Filmy Kambodża

Camille (Agathe Bonitzer) dołączyła do katolickiej misji w Kambodży. Teraz spełniły się jej życzenia. Każdego ranka idzie drogą biegnącą wzdłuż rzeki i przecina ruiny Angkoru. Poznaje kambodżańskiego mężczyznę, Sambatha (Randal Douc). Ustanawia się "rytuał" spotkania między nimi.

Młoda Amerykanka, Hope, jedzie do Kambodży, by spotkać się z najlepszą przyjaciółką swojej matki z czasów młodości. Hope przyszła na świat, gdy jej rodzice byli przetrzymywani w jednym z obozów pracy reżimu Czerwonych Khmerów, po czym udało im się wyemigrować do Stanów Zjednoczonych. Hope wyobraża sobie doświadczenia i przeszłość swoich rodziców. Tej rekonstrukcji od początku towarzyszy piosenka "Champa Battambang", autorstwa gwiazdy khmerskiego popu lat 60-tych, Sinna Sisamoutha, ponieważ właśnie przy jej dźwiękach rodzice głównej bohaterki się poznali. "Champa Battambang" staje się dla Hope sposobem bliższego poznania własnych korzeni i zrozumienia doświadczeń poprzedniego pokolenia.

Wnuczka i babcia z maleńkiej wioski, znajdujące porozumienie w miłości do rodzimej ziemi. Młodzi ludzie, szukający porady w błyskającym neonami klasztorze. Ponura rozgrywka rodzeństwa, walczącego o prawo do ciała matki. Pełen symboli, nowelowy film o niedalekiej przyszłości, którego fabuły łączy sceneria: rejony bliskie jednej z największych azjatyckich rzek, u brzegów której żyje sześćdziesiąt milionów ludzi. To refleksja nad jej dzisiejszymi losami i koniecznością dbania o ekosystem regionu, a zarazem unikalny wgląd w świat korzystających z jej zasobów społeczności, w niektórych przypadkach pierwszy raz uwiecznionych w filmowym medium.

45-letnia Mirinda, francuska prostytutka, żyje z dnia na dzień na przedmieściach Phnom Penh. Wywoływane niejednokrotnie ekscesy w mieście wciąż naznaczone są przeszłością Czerwonych Khmerów. Jej spotkanie z Panną, małą dziewczynką sprzedaną przez handlarzy i pozostawioną sobie, rodzi w Mirandzie nowe poczucie ojcostwa i da jej odwagę, by ponownie się przemienić.

Po upadku reżimu Czerwonych Khmerów, a więc po styczniu 1979 roku, Kambodżanie walczą o odzyskanie normalnego życia w świecie szybko oddanym nieokiełznanej gospodarce rynkowej. Wśród nich Savannah (Narith Roeun), zdemobilizowany żołnierz, mieszka w Phnom Penh ze swoim wujem, jedynym członkiem jego rodziny, który przeżył reżim Czerwonych Khmerów. Savannah musi brać udział w walkach pradal serey, kambodżańskim sporcie walki związanym z boksem, aby przeżyć. Zakochuje się w Srey Poeuv (Chea Lyda Chan), 19-letniej gospodyni baru, która jest zmuszona do pracy, aby spłacić długi zaciągnięte u właściciela sali tanecznej. Savannah chce pomóc Srey spłacić dług i łączy siły z Phâlem (Mol Sovannak), innym byłym żołnierzem, aby zorganizować napad.

Indochiny, rok 1931. Francuska wdowa razem z dwójką dzieci, żyje z uprawy ryżu, która znajduje się blisko morza. Niestety co roku ich pola zalewane są przez morską wodę, która niszczy uprawy. Kobieta postanawia wybudować zaporę, która jako jedyna może zatamować przypływ wody...

Kiedy Japonia poddaje się pod koniec II wojny światowej, żołnierz japoński wycofuje się do dżungli w Filipinach, aby sam kontynuować wojnę przez kolejne 10 000 dni.

W kambodżańskich obozach dla uchodźców, pytane dzieci skąd pochodzi ryż, odpowiadają: „z ciężarówek ONZ”. Nigdy nie widzieli pola ryżowego. Pewnego dnia te dzieci będą musiały nauczyć się żyć w Kambodży, czyli nauczyć się kultywować, orać, pracować na ziemi.

20-letni Samnang (Piseth Chhun) mieszka w zabytkowym budynku w Phnom Penh. Odejście jego najlepszego przyjaciela, choroba ojca i nieuchronne wyburzenie budynku sprawią, że młodzieniec będzie rósł w zbyt dużej presji.