Filmy kobieca nagość, wanna, relacja ojciec-syn, fotografia

Lena Headey tym razem wciela się w rolę kobiety, której życie wali się w gruzach, kiedy na londyńskiej ulicy zauważa swojego sobowtóra. Thriller psychologiczny w reżyserii Seana Ellisa z pewnością u wielu widzów wywoła pytanie: Czy zastanawiałeś się kiedyś, co zrobiłbyś w sytuacji gdyby jedna z napotkanych przypadkowo na ulicy osób wyglądała dokładnie tak samo jak ty?

50-letni podsekretarz stanu Stephen Fleming (Jeremy Irons) ma wspaniałą żonę i dwójkę udanych dzieci. Na przyjęciu w ambasadzie poznaje on piękną Annę (Juliette Binoche). Młoda kobieta zostaje jego kochanką. Spotyka się także z jego synem. Wkrótce dochodzi do tragedii...

Film przedstawia historię Jacoba Petersen'a, który poświęcił swoje życie na niesieniu pomocy biednym dzieciom, głównie w Indiach. Pomocy pragnie udzielić również biznesmen, który oferuje 4 miliony dolarów. Stawia jednak bardzo dziwny warunek - Jacob musi powrócić do Danii, gdzie weźmie udział w ceremonii ślubnej. Główny bohater staje przed bardzo trudną decyzją, okazuje się bowiem, że na jaw wychodzą tajemnice, które mają ogromne znaczenie.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Romain jest 31-letnim fotografem gejem. Dobrze zarabia i ma kochanka. Przełomem w jego życiu okazuje się dzień, w którym dowiaduje się, że cierpi na nieuleczalną chorobę i zostało mu niewiele życia. Co będzie robił z czasem, który mu pozostał?

Film przedstawia pełną humoru historię rodziców, którzy rozmawiają jak powinni radzić sobie z edukacją seksualną swoich dorastających dzieci. Jednak powszechnie wiadomo, że seksualność jest nadal problem wstydliwym dla wielu rodziców, więc przedstawienie jej dzieciom to dopiero nie lada problem.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Bohaterem filmu jest mężczyzna, który nauczył się kontrolować i manipulować swoje sny.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Hlynur jest bezrobotny, mieszka z matką. Czas spędza beztrosko w licznych barach wraz ze swoimi kolegami. Sytuacja zmienia się, gdy poznaje on nauczycielkę flamenco, Lolę. Oboje przypadają sobie do gustu. Ich romans jest o tyle dziwny, iż Lola deklaruje, że jest lesbijką...