Filmy kłamstwo, płacz, seks oralny, relacja matka-córka

W 1972 roku - przed erą internetu i eksplozji pornografii - do kin weszło Głębokie gardło. Jako pierwszy film pornograficzny dopuszczony do szerokiej dystrybucji zapoczątkował prawdziwą rewolucję. Gwiazdą filmu została nikomu wówczas nieznana Linda Lovelace. Linda Susan Boreman, młoda dziewczyna z konserwatywnej rodziny wyszła za mąż za producenta filmów porno Chucka Traynora. Za jego namową wystąpiła w filmie "Głębokie gardło" przyjmując pseudonim Lovelace. Wkrótce Linda odgrywająca rolę sympatycznej dziewczyny z sąsiedztwa o wyjątkowym talencie stała się prawdziwą królową filmów dla dorosłych i symbolem niczym nieskrępowanej wolności seksualnej. Sześć lat później zaprezentowała światu zupełnie inną historię, stając się czołową działaczką ruchu antypornograficznego.

Barbara Covett, despotyczna i samotna nauczycielka, prowadzi żelazną ręką swoją klasę w jednym z londyńskich liceów. Podczas samotnych wieczorów pisze dziennik. Do szkoły przychodzi nowa nauczycielka plastyki - Sheba. Na początku wydaje się Barbarze idealnym materiałem na przyjaciółkę. Jednak sytuacja zmienia się, kiedy Barbara odkrywa, że Sheba ma romans z jednym ze swoich uczniów. Covett też ma swoje szkolne tajemnice.

Seligman znajduje na ulicy półprzytomną i pobitą Joe. Zabiera ją do swojego domu. Kobieta dochodząc do siebie, opowiada mu o swoim życiu i erotycznych doznaniach.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Smutny obraz ukazujący dwa zaprzyjaźnione małżeństwa, dla których słowo miłość nie wiadomo kiedy zniknęło z codziennego słownika.

Historia grupy dzieciaków z tej samej londyńskiej szkoły. Trife dowiaduje się, że jego była dziewczyna Alisa jest w ciąży i nie chce tego zaakceptować. Żeby się odstresować, razem ze swoimi kumplami Jayem i Moonym postanawiają odebrać grę, która zabrał im Sam, szkolny zakapior. Alisa natomiast postanawia iść na zakupy razem ze swoją najlepszą przyjaciółką Becky. Wszyscy mają się potem spotkać na wielkiej imprezie, jednak w między czasie wydarzy się wiele rzeczy, które na zawsze zmienią ich życie.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.