Filmy kłamstwo, rower, relacja brat-siostra

„Internat" to opowieść o związkach między ludźmi, ambicji, władzy, walce z przeciwnościami życia i trudnych relacjach w grupie. Nastolatki zmuszone są dojrzeć i przejąć rolę rodziców. W serialu poznamy historie dzieci, które nie otrzymują wsparcia od rodziców, jak również zmagania matek, które poszukują zaginionych dzieci. Dodatkowo naszą uwagę przykują wplecione w trudy życia historie miłosne.

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Po przeprowadzce rodziny z Berlina do Polski młody chłopak zaprzyjaźnia się ze swoim rówieśnikiem zza płotu, nie wiedząc, że ten jest żydowskim więźniem.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Dwunastoletni Renato jest zakochany w Malènie. Kiedy jednak zazdrośni sąsiedzi zaczynają o niej plotkować, Renato musi oddzielić prawdę od kłamstw.

Sophie Scholl była niemiecką studentką, która razem ze swoim bratem Hansem i kilkoma innymi studentami założyła grupę konspiracyjną o nazwie „Biała Róża”. Organizacja ta sprzeciwiała się reżimowi hitlerowskiemu. Historia opowiedziana w filmie koncentruje się na wydarzeniach, które rozegrały się pomiędzy 17 a 22 lutego 1943 roku. Wtedy to Sophie i jej brat Hans zostali aresztowani przez Gestapo.

April Burns Holmes - rodzinna czarna owca - zaprasza swoją konserwatywną rodzinę, mieszkającą na przedmieściach Pensylwanii, na uroczysty obiad z okazji Święta Dziękczynienia, do małego apartamentu w Nowym Jorku, który dzieli ze swym chłopakiem Bobbym. Okazuje się, że przygotowania nie są wcale takie proste, zwłaszcza, gdy dziewczyna odkrywa, że jej kuchenka nie działa. Jako że rodzina jest już w drodze, April zmuszona jest wzbić się na szczyty uprzejmości i prosić o pomoc swoich ekscentrycznych sąsiadów. A wszystko w celu zorganizowania przyjęcia doskonałego, które zapadnie wszystkim na długo w pamięci... Wizyta u April to ciekawy, nie pozbawiony głębi film o życiu, skomplikowanych relacjach rodzinnych i uczuciach.

Ali (Amir Farrokh Hashemian) i Zahra (Bahare Seddiqi) są pochodzącym z bardzo biednej rodziny rodzeństwem. Pewnego dnia chłopak gubi buty swojej siostry. Dzieci wpadają w panikę. Wiedzą, że rodziców nie stać na nową parę. Postanawiają więc wymieniać się tą, która im pozostała. Zahra chodzi w niej do szkoły na pierwszą zmianę, potem buty przejmuje Ali. Zahra niespodziewanie dostrzega swoje buty na nogach koleżanki i postanawia odebrać swoją własność. Dzieci rezygnują z realizacji planu, kiedy odkrywają, że dziewczynka ma niewidomego ojca. Wciąż jednak pozostaje nierozwiązany problem: skąd wziąć brakującą parę butów?

Akcja filmu rozpoczyna się w momencie, kiedy władzę w Afganistanie przejmują Talibowie. Pewna wdowa postanawia zamienić swoją córkę w chłopca. Obcina jej włosy, ubiera jak przeciętnego chłopaka i wysyła do pracy. Wkrótce jednak dziewczynka trafia do Talibów, do szkoły terrorystów. Pozostaje już tylko kwestią czasu kiedy dowiedzą się, kim tak naprawdę jest Osama (Marina Golbahari)...