Komedia 1966

Tytułowy sublokator to Ludwik, młody naukowiec, który dostał upragniony przydział na mieszkanie. Otrzymał pokój w willi pani Marii, zamieszkałej dotąd przez same kobiety, które natychmiast otaczają i rywalizują o Ludwika. Zamiast poświęcić się pracy naukowej musi wciąż wysłuchiwać dziwacznych problemów zaborczych kobiet, którym zadanie ułatwia złamanie przez Ludwika nogi… ale może nie jest tak tragicznie do końca, ma przecież drugą nogę…

Na małej, słonecznej wyspie przeplatają się historie kilku bohaterów: Gennaro prowadzącego skromny pensjonat odwiedzany przez zagraniczne turystki, które przyciąga reputacja jego syna jako latynoskiego kochanka, Enrico - piłkarza grający w prowincjonalnej drużynie, który otrzymuje atrakcyjny kontrakt od prezesa drużyny z Serie C, którego córka zakochała się w młodym sportowcu, Marco - studenta inżynierii i piosenkarza amatora oraz Primo i Secondo - dwóch początkujących pisarzy zatrudnionych przez burmistrza jako... malarzy.

Dowiedziawszy się o zdradzie żony, inż. Marić opuszcza dom z zamiarem popełnienia samobójstwa. Po jego pogrzebie żona i jej kochanek fałszują testament, wchodząc w ten sposób w posiadanie całego majątku. Trzy lata później „nieboszczyk” wraca, a wtedy rodzina oskarża go o szpiegostwo i oddaje w ręce milicji.

Na niewielkiej stacji podczas II wojny światowej swoją pierwszą w życiu pracę rozpoczyna świeżo upieczony absolwent szkoły kolejarskiej Miloš Hrma. Właśnie tam wchodzi w dorosłe życie i przeżywa inicjację seksualną, by z młodzieńca stać się prawdziwym mężczyzną.

Główny bohater, Harry Winkle, jest operatorem stacji telewizyjnej. W trakcie przekazu relacji z meczu futbolu amerykańskiego jeden z zawodników w zamieszaniu upada na niego. Prosto z boiska Harry ląduje w szpitalu na obserwacji. Willie Gingrich, jego szwagier, który jest prawnikiem, wpada na genialny pomysł: Winkle ma symulować poważnie chorego i jako ofiara wypadku w czasie pracy otrzymać wielomilionowe odszkodowanie od klubu sportowego, dyrekcji stadionu i telewizji...

Sandro (Walter Chiari) jest odnoszącym sukcesy dziennikarzem, który właśnie rozpoczął pracę nad nowym tematem. Postanowił przeprowadzić badanie na temat egoizmu. Każda osoba, którą spotyka na swojej drodze, staje się ciekawym obiektem obserwacji. Nawet jego żona Titta (Gina Lollobrigida). Z biegiem czasu dziennikarz zaczyna utożsamiać się z ludźmi, których wcześniej oceniał, a jego oskarżenia w stosunku do rodzaju ludzkiego, zmuszają go do refleksji nad sobą i swoim zachowaniem.

Ślub Kuby i Majki nie odbywa się, gdyż tuż przed uroczystością pojawia się Lola, która wywołuje skandal, nazywając pana młodego bigamistą. Dopiero później wyjaśnia mu pomyłkę, której sprawcą jest sobowtór Kuby – Johnny Tomala, gitarzysta big beatowy. Obiecał Loli małżeństwo, a potem zniknął. Postanawiają go odszukać, tym bardziej, że Majka żąda dowodów istnienia sobowtóra. Za namową reżysera Lelewicza Kuba występuje w telewizji jako „autentyczny” Johnny i odnosi wielki sukces. Musi prowadzić podwójne życie, gdyż Majka zakochała się właśnie w Tomali.

Lato 1939 roku. Profesor Gabriel Tomicki (Bronisław Pawlik), nazywany przez znajomych don Gabrielem, spiera się podczas zebrania naukowego ze swoim adwersarzem, dr. Stanisławem Dogiem-Leśniewskim. Prof. Tomicki jest germanistą wykształconym na niemieckich uniwersytetach w Heidelbergu i Lipsku. Nie wierzy w możliwość rozpętania wojny przez potomków Goethego, Schillera i Hegla… Dr Dog-Leśniewski, subtelny znawca kultury francuskiej, jest odmiennego zdania. Zacięte spory, jakie od jakiegoś czasu wiodą, nie mają tylko charakteru intelektualnego, lecz również psychologiczny. Tomicki, mężczyzna niepozorny i wątły, na dodatek krótkowidz, ma trudności w kontaktach z kobietami. Dog-Leśniewski jest mężczyzną przystojnym i czarującym, cieszącym się ogromnym powodzeniem u płci pięknej. Tymczasem nadchodzi 1 września. Wybucha wojna. Zafascynowany osiągnięciami ducha germańskiego don Gabriel postanawia zaciągnąć się do wojska. Okazuje się jednak, że jest niezdolny do służby liniowej. Podczas jednego z nalotów poznaje w schronie Florentynę – fordanserkę z klubu nocnego Casanova. Dziewczyna jest jego sąsiadką, lecz przez całe lata nie zwracał na nią uwagi. Wspólnie postanawiają opuścić pogrążającą się w chaosie stolicę. Dźwigając plecaki, maszerują nocą. Za dnia sypiają po stodołach. Tomicki zakochuje się we Florentynie i dzięki niej leczy swój zadawniony kompleks. Udaje mu się także zaciągnąć do wojska.

Młody poeta i piosenkarz, Leopold Górski, jest zatrudniony w warszawskiej stacji pomp, zwanej „Grubą Kaśką”. Otrzymuje od zakładowego sekretarza partii specjalne zadanie. Ma sprawić, by poprawiła się wydajność pracy w brygadzie majstra Wierzchowskiego.

Główni bohaterowie to Ignacy Zasada – starszy referent w stanie spoczynku, jego wnuk – Piotruś, Katarzyna Słaboś – ponętna Kika oraz urzędnik Stefan, który zamordował ciotkę, aby zawładnąć jej samochodem. Autobus, którym podróżują, ulega wypadkowi. Wszyscy trafiają w zaświaty, gdzie są sądzeni za swoje ziemskie czyny na sądzie szczegółowym… Dziadek i wnuczek wkrótce przekonują się, że w zaświatach panuje taki sam bałagan jak na ziemi: giną akta, w piekle brakuje opału, w niebie pełno plotkarzy i intrygantów, a dusze latami czekają na wyroki…