Filmy kobieca nagość, relacja ojciec-syn, picie, narkotyk

Historia brytyjskiej sceny muzycznej od lat siedemdziesiątych do wczesnych lat dziewięćdziesiątych. Tony Wilson jest ambitnym, ale sfrustrowanym prezenterem telewizyjnym, szukającym swojego powołania. Po koncercie mało znanego wówczas zespołu Sex Pistols namawia stację telewizyjną, by nagrała ich występ. Ruch okazuje się strzałem w dziesiątkę. Niedługo potem do jego drzwi zaczynają dobijać się kolejne kapele z manchesterskiej sceny punkowej. Niesiony na fali muzycznej rewolucji Wilson wraz z przyjaciółmi zakłada legendarną wytwórnię Factory Records, dzięki której zespoły takie jak Joy Division i New Order na zawsze odmieniły oblicze muzyki.

Chris Pratt, wskutek własnej brawury, uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu i doznał obrażeń mózgu oraz częściowo stracił pamięć. Przedtem był obiecującym sportowcem, gwiazdą szkolnej drużyny hokeja. Pochodził z majętnej rodziny, miał śliczną dziewczynę i perspektywy wielkiej kariery. Teraz ma trudności z zapamiętaniem prostych informacji. Żyje w wynajętym mieszkaniu wraz ze swym przyjacielem i mentorem, ociemniałym Lewisem. Udaje mu się zdobyć pracę nocnego sprzątacza w lokalnym oddziale banku. Spotyka dawnego kumpla ze szkoły, Gary'ego Spargo, który pomaga mu uwierzyć w siebie, a nawet znajduje mu dziewczynę, striptizerkę Luvlee Lemons. Wkrótce jednak okazuje się, że Gary szykuje wielki skok na bank, w którym zamierza bezwzględnie wykorzystać Pratta.

Akcja filmu toczy się w jednej z biedniejszych dzielnic Los Angeles. Jest rok 1984, Tre Styles (Cuba Gooding Jr.) wysłany zostaje prze matkę do ojca (Laurence Fishburne), by ten dopilnował aby syn wyrósł na mężczyznę. Młody szybko zaprzyjaźnia się z sąsiadami Darinem (Ice Cube) i Rickiem (Morris Chestnut), i razem z kilkoma innymi miejscowymi tworzą małą grupkę. Mija kilka lat, większość znajomych Tre ma już za sobą konflikt z prawem, ale on jest ciągle dobrym uczniem i stara się nie wpadać w kłopoty. Jednak życie na przedmieściach nie jest takie proste, i prędzej czy później będzie musiał zderzyć się z brutalną rzeczywistością...

Pięć lat temu Xavier, William, Wendy, Martine i Isabelle spędzili razem lato w Barcelonie. Po długiej przerwie mają okazję spotkać się znowu.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Luke Shapiro właśnie kończy liceum. Czekają go ostatnie wakacje przed pójściem na studia. Luke jest dealerem narkotyków. Dr Jeff Squires jest jego psychologiem i klientem. Podczas swoich długich rozmów starają się dociec, jaki jest sens życia i co jest w nim najważniejsze. W między czasie, Luke zakocha się, a Jeff będzie się musiał uporać z kryzysem małżeńskim.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Bezrobotny trzydziestolatek Hlynur nadal mieszka z matką, a dni spędza na piciu, oglądaniu filmów pornograficznych i surfowaniu po sieci. Na święta Bożego Narodzenia do ich domu wprowadza się nauczycielka flamenco jego matki, Lola. Podczas nieobecności matki Hlynur odkrywa, że Lola jest lesbijką, a jednak Nowy Rok spędza z nią w łóżku. Wkrótce dociera do niego, że Lola dzieli z matką nie tylko dom. Ostatecznie, Hlynur będzie musiał znaleźć swoje miejsce w tej układance i wyzbyć się nieco egoizmu.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".