Filmy koszmar, szpital, deszcz

W ostatnich dniach II wojny światowej, 14-letni Seita oraz jego czteroletnia siostra zostają osieroceni, gdy ich ojciec ginie na morzu, a matka podczas amerykańskiego nalotu bombowego na miasto Kobe. Po kłótni z ciotką, przeprowadzają się do opuszczonego schronu. Od tamtej pory muszą walczyć o swoje przetrwanie w kraju spustoszonym wojną.

Kinowa wersja kultowej gry komputerowej. Nominowany do Oscara Mark Wahlberg (Infiltracja) w roli zdeterminowanego w walce z przestępczością policjanta z Nowego Jorku, który wpada na trop wielkiej afery.

Bohaterem opowieści jest seryjny morderca, pan Brooks, który postanawia panować nad swoimi morderczymi skłonnościami. Nie pozwala mu na to jednak jego alter ego, ta część jego osobowości, która lubuje się w przemocy i zbrodni.

Georges jest prezenterem telewizyjnym, który pewnego dnia otrzymuje tajemniczą paczkę z kasetą wideo. Na taśmie ktoś zarejestrował momenty z życia jego i jego rodziny. Z czasem nagrywane na kasetach filmy stają się coraz bardziej intymne. Georges postanawia pójść na policję, jednak ta odmawia pomocy. Mężczyzna zaczyna domyślać się, że autorem tajemniczych filmów może być człowiek, którego skrzywdził wiele lat wcześniej.

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...

Tomek- bramkarz pierwszoligowego klubu zwolniony z powodu kontuzji - to wdowiec wychowujący trzynastoletnią córkę Martę. Mając na uwadze jej dobro postanawia wyprowadzić się z podrzędnej dzielnicy Warszawy, w której przez kilka ostatnich lat był zmuszony wynajmować mieszkanie. Jego wybór pada na Konstancin - ekskluzywną, podwarszawską miejscowość, gdzie Marta miałaby szansę na dobrą szkołę, lepsze sąsiedztwo i bardziej odpowiednie towarzystwo. Żeby jednak jego marzenie mogło się spełnić Tomek w nowym miejscu musi znaleźć zarówno mieszkanie, jak i pracę. Tomek w trakcie swoich poszukiwań przypadkowo spotyka Barbarę (Elżbieta Słoboda), która - nie zawracając sobie zupełnie głowy takim drobiazgiem, jak płeć - przystojnego czterdziestokilkulatka uważa za odpowiednią osobę na stanowisko prowadzącego dom jej córki, Agaty.

Juliette spędziła w więzieniu 15 lat. Po wielu latach życia w zamknięciu, opuszcza w końcu mury celi. Przez cały ten czas nie miała kontaktu z żadnym z członków swojej rodziny, dlatego kiedy pod swój dach przygarnia ją Lea, młodsza siostra, Juliette wcale nie czuje wdzięczności. Dzięki czułości Lei i jej rodziny początkowa niechęć i dystans Juliette znikają, a kobieta zaczyna wracać do normalnego życia.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.