Filmy aids

Film jest ekranizacją książki Winstoona Grooma, która opowiada o losach Forresta Gumpa (Tom Hanks) - niezbyt rozgarniętej osoby, za to wyjątkowo wrażliwej. Już od najmłodszych lat Forrest był poniżany przez rówieśników, którzy wyśmiewali się z niego przy każdej okazji. Jedyną osobą, która darzyła go sympatią była Jenny Curan (Robin Wright), dziewczyna, której nie przeszkadzał niski iloraz inteligencji chłopca. Z biegiem lat ich drogi się rozeszły, a Forrest stał się gwiazdą footballu, ze względu na to, że zawsze bardzo szybko biegał. Jako dorosły mężczyzna trafił do wojska, skąd został wysłany do Wietnamu na front. Tam poznał kolejną bratnią duszę - Bubbę (Mykelti Williamson). Po wojnie dostał odznaczenie i zaczął karierę jako wybitny gracz w ping-ponga. Po pewnym czasie postanawia założyć własną firmę, zajmującą się krewetkami...

Dwudziestosiedmioletni Patrick mieszka w luksusowym apartamencie i ubiera się w najdroższych sklepach. W dzień zarabia fortunę na operacjach giełdowych, w nocy wiedzie drugie życie, o którym wie tylko on sam... i jego ofiary. Patrick jest bowiem seryjnym zabójcą, którego wyczyny niejednemu spędziłyby sen z powiek. Czuje się bezkarny i drwi sobie z wszystkiego i wszystkich. Nikt ani nic nie jest w stanie go powstrzymać. Jak daleko zdoła się posunąć?

Jeden z założycieli słynnej grupy Monty Pythona – Terry Gilliam – stworzył film, który przynależy wprawdzie do gatunku science fiction, ale daleko wykracza poza stereotypy. Dzięki temu 12 małp to film przyswajalny nie tylko przez miłośników fantastyki naukowej. Głównym wątkiem jest widmo globalnej katastrofy. Akcja zaczyna się w roku 2035. Świat ludzi przestał praktycznie istnieć po tym, jak w 1997 r. wybuchła epidemia o globalnym zasięgu. Wirus, który ją wywołał, spowodował śmierć ponad pięciu miliardów ludzi, a nieliczni, którzy przetrwali, pochowali się pod ziemię. Na powierzchni zapanowały zaś zwierzęta. Zbawicielem tych podziemnych homo sapiens ma być James Cole – nieco impulsywny kryminalista, który ma za zadanie przemieścić się w czasie do roku 1996, wrócić do momentu poprzedzającego wybuch epidemii i zdobyć wirusa, by współcześni mu naukowcy mogli opracować nań szczepionkę. Cole trafia jednak do roku 1990, gdzie miejscowi uznają go za psychicznie chorego i zamykają w zakładzie. Tu poznaje piękną panią psycholog, która zainteresowała się wariatem z przyszłości na tyle, że pomaga mu w tropieniu Armii 12 Małp, radykalnej ekologicznej organizacji, podejrzewanej przez Cole’a o wywołanie epidemii.

William wyrusza na nocną eskapadę, po tym jak żona opowiada mu o swoich nocnych fantazjach erotycznych z innym mężczyzną. Eskapada ta może zagrozić jego małżeństwu, a jego samego uwikłać w zagadkowe morderstwo o podłożu seksualnym. William doświadczy lęków i zwątpienia, pozna prawdę o sobie samym i nauczy się przebaczać innym.

Nowy Jork u schyłku dwudziestego wieku. Londyn 1923. Los Angeles 1949 roku. Clarissa wydaje książki. Virginia pisze powieści. Laura zajmuje się domem. Historia życia trzech kobiet żyjących w trzech różnych epokach. Jedna z nich to znana pisarka, ogarnieta samobójczą manią Virginia Woolf. Trzy kobiety, trzy historie... I jedna rzecz, która je łączy...

Jest to film o topmodelce, znanej jako Gia (Gia Marie Carangi). O jej życiu opowiadają przyjaciele i rodzina, a także ona sama poprzez pamiętnik. Gia tak jak każdy z nas zaczynała od zera. Dzięki swoim talentom, burzliwej osobowości, a także znajomym, którzy powstrzymywali ją na duchu, zaszła daleko. Jednak ta oszałamiająca kariera zniszczyła jej życie. Zaczęła ćpać. Jako jedna z pierwszych zmarła na AIDS, mając zaledwie 26 lat. Film ukazuje ją jako legendę.

W filmie Robina Campillo euforia spotyka rozpacz, a przyspieszone bicie serca przypomina tykanie odliczającego czas zegara. Bo o wyścig z czasem tu chodzi. Są wczesne lata 90., epidemia AIDS we Francji zbiera żniwo przy cichej zgodzie rządu i koncernów farmaceutycznych. Zmowę milczenia wokół choroby akcjami, marszami, happeningami starają się przerwać aktywiści z paryskiego ACT UP. „120 uderzeń serca” to pełen pasji i furii portret młodości, spotykającej śmierć, rasowe rozdyskutowane kino polityczne i poruszająca love story. To także zbiorowy portret pokolenia – chyba ostatniego – które tak namiętnie wierzyło w możliwość zmiany i w to, że politykę trzeba uprawiać na ulicach.

Lato 1984 roku. W Wielkiej Brytanii do władzy dochodzi Margaret Thatcher. Narodowy Związek Górników ogłasza strajk. W Londynie grupa gejów i lesbijek postanawia zebrać pieniądze na pomoc rodzinom strajkujących górników. Narodowy Związek Górników wydaje się zakłopotany. Tak zaczyna się niezwykła opowieść o dwóch wspólnotach całkowite sobie przeciwnych, którzy jednoczą się w obronie tej samej sprawy.

East Village, Nowy Jork. Grupa ubogich artystów próbuje udowodnić, że bieda może być szlachetna. Młodzi twórcy zmagają się z przeciwnościami losu szukając aprobaty w środowisku. Głównym wątkiem jest możliwość utraty mieszkania przez jednego z bohaterów za niezapłacony tytułowy czynsz.

Wielki Liberace to prawdziwa historia wielkiej gwiazdy rozrywki XX wieku. Świat znał go jako Władzia Valentino Liberace (Michael Douglas) - bajecznie bogatego, niewiarygodnie utalentowanego i kochanego przez publiczność celebrytę polskiego pochodzenia. Jego występy zawsze były wielkim wydarzeniem, a pełen przepychu styl stał się inspiracją m.in. dla Eltona Johna, Madonny, czy Lady Gagi. Jednak jego prywatne życie odbiegało od wszystkiego, co wiedziały o nim miliony fanów.