Wybitny aktor teatralny i filmowy, reżyser, pedagog. Urodził się w Warszawie. Zmarł w Warszawie. Pochowany jest na warszawskich Starych Powązkach. Należał do zasłużonej dla polskiej nauki i kultury inteligenckiej rodziny. Był synem Jana, założyciela warszawskiego gimnazjum, bratem reżysera Jerzego Kreczmara, mężem aktorki Justyny Karpińskiej-Kreczmarowej, ojcem Adama - przedwcześnie zmarłego poety i wujem Zbigniewa Zapasiewicza. Przed wojną ukończył wydział humanistyczny na Uniwersytecie Warszawskim i oddział dramaturgiczny przy warszawskim Konserwatorium Muzycznym. Na scenie debiutował w 1929 roku w teatrze wileńskim kierowanym przez Aleksandra Zelwerowicza. Zagrał Guślarza w "Dziadach" Adama Mickiewicza. Później trafił do Poznania, do Teatru Polskiego, gdzie zagrał m.in. Romea w "Romeo i Julii" Szekspira i Gucia w "Ślubach panieńskich" Aleksandra Fredry. Następnie pracował w lwowskim teatrze prowadzonym przez Wilama Horzycę, a od 1933 roku do wybuchu wojny związany był z Teatrem Polskim Arnolda Szyfmana. Na warszawskiej scenie pracował ze świetnymi, aktorami, m.in. Aleksandrem Zelwerowiczem, Marią Przybyłko-Potocką, Wojciechem Brydzińskim, Janem Kurnakowiczem, Marianem Wyrzykowskim i Kazimierzem Junoszą-Stępowskim, który dzięki swojej doskonałej intelektualnej dyscyplinie i jasności aktorskiego przekazu stał się dla Kreczmara zawodowym autorytetem. Przed wojną zagrał w ponad 70 rolach, a jednym z najważniejszych osiągnięć tego okresu była postać Cara w "Maskaradzie" Jarosława Iwaszkiewicza.