Filmy pies, alkohol, taniec, relacja mąż-żona

Film opowiada o grupie przyjaciół – nauczycieli w szkole średniej, zainspirowanych teorią, że skromna dawka alkoholu w organizmie otwiera umysły na otaczający nas świat. Gdy rozpoczynają eksperyment, starając się utrzymać stały poziom alkoholu we krwi przez cały dzień pracy, nie spodziewają się że będzie miał bardzo rożne skutki dla każdego z nich.

Kiedy prawdziwy tata wraca "do domu" rozpoczyna się zacięta walka pomiędzy "starym" a "nowym" opiekunem.

Grady Trip, 50-letni brytyjski profesor angielskiego ma wiele problemów, z którymi musi sobie poradzić w ciągu jednego weekendu: nieukończona powieść (nie napisał nic od czasu swojego wielkiego bestselleru sprzed 7 lat!), skradziony samochód, zamordowany psiak przełożonego, student o skłonnościach samobójczych, żona, która się wyprowadziła, kochanka w ciąży.

Charyzmatyczny John McCabe (Warren Beatty) przybywa do miasteczka na Dzikim Zachodzie aby otworzyć tawernę. Wkrótce do miasteczka przebywa bystra Pani Miller (Julie Christie) - "profesjonalna dama", która proponuje McCabe'owi pomoc w prowadzeniu interesu. Ich wzajemne relacje wychodzą jednak poza sprawy biznesowe. Wkrótce jednak rozpoczynają się problemy - miejscowa korporacja chce przejąć dobrze prosperujący interes.

Rodzina Ménardów spotyka się co tydzień w „Au Père Tranquille”, kawiarni prowadzonej przez Henriego (Jean-Pierre Bacri), najstarszego syna. Tym razem zbiera się tam, aby świętować 35. urodziny Yolandy (Catherine Frot), żony najmłodszego Philippe'a (Wladimir Yordanoff). Kiedy czekają na Arlette, żonę Henriego, która, właśnie opuściła dom małżeński, drobne zmartwienia Philippe'a, dyrektora w firmie komputerowej, szybko znikają. Jak nigdy nie zapomina o imieninach jego matka, zajmujaca ważne stanowisko w dużej firmie programistycznej. Martwi się także o celibat swojej najmłodszej córki Betty (Agnès Jaoui), która potajemnie spotyka się z Denisem (Jean-Pierre Darroussin), kelnerem „Au Père Tranquille”. Kiedy powracają stare urazy, napęcie rośnie aż do nadejścia nowego porządku rodzinnego.

Grupa najpotężniejszych ludzi świata pod przywództwem Alchemika wyrusza na szczyt Świętej góry.

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.

Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

Codzienne życie zwykłych ludzi – pracowników laboratorium w jednym z instytutów medycznych w Warszawie oraz ich rodzin. Losy i drogi życiowe głównych bohaterów przecinają się w coraz to nowych punktach, powstają różne nowe relacje. Na przemiany w życiu prywatnym głównych postaci niebagatelny wpływ mają coraz dynamiczniejsze przekształcenia związane z rokiem 1989.