Ernest Torrence (właśc. Ernest Torrence-Thomson) był wybitnym szkockim aktorem charakterystycznym, którego kariera objęła złotą erę kina niemego oraz początki ery dźwiękowej. Urodził się 26 czerwca 1878 roku w Edynburgu. Od dziecka wykazywał niezwykły talent muzyczny – był wybitnym pianistą oraz barytonem operowym. Kształcił się w prestiżowych instytucjach, Konserwatorium w Stuttgarcie, Edinburgh Academy i Royal Academy of Music w Londynie, gdzie otrzymał stypendium i medal za śpiew operowy. Przez kilka lat koncertował z renomowaną grupą D'Oyly Carte Opera Company. Problemy z głosem zmusiły go jednak do porzucenia kariery śpiewaka i skupienia się na aktorstwie dramatycznym. W marcu 1911 roku, wraz z bratem Davidem (również aktorem), wyemigrował do USA. Początkowo zdobywał uznanie na Broadwayu, występując w takich produkcjach jak "Modest Suzanne" (1912) czy "The Night Boat" (1920). Jego debiut filmowy nastąpił około 1919 roku, ale prawdziwym przełomem była rola bezwzględnego złoczyńcy Luke'a Hatburna w filmie "Tol'able David" (1921). Ze względu na potężną posturę (193 cm wzrostu) i surowe rysy twarzy, stał się jednym z najbardziej pożądanych aktorów charakterystycznych w Hollywood. Torrence z powodzeniem przeszedł transformację do kina dźwiękowego dzięki swojemu głębokiemu głosowi, choć jego silny szkocki akcent bywał wyzwaniem dla producentów. Zmarł nagle 15 maja 1933 roku w Nowym Jorku w wieku 54 lat. Podczas podróży statkiem do Europy doznał ostrego ataku kamicy żółciowej; zmarł w szpitalu w wyniku powikłań po operacji. Został upamiętniony gwiazdą w Hollywoodzkiej Alei Sławy (6801 Hollywood Blvd). Przez całe życie zawodowe cieszył się opinią aktora, który potrafił „ukraść show” największym gwiazdom ekranu.