Obyczajowy 1973

Głównym bohaterem tego serialu, ukazującego życie codzienne w latach 70. XX wieku jest Marian Szyguła (Wiesław Gołas) – kierowca w bazie transportowej PKS. Jest to po trosze naiwny, po trosze niezaradny życiowo facet, który jednak w sytuacji ekstremalnej potrafi zachować „zimną krew” i całkiem zgrabnie, a przede wszystkim uczciwie, wybrnąć z trudnego położenia. Głęboko wierzy, że mimo pomyłek życiowych wyjdzie w końcu na prostą (porzucił kiedyś syna i jego matkę), i tym chętniej gotów jest pomóc każdemu, kogo spotyka na swej drodze, mimo że sam na owej pomocy nie zawsze wychodzi dobrze. Każdy z odcinków opowiada o innych sprawach i jest okazją do poznania nowych bohaterów.

Uczniowie technikum samochodowego są dość nietypowi. To wieczorowa szkoła dla pracujących, którzy z różnych przyczyn zaniechali kształcenia się. Jako dorośli ludzie chcą nadrobić zaległości i zdobyć świadectwo dojrzałości. Mają codzienne problemy, ciężką pracę, bywa, że zasypiają na lekcjach. Niedorzecznie tłumaczą się z nieodrobionej pracy domowej, a czasami wypracowania piszą im ich własne dzieci… Do wytrwałości w podjętym wyzwaniu zachęca ich profesor języka polskiego, który jest surowy i wymagający, ale też wyrozumiały… Nie wszystkim uda się osiągnąć cel, lecz ci, którzy wytrwają, z sentymentem będą wspominać swego nauczyciela…

Sześcioletnia „Bułeczka” po śmierci rodziców trafia do domu wuja. Mała kuzynka Dziunia przyjmuje ją bardzo niechętnie. Dziewczynce brak rodzinnego ciepła. Wuj nie może poświęcić jej wiele czasu, a jego żona jest wciąż nieobecna. Pracuje jako reżyser w innym mieście. Prowadząca dom gospodyni Małgorzata bezkrytycznie kocha Dziunię, a do „Bułeczki” nie czuje sympatii. W końcu „Bułeczka” ucieka do poznanego kiedyś wiejskiego weterynarza. Po zniknięciu dziewczynki Dziunia zaczyna rozumieć, jak wielką krzywdę wyrządziła kuzynce swoją dokuczliwością.

Dwójka przyjaciół wygrywa w losowaniu lotto sporą sumę. Postanawiają wydać pieniądze na przyjemności, które ich nie uszczęśliwiają.

Kierownik zakładu przemysłowego musi szybko uporać się z rozładunkiem wagonów. Nie ma jednak pieniędzy na wypłacenie pracownikom przyzwoitej dniówki. Mimo to najmuje ludzi do pracy. Niską zapłatę postanawia zrekompensować, zapraszając robotników na przyjęcie "jak dla zagranicznej delegacji". Dziwnym bowiem trafem na ten cel funduszy nie brakuje. Ostatecznie w jedenastu "chłopa" rozładowują wagony... jako wycieczka - oficjalna delegacja... i uczestniczą w przyjęciu.

Akcja opowieści rozgrywa się w wieżowcu mieszkalnym. Inteligenckie małżeństwo popada w konflikt z lokatorami. Zamieszanie wywołuje pies. Z powodu niewinnego kundelka członkowie rady lokatorów i reszta "obrońców prawa" fundują im istne małe polskie piekiełko.