Filmy aktywizm

W wieku 23 lat była międzynarodową gwiazdą, a jej piosenki plasowały się na szczytach list przebojów. Za to kiedy kończyła 26 lat, regularnie ją oczerniano i wyśmiewano. Sinéad O’Connor to ikona irlandzkiej muzyki, która wyprzedzała swoje czasy. Film opowiada o jej fenomenalnym dojściu do światowej sławy oraz o tym, jak obrazoburcza osobowość doprowadziła do usunięcia jej z panteonu gwiazd muzyki pop. Obserwujemy Sinéad zarówno podczas koncertu w Medison Square Garden w 1992 roku, jak i w czasie słynnego występu w Saturday Night Live, gdzie a capella zaśpiewała kultowy utwór Boba Marleya w proteście przeciwko seksualnemu wykorzystywaniu dzieci w kościele katolickim i publicznie podarła fotografię Jana Pawła II. Szczery wywiad stanowi podstawę narracji filmu. Koncentrując się na jej proroczych słowach i akcjach z okresu pięciu lat (1987-1992), poznajemy spuściznę artystki z perspektywy współczesnego feminizmu. Możemy docenić jej talent i pasję oraz wrażliwość i determinację by do końca być wierną własnym zasadom. Niektórzy twierdzą, że Sinéad O’Connor była ogniem, który wygasł zbyt szybko. W tym filmie widzimy jednak, że wciąż płonie.

Londyn, rok 1962. Dwie nastolatki - Ginger (Elle Fanning) i Rosa (Alice Englert) - są nierozłączne; razem chodzą na wagary, debatują o religii, polityce i stylizacjach. Obie marzą o lepszym życiu niż to, które wiodą ich sfrustrowane matki. Ale gdy zimna wojna napotyka seksualną rewolucję, a groźba nuklearnego holokaustu się nasila, długoletnia przyjaźń między dwiema dziewczynami zaczyna pękać.

18-letnia Jeanne (Virginie Ledoyen) przeskakuje od chłopca do chłopca, czekając na prawdziwą miłość. Pewnego dnia siedzi w metrze naprzeciwko Oliviera (Mathieu Demy) i jest to wzajemna miłość od pierwszego wejrzenia. Po pewnym czasie wyjawia jej, że był narkomanem i ujawnia swój status HIV.

1961-1962, wojna algierska toczy się pełną parą. Lakhdar (Roschdy Zem), imigrant, robotnik budowlany, mieszka w slumsach Nanterre. Nie może już znieść życia w samotności, utraty twarzy żony, dzieci, które pozostały w południowej Algierii. Gdy udało mu się sprowadzić rodzinę, zaczyna szukać mieszkania, które zapewniłoby im godne życie. W międzyczasie stara się jak może, aby utrzymać ich ponad błotem i nędzą. Ale szaleństwo slumsów jest silniejsze od niego. Aby zdobyć mieszkanie swoich marzeń, Lakhdar staje się jednym z tych spekulantów, którzy prosperują dzięki swoim braciom, handlarzom marzeń.

Życie Gustava i Luki zmienia się gwałtownie, gdy włoski rząd przedstawia projekt ustawy, przyznającej prawa parom homoseksualnym. W kraju narasta fala homofobii, zablokowanie ustawy staje się priorytetem Watykanu i konserwatystów, którzy w legalizacji związków partnerskich widzą upadek moralności i "rodziny". Luca i Gustav, którzy są ze sobą od ponad ośmiu lat, chcąc zrozumieć argumenty zwolenników i przeciwników ustawy, wyruszają na wycieczkę po Włoszech, poznając je od strony, której nie znali i której nigdy sobie nie wyobrażali.