestrzeni ostatniego półwiecza.

Codzienne życie zwykłych ludzi – pracowników laboratorium w jednym z instytutów medycznych w Warszawie oraz ich rodzin. Losy i drogi życiowe głównych bohaterów przecinają się w coraz to nowych punktach, powstają różne nowe relacje. Na przemiany w życiu prywatnym głównych postaci niebagatelny wpływ mają coraz dynamiczniejsze przekształcenia związane z rokiem 1989.

Charlie dowiaduje się, że wśród ofiar ataku na World Trade Center w Nowym Jorku jest cała jego rodzina. Mężczyzna nie wie, jak poradzić sobie z bólem po stracie najbliższych. Postanawia odnowić znajomość ze starym kolegą z lat szkolnych, z którym kiedyś dzielił mieszkanie. Odradzająca się po latach przyjaźń wydaje się być najlepszym lekarstwem na przeżycie bólu i rozpaczy po tragedii, która go spotkała.

Serial komediowy, którego bohaterami są mieszkańcy domu położonego na obrzeżach dużego miasta. Właściciele posiadłości, państwo Helena i Stanisław Bogaccy (Ewa Szykulska i Marek Siudym), nudzące się nieco małżeństwo z dużym stażem, wynajmują piętro swojej willi trzem młodym dziewczynom. Wkrótce jedna z nich wyprowadza się, a dwie pozostałe usiłują przekonać Bogackich, by wynajęli pokój Jackowi, chłopakowi, który po szalonej imprezie zasnął w wannie Krysi i Zuzi. Relacje, jakie zachodzą między mieszkańcami domu, rozmaite konfiguracje uczuciowe, m.in. zainteresowanie gospodarza lokatorkami i gospodyni młodym lokatorem są źródłem wielu zabawnych sytuacji.

Kronika życia rewolucjonistki politycznej, artystycznej i obyczajowej - Fridy Kahlo (Salma Hayek) oraz jej długiego i pełnego konfliktów związku z artystycznym mentorem, a potem mężem Diego Riverą (Alfred Molina (I)). To opowieść o dwojgu bezkompromisowych artystów i ich lawinowym ataku na świat sztuki lat 30.