Filmy dziecko, retrospekcja, śmierć dziecka

Frank Goode, po śmierci żony, próbuje odzyskać kontakt z dorosłymi już dziećmi. Postanawia wyruszyć w podróż i niespodziewanie odwiedzić całą czwórkę: Davida, który jest „uznanym artystą” w Nowym Jorku, starszą córkę Amy, która „wysoko zaszła w reklamie”, Roberta, „dyrygenta w Chicago” i Rosie – „główną tancerkę w rewii w Las Vegas”. Jak wiele wspólnego z rzeczywistością ma to, co Frank wiedział do tej pory o życiu swych dzieci...?

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.

Sam Dent w Kanadzie. Szkolny autobus wpada w poślizg i stacza się z nasypu do rzeki. Ginie czternastu uczniów. Adwokat Mitchell namawia rodziców ofiar, by wystąpili o odszkodowanie. Dotknięci nieszczęściem mieszkańcy miasteczka początkowo idą za radą prawnika.

Po pięciu latach przeżytych w letargu, mężczyzna, ofiara wypadku samochodowego, odkrywa w sobie niezwykłe zdolności przewidywania zdarzeń przyszłych. Dochodzi do wniosku, że dzięki swemu darowi może zapobiegać katastrofom. Adaptacja powieści Stephena Kinga.

Ekranizacja uhonorowanych Nagrodą Pulitzera wspomnień Franka McCourta, urodzonego w biedzie Brooklynu lat 30-stych chłopaka, dorastającego w irlandzkich slumsach. Jest to tragiczna historia losów jego rodziny, skazanej na tułaczkę, walkę o byt, głód i cierpienie. Dorosły już Frank opowiada o swych doświadczeniach z dzieciństwa i rozpaczliwych zmaganiach by wrócić do Ameryki i zacząć nowe życie.

Catherine (Catherine Deneuve) i Marcello (Marcello Mastroianni) to zjednoczona para. Ich dziewięciomiesięczna córka Camille stanowi dla nich oś, wokół której obraca się ich świat. Catherine i Marcello przyznają się, że są szczęśliwi. Ale pewnego dnia spada na nich to, co dzieje się tylko z innymi: mała Camille umiera. Catherine i Marcello nie chcą zaakceptować tego zrządzenia losu: zrywają ze swoim poprzednim życiem, przyjaciółmi, krewnymi i zamykają się w swoim mieszkaniu. Żyją zamknięci w sobie, przechodząc okresy niezrozumienia. Marcello rezygnuje z pracy; Catherine wychodząc z domu spędza dni, wychwalając zasługi swojej córki matkom, które zabierają swoje dzieci na spacer po parkach. A potem pewnego wieczoru, zmęczeni tym niezmiennym otoczeniem, Catherine i Marcello postanawiają wyjechać daleko, do przygody. W wiosce, w której się zatrzymują trwa wesele. Powoli życie odzyskuje swoje prawa: piją, tańczą, śmieją się. Ich radość, początkowo sztuczna, staje się bardziej realna. Ale wczesnym rankiem wspomnienie Camille powraca w postaci starego zapomnianego zdjęcia.

Hierro (żelazo) to zapomniana przez Boga i ludzi wysepka, najbardziej wysunięta na południe część Europy. W jej kierunku wypływa Maria (Elena Anaya) wraz z pięcioletnim synem Diego. Kobieta chce odpocząć w rajskiej scenerii od zgiełku miejskiego życia i poświęcić trochę czasu dziecku. Szykują się fantastyczne wakacje... Jednak na promie chłopiec znika. Po żmudnych i nieudanych poszukiwaniach, Maria opuszcza wyspę, by po jakimś czasie znów tam powrócić. Policja wzywa ją, by zidentyfikowała ciało zaginionego syna. Maria nie rozpoznaje w nim swojego dziecka. Czekając na wyniki testu DNA, dowiaduje się, że w tym samym czasie, gdy rozpoczęły się feralne wakacje, na wyspie zaginął chłopiec. Nie wierząc policji i mieszkańcom wyspy kobieta rozpoczyna własne śledztwo. Dokąd ją to zaprowadzi?

Mounir jest Marokańczykiem, ale mieszka w Belgii od lat. Małżeństwo siostry Mounira, które umożliwiło obojgu otrzymanie odpowiednich dokumentów, istnieje tylko na papierze, ale jego relacja z jej mężem jest bardzo bliska. Doktor Pinget jest dla chłopaka jak ojciec, którego nie miał: daje mu dach nad głową, wspiera go i łoży na jego utrzymanie. Kiedy Mounir poznaje Murielle, mimo ich młodego wieku uczucie wygrywa: szybko pobierają się, dziewczyna zachodzi w kolejne ciąże. Zależni finansowo - i psychicznie - od doktora Pingeta, niemający dla siebie czasu, zakrzyczani przez dzieci małżonkowie niepostrzeżenie stają się sobie obcy. Film Lafosse’a mówi o tym, jak maleńka czarna plamka na duszy potrafi przemienić się w czarną dziurę. I o tym, że w związku nie wystarczy na siebie patrzeć - trzeba się widzieć.

Angel, wampir z duszą przybywa do Los Angeles, żeby pomagać ludziom mającym problemy i w ten sposób zyskać odkupienie.