Filmy miłość, kostium

Frédéric (Bernard Verley), wspólnik w firmie biznesowej, żonaty i ojciec dziecka, które niedługo skończy dwa lata, kocha swoją żonę Hélène (Françoise Verley), nauczycielkę angielskiego. Jednak już od jakiegoś czasu zastanawia się nad swoim związkiem z kobietami, z własnymi oraz z tymi, których spotyka i obserwuje na co dzień. Zauważa też dyskretną udrękę, która dręczy go po południu. Pewnego dnia kochanka jednego z jego przyjaciół z dzieciństwa ponownie się z nim łączy. Nazywa się Chloe: (Zouzou) jest niezależna, impulsywna, żądna przygód, zdesperowana. Niesie jej pomoc materialną i moralną, ale wkrótce czuje do niej znacznie coś więcej…

Mocna opowieść, oparta na faktach, o miłości, akceptacji i rodzinie, osadzona w latach 70-tych. Kiedy nastolatek z zespołem Downa (Isaac Leyva) zostaje porzucony przez swoją matkę, homoseksualna para (Alan Cumming oraz Garret Dillahunt) przygarnia go i staje się dla niego kochającą rodziną, jakiej nigdy nie posiadał. Niestety, w momencie, gdy ich niekonwencjonalny układ zostaje odkryty przez urzędników socjalnych, mężczyźni są zmuszeni do walki ze stronniczym systemem prawnym, by uratować rodzinę. Główny wątek filmu to batalia rozgrywająca się na sali sądowej. Po jednej stronie jest system amerykańskiej opieki społecznej broniący konserwatywnych zasad pod pozorem dobra dziecka. Po drugiej para wrażliwych opiekunów, którzy niczym nieumęczony Don Kichot, do ostatnich sił, walczą o chłopca. Lada dzień wszystko się okaże…

Michael (Steven Robertson) jest 24-letnim młodym człowiekiem cierpiącym na porażenie mózgowe, mieszkającym w Domu Pomocy dla Niepełnosprawnych prowadzonym przez groźną Eileen. Jego życie zmienia się, gdy do ośrodka wprowadza się ekscentryczny samotnik Rory O'Shea (James McAvoy). Michael jest oszołomiony faktem, że elokwentny Rory, który zdolny jest poruszać tylko prawą ręką potrafi zrozumieć jego niemal niemożliwą do zrozumienia wymowę. Dynamiczna natura Rory'ego wywiera niezwykły wpływ na Michaela, co staje się punktem wyjścia do poznania nowego, dotąd niedostępnego świata leżącego poza murami Carrigmore.

Zawstydzona kobieta żongluje przystosowaniem się do nowej roli żony arystokratki a obecnością jego pierwszej żony.

Krótko po drugiej wojnie światowej w Wenecji nakręcono adaptację Romea i Julii. Na marginesie bohaterów dramat Szekspira przeżywa z kolei dwójka młodych ludzi: Angelo (Serge Reggiani), hutnik szkła z Murano i Giorgia (Anouk Aimée), córka faszystowskiego sędziego. Wcielają się w rolę gwiazd filmu i doświadczają niepewnej miłości, która zawsze jest zagrożona, w szczególności przez intrygi podejrzanego Raffaele (Pierre Brasseur), naganiacza rodziny Maglia. Angelo zostaje zabity, a Georgia umiera obok niego.

Aniuta, półkrwi Polka, pół Rosjanka, nie może się pogodzić z postępowaniem ojca. Jest on carskim generałem odpowiedzialnym za walkę z rewolucjonistami i działa na tyle skutecznie, że jego przeciwnicy szukają sposobu aby przeprowadzić na niego zamach. W tym czasie jego córka zrywa zaręczyny z hrabią Bobrowem, który również miał swoje sukcesy w walce z ruchem wyzwoleńczym. Główną jednak przyczyną odrzucenia narzeczonego jest Bolesław, polski rewolucjonista.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.