Filmy cyrk, prostytutka

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Ricky (Antonio Banderas) wychodzi ze szpitala dla umysłowo chorych. Pierwsze kroki kieruje do byłej kochanki, "gwiazdki" kina porno, Mariny (Victoria Abril). Dziewczyna nie wykazuje zainteresowania kontynuowaniem dawno zakończonej znajomości, odtrącając adoratora. Ricky nie może pogodzić się z porażką. Zdesperowany, nachodzi ją w domu, a gdy Marina nie chce go wpuścić, ogłusza ją uderzeniem w głowę. Nieprzytomną zaciąga do sypialni i przywiązuje do łóżka. Dziewczyna staje się więźniem we własnym domu. Z czasem więzy, które początkowo były torturą, stają się elementem zmysłowej, erotycznej gry, w której nagrodą jest prawdziwe uczucie.

Autorski serial Polsatu, którego akcja rozgrywa się współcześnie w luksusowym, warszawskim hotelu. Codzienne perypetie osobiste i zawodowe pracowników i gości są pretekstem, aby pokazać życie hotelu od zaplecza. Główną bohaterką jest studentka malarstwa Natalia Lipska (Laura Samojłowicz), która z dnia na dzień zostaje właścicielką tytułowego hotelu. Jego menedżerką jest wieloletnia kochanka ojca Natalii - Iwona (Magdalena Cielecka). Miedzy obiema paniami dochodzi do licznych spięć – różnią się bowiem charakterami, a w przeszłości nigdy nie były sobie bliskie. Teraz muszą grać w jednej drużynie, co nie jest dla nich łatwe.

Rok 1934. Miasteczko Dustbowl. Ostatnie wspaniałe lata magii. Rozstrzygająca walka dobra ze złem rozpoczyna się w czasach przerażających burz piaskowych, straszliwych plag, suszy i zarazy. Pasmo katastrof jest znakiem bożego gniewu i zwiastunem nadchodzącej Apokalipsy. Ostateczna bitwa rozegra się w sercu imperium, zwanego Ameryką. Wraz z objazdowym wesołym miasteczkiem przybywa tu uzdrowiciel Ben Hawkins.

Darren Silverman (Jason Biggs), Wayne Lefessier (Steve Zahn) i J. D. McNugent (Jack Black) znają się od lat i są sobie bliscy jak rodzeni bracia. Pech chce, że w ich życiu pojawia się piękna i wyrachowana Judith (Amanda Peet), która zastawia sidła na dobrodusznego Darrena. Między przyjaciółmi coraz częściej dochodzi do spięć, co Judith sprytnie wykorzystuje na swoją korzyść. J. D. I Wayne robią, co mogą, by ocalić Darrena, ale ich wysiłki spełzają na niczym. Gdy dowiadują się, że nieświadomy niczego Darren planuje poślubić Judith, postanawiają porwać ją i namówić przyjaciela, by odnalazł swą dawną ukochaną, która groziła, że wstąpi do klasztoru.

Trwa właśnie wojna. Na małej stacji kolejowej Kostomlaty, gdzieś w Czechach, znudzeni kolejarze czekają na kolejne pociągi, które nierzadko się spóźniają. Aby czas szybciej płynął, opowiadają sobie o swoich miłosnych przygodach. Główny bohater, młody aspirant Milos ma problemy ze zdobyciem pierwszej dziewczyny. Stara się to jednak osiągnąć za wszelką cenę.

Mieszkańcy małego miasteczka szukają mglistą nocą mordercy atakującego ludność. Łączą się w rodzaj straży obywatelskiej, która ze swej strony terroryzuje odtwórcę roli głównej, Woody'ego Allena. Ma on bowiem brać udział w obławie, lecz pozostawia się go w niepewności co do samych wydarzeń, a wreszcie czyni zeń obiekt polowania.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Niezwykle sprawny, błyskotliwy, pewny siebie. Potrafi znaleźć się w każdej sytuacji, rozwiąże najtrudniejszą kryminalną zagadkę. Nie oprze mu się żadna kobieta. Kto to taki? Porucznik Sławomir Borewicz, pierwszy milicjant PRL-u. Serial o jego przygodach kręcono ponad 10 lat. Za kanwę scenariusza posłużyła popularna seria opowiadań kryminalnych „Ewa wzywa 07” wydawanych przez wydawnictwo Iskry w latach 1968–1989. Łącznie ukazało się 146 tekstów. Intencją pomysłodawców (funkcjonariuszy MO) było przybliżenie w propagandowej formule kulis pracy milicjantów. Nic dziwnego więc, że serial „07 zgłoś się” był postrzegany jako odgórne zamówienie partii mające służyć poprawie wizerunku milicji w społeczeństwie. Twórcy serialu zaprzeczali, podkreślając jednocześnie, że tytułowy bohater nie należy do partii.

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...