Dokumentalny 1991

Nakręcony przez Luca Bessona "Atlantis" to film dokumentalny o morskich głębinach, gdzie dopłynął bohater Wielkiego błękitu. Widzimy tu tajemnicze podwodne stwory, czy też balety rybnych ławic. Francuski reżyser zrealizował "Atlantis" bez aktorów, wyłącznie z udziałem przyrody i zwierząt. Film nie posiada więc dialogów, zaś klimat buduje jak zwykle hipnotyczna muzyka Erica Serry.

8 września 1968 roku, na Stadionie X-lecia, pochodzący z Przemyśla Ryszard Siwiec dokonał samospalenia. Chciał w ten sposób wyrazić swój sprzeciw przeciwko "tyrani i kłamstwa, ogarniającego świat". Dokument próbuje wyjaśnić motywy jego działania.

Dokument będący kompilacją trailerów i co ciekawszych fragmentów filmów z udziałem wilkołaków. Całość złożono na szczegółową historię tego potwora od lat trzydziestych do osiemdziesiątych, przedstawiając kolejne filmy w których odgrywał on znaczącą rolę.

Najgłośniejszy film muzyczny ostatnich lat. Skandalizujący, ekshibicjonistyczny dokument o prywatnym życiu Madonny, jej sposobie bycia za kulisami, osobistych tajemnicach i miłosnych podbojach. Publiczna "spowiedź" Madonny przeplatana jest dynamicznymi fragmentami jej najlepszych koncertów.

Film dokumentujący karierę Ozzy'ego od początków Black Sabbath, do momentu nagrywania płyty "No More Tears" w 1991 roku. Oprócz wypowiedzi samego Ozzy'ego, komentarze i wspomnienia innych znanych ze świata rocka. Materiały zarówno amatorskie, jak i fragmenty występów z rożnych okresów działalności muzyka.

Historia prywatnego dochodzenia, jakie przeprowadza amerykański reżyser, Alan Berliner, próbując poznać prawdę o swoim dziadku ze strony matki, Josephie Cassutto. A pan Cassutto był postacią nietuzinkową i nieco tajemniczą. Dużo podróżował już od wczesnej młodości. Znał świetnie kilka języków (francuski, arabski, grecki). Jako młody mężczyzna mieszkał w Aleksandrii, Egipcie i Izraelu, a potem przez wiele lat pracował w Japonii. Japonia była zresztą źródłem nieustannych fascynacji dla Josepha Cassutto, w domu miał niemal „japońskie muzeum”. Jeden z jego przyjaciół wspomina: „Dobrze czuł się w tej kulturze, kochał ją”. „Był większym Japończykiem niż rodowici Japończycy” – dodaje inny. Według żony Japonia była dla Josepha Cassutto… kochanką. Jak pani Cassutto znosiła nieustanną nieobecność męża? No cóż… musiała się przyzwyczaić. Z mozaiki dokumentów, listów, zdjęć, starych filmów oraz wypowiedzi rodziny i przyjaciół wyłania się portret niezwykłej i… niejednoznacznej postaci.