Filmy nagość, areszt, picie

Film opowiada o zakładzie dwóch ekscentrycznych multimilonerów, którzy postanawiają sprawdzić co się stanie jeśli biedny stanie się bogaty, a bogaty biedny. Zamieniają miejscami drobnego cwaniaczka z ulicy z ich podwładnym Louisem Winthorpem III. Z owej nieoczekiwanej zmiany miejsc wynikną drobne kłopoty...

Dynastia Tang była jedną z najbardziej światłych w całej historii Chin. Za jej panowania Chiny stały się jednym z najpotężniejszych państw świata, a stolica Tangów Chang'an była jednym z największych ówczesnych miast. Jednak w roku 859 dynastia Tang lata świetności ma już za sobą. Chyli się ku upadkowi. Rząd jest skorumpowany, a cesarz niezdolny do sprawowania władzy. W kraju panuje niepokój. Zaczynają się powstania ludowe. Tworzą się grupy buntowników. Największa i najbardziej licząca się to Dom Latających Sztyletów. Dom Latających Sztyletów działa w ukryciu. Odbiera bogatym i rozdaje biednym. Zyskuje poparcie i zachwyt wśród ludu, szybko się rozrasta. Grupa działa w Feng Tian, prowincji niezbyt odległej od stolicy. Szybko staje się więc cierniem w oku lokalnej władzy. Władzom udaje się schwytać i zabić przywódcę Domu Latających Sztyletów, jednak rebelianci wciąż działają. Pod przewodnictwem nowego przywódcy grupa rozkwita jeszcze bardziej. Dwaj kapitanowie z prowincji Feng Tian: Leo i Jin dostają do spełnienia tajną misję. W ciągu dziesięciu dni mają schwytać tajemniczego przywódcę Domu Latających Sztyletów. Kapitan Leo podejrzewa, że Mei, nowa, niewidoma tancerka z 'Pawilonu Piwonii', jest córką starego przywódcy rebeliantów. Aresztuje ją, jednak dziewczyna nie chce udzielić żadnych informacji. Kapitanowie wpadają na pewien pomysł. Kapitan Jin udaje samotnego wojownika imieniem 'Wiatr'. Udaje mu się uratować Mei z więzienia. Zyskuje tym samym jej zaufanie i eskortuje ją do sekretnej siedziby Domu Latających Sztyletów. Wszystko idzie zgodnie z planem, jednak w czasie długiej drogi do kwatery buntowników Jin i Mei zakochują się w sobie...

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

W rewolucyjnej Francji szaleje terror. Na posiedzeniu Komitetu Ocalenia Publicznego Billaud Varenne oskarża Dantona i jego przyjaciół o działalność kontrrewolucyjną. Robespierre nie zgadza się w sprawie sądzenia...

Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Film opowiada historię Neda Kelly, legendarnego bandyty, który żył w XIX wieku. Był synem irlandzkiego złodzieja, który został skazany na banicję do australijskiej kolonii karnej. Tam Ned wraz ze swym bratem i dwójką przyjaciół stworzył Gang Kelly, z którym przemierzył całą Australię, dokonując przez ponad 2 lata napadów rabunkowych głównie na banki.

Australia, koniec XIX wieku. Bracia Burns są poszukiwani w całym kraju za brutalne morderstwa i rozboje. Kapitan Stanley łapie dwóch z nich. Mike'a, najmłodszego, zabiera do więzienia, a starszemu, Charliemu, składa propozycję nie do odrzucenia. Ma on znaleźć i zabić trzeciego z braci, Arthura, który ukrywa się gdzieś na prerii, a wtedy razem z Mikiem będą mogli odejść wolno. Charlie przystaje na tą propozycję i wyrusza na poszukiwania starszego brata.

Opowieść o Joao Francisco dos Santos, kabaretowym transwestycie, wyrzutku i ojcu siedmiorga adoptowanych dzieci, który spędził w więzieniu prawie 28 lat. Reżyser zrywa z linearną narracją, stawia na wizualną ekspresję, niezwykły montaż i ujęcia, przy pomocy których opisuje barwny świat swego bohatera. Jedno z odkryć ubiegłorocznego festiwalu w Cannes.