Filmy nowe kino niemieckie

Przeszukaj katalog
Podczas jazdy samochodem bez celu po mieście, młody pisarz przypadkowo zabija dziecko. Wypadek i jego następstwa okrywają go głęboką traumą. Przez 12 lat stara się zrozumieć, co się stało, gdy patrzy w lustro, widzi mordercę.

Pina

7,0
Pina nie jest biografią zmarłej przed dwoma laty choreografki Piny Bausch. To raczej hołd złożony przez Wima Wendersa jej twórczości i hymn na cześć sztuki. W filmie niemiecki twórca staje w obronie najdelikatniejszych wartości - uczuć, piękna, szacunku dla drugiego człowieka. Reżyser zarejestrował najważniejsze przedstawienia artystki - Święto wiosny, Vollmond i Café Müller. Poprosił członków jej zespołu o wykonanie części układów na ulicach niemieckiego Wuppertalu. W filmie niemal nie padają słowa, środkiem ekspresji tancerzy jest ciało.
W samym sercu syberyjskiej głuszy, z dala od cywilizacji, 300 osób zamieszkuje małą miejscowości Bakhtia nad rzeką Jenisej – tak Werner Herzog, współautor i narrator filmu Szczęśliwi ludzie: Rok w tajdze, rozpoczyna niezwykłą opowieść. Razem z filmowcami, którzy tam dotarli, obserwujemy rok z życia myśliwych, wędkarzy i innych osób zamieszkujących wioskę. Codzienność w przykrytym śniegiem niedostępnym regionie świata. Z pięknych kadrów filmu wyłania się obraz faktycznie szczęśliwych i spełnionych ludzi. Widać w nich także wielką miłość Dmitrija Wasiukowa, drugiego reżysera, do tajgi i jej mieszkańców. Malowniczym obrazom towarzyszy przepiękna, kontemplacyjna muzyka. Oni żyją z ziemi, są samowystarczalni i prawdziwie wolni. Nie ma podatków, nie ma rządu, nie ma prawa, nie ma biurokracji, nie ma telefonów, nie ma radia, mają za to własne wartości i normy postępowania. Jeśli cywilizacja ludzka zostałaby zniszczona, oni przetrwaliby dzięki wiedzy swoich przodków – twierdzi Herzog.


Film, oparty na prawdziwej historii, przedstawia życie Hannah Arendt (Barbara Sukowa), niemieckiej teoretyk polityki i filozofki. Arendt opisywała dla New Yorkera proces zbrodni wojennych nazisty Adolfa Eichmanna.
Legendarny dokumentalista Werner Herzog, który ma swoim koncie nominację do Oscara, w najnowszym filmie bierze na warsztat internet – od jego początków do najbardziej oddalonych zakątków. Podróż zaczyna od samych źródeł cyfrowej rewolucji – znajdujemy się w pokoju na Uniwersytecie Kalifornijskim, skąd w 1969 roku został wysłany pierwszy mail. Herzog udowadnia, że moment, w którym internet zacznie „śnić sam o sobie” jest już bardzo bliski. Prowadzi widzów poprzez szereg prowokacyjnych rozmów, które pokazują, w jaki sposób internet przekształcił praktycznie wszystkie elementy realnego świata – od biznesu, przez edukację, podróże kosmiczne, po opiekę zdrowotną i w końcu osobiste relacje. Jeden z naukowców pokazuje, jak wygląda wyobraźnia robota, i zadaje niewygodne pytanie: czy otoczeni inteligentnymi maszynami na pewno będziemy wciąż potrzebowali towarzystwa drugiego człowieka?
Pierwsza cześć zbioru krótkich, 10-minutowych nowelek wybitnych, światowych reżyserów. Każdy z nich przedstawia swoją wizję czasu.
Film dokumentalny poświęcony grupie wiekowych muzyków kubańskich, którzy przed wieloma laty grywali ludową muzykę rytmiczną w hawańskim klubie. Kamera poszukuje lokalu, w którym odbywały się koncerty, pokazuje współczesne życie dawnych gwiazd, rejestruje wywiady. Momentem kulminacyjnym jest koncert weteranów w nowojorskim Carnegie Hall.
W latach 1970-tych Rita Vogt, obywatelka RFN, jest radykalną terrorystką należącą do Frakcji Czerwonej Armii. Kiedy zdaje sobie sprawę, iż jej ugrupowanie chyli się ku upadkowi, postanawia uciec. Przy wsparciu ze strony tajnych służb Stasi rozpoczyna nowe życie we Wschodnich Niemczech. Przyjmując nową tożsamość, próbuje przystosować się do nowej sytuacji, ale wkrótce musi znów uciekać z powodu jej demaskacji przez reportaż wyemitowany w zachodnioniemieckiej telewizji. Dopóki stoi jeszcze berliński mur wydaje się, że wszystko dobrze się ułoży...
Howard Spence (Sam Shepard) swoje najlepsze dni ma już za sobą. Kiedyś grał główne role westernowych bohaterów, teraz musi zadowolić się drugoplanowymi chałturami. Zawsze prowadził samolubne życie, a odrazę do samego siebie topił w alkoholu, narkotykach i setkach przygodnych romansów z coraz młodszymi dziewczynami. Gdyby teraz umarł, nie byłoby nikogo, kto uroniłby po nim łzę. Matka (Eva Marie Saint), której nie widział od 30 lat, informuje go, że prawdopodobnie gdzieś żyje jego dziecko. Howard czepia się tej myśli niczym iskierki nadziei, że nie żył zupełnie na próżno. Wyrusza na poszukiwanie potomka. Odkrywa życie, które przegapił...
Film zrealizowany z okazji setnej rocznicy narodzin kina. Czterdziestu współczesnych znanych reżyserów zrealizowało krótkie nowele filmowe ręczną kamerą sprzed stu lat. Całość uzupełniona wywiadami.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…