Dokumentalny 1975

Animator Robert Clampett, członek Warner Brothers przedstawia historie, którą sam stworzył w latach 30' i 40'. Dał on początek takim kultowym postacią kina rysunkowego jak: Królik Bugs, Kaczor Duffy czy Świnka Porky.

Fabularyzowany dokument, przedstawiający powstanie mitu o wampirach, jego ewolucję i legendę jaką stały się wampiry, a w szczególności najznamienitszy z nich hrabia Drakula. Całość składa się z fragmentów filmów, ludowych podań i wierzeń oraz historycznych zapisków, a wszystko przedstawia Christopher Lee.

Yiuchiro Miura – narciarz, podróżnik, poeta – marzy o zjechaniu z najwyższej góry świata. Marzenie to oznacza wspinaczkę na wysokość 7800 metrów przy wsparciu 800 tragarzy, z których 8 odda życie za przedsięwzięcie, a następnie zjechanie 2400 metrów w dół pokrytego lodem wzgórza o nachyleniu 40-45 stopni. Z ekranizacji dziennika Miury dowiadujemy się o jego zmaganiach ze stromym wzgórzem, silnym wiatrem, wreszcie o finale tej niezwykłej eskapady – krytyczne 6 minut zostało okrzyknięte najbardziej emocjonującym materiałem kiedykolwiek nakręconym.

Film dokumentalny o francuskiej branży porno, przedstawiający jej kulisy. Oprócz ciekawostek z tej branży, reżyser przybliża nam (dosłownie i w przenośni) postać francuskiej gwiazdy porno Claudine Beccarie.

Alice Cooper przedstawia nagrany w 1975 roku ”horror – koncert”, w którym zaprezentował swoje największe hity: Only Women Bleed, School's Out, Steven i inne. Prowadzącym widowisko był Vincent Price (jako głos), aktor znany z wielu horrorów.

Nostalgiczne spojrzenie na Wielki Kryzys ze współczesnymi materiałami archiwalnymi i klipami filmowymi przedstawiającymi Jamesa Cagneya jako amerykańskiego Everymana.

Włoski dziennikarz sportowy jedzie do Stanów Zjednoczonych, aby zebrać materiały na temat świata boksu i udokumentować korupcję organizatorów meczów bokserskich. Inicjatywa dziennikarza zderza się jednak z siatką ciemnych interesów mafii, z milczeniem panującym wśród sportowców i ich rodzin, z niejasnymi groźbami i strachem.

Film dokumentalny opowiadający o Tommasinim, człowieku odpowiedzialnym za zdrowie publiczne w Parmie we Włoszech. Jest to prowincja rządzona przez polityków z partii komunistycznej. Tommasini twierdzi, że należy integrować osoby upośledzone umysłowo ze społeczeństwem, zamiast zamykać ich w zakładach. W pierwszej część filmu trzech chłopców opowiada o swoim życiu, o traktowaniu ich jak dziwadła, wynajmowaniu do prac jako tanich robotników. Ale dzięki nowemu programowi próbują odnaleźć swoje miejsce w społeczeństwie. W drugiej części filmowcy rozmawiają z osobami bezpośrednio zaangażowanymi w realizację eksperymentu parmeńskiego.

W lutym 1972 roku Massimo Sarchielli, zawodowy aktor mieszkający w Rzymie, przyjmuje Annę – szesnastoletnią bezdomną, narkomankę, w ósmym miesiącu ciąży – i pozwala jej zamieszkać w swoim domu. Wpada na pomysł zrobienia o niej filmu. Film rekonstruuje sposób, w jaki się poznali, jej przeszłość oraz próbę uratowania jej z nałogu.