Filmy relacja mężczyzna-kobieta, pub, relacja matka-syn

Londyn, lata 50-te. Vera Drake jest kochającą matką i żoną średniozamożnej rodziny robotniczej. Sprząta, gotuje i opiekuje się najbliższymi. Ma jednak swoją tajemnicę - w ukryciu pomaga pozbyć się kobietom niechcianych ciąż. Nie robi tego dla pieniędzy, a z potrzeby serca. Jednak jej życie zmienia się diametralnie, gdy po jej zabiegu o lekarzom ledwo udaje się odratować młodą dziewczynę.

Film obraca się wokół kryzysu życiowego Joe’ego (Ewan McGregor), młodego włóczęgi, który znajduje pracę na barce. Barka jest własnością Lesa (Mullan) i jego zagadkowej żony Elli (Swinton). Któregoś dnia Joe i Les natrafiają na ciało młodej kobiety unoszące się na wodzie. Wypadek? Samobójstwo? Morderstwo? Gdy policja podejmuje śledztwo i aresztuje podejrzanego, wychodzi na jaw, że Joe wie dużo więcej o topielicy, niż przyznaje. Śledztwo trwa, a tymczasem Joe’ego i Ellę zaczyna łączyć namiętny, intymny związek.

Pełne sympatii spojrzenie na polityczną sytuację Irlandczyków na początku XX wieku. Opowieść o irlandzkiej walce wyzwoleńczej, która przeradza się w wojnę domową. Bohaterami filmu sa dwaj bracia Damian i Teddy. Damian porzuca karierę lekarską i śladem brata wstepuje do partyzantki IRA. Drogi braci dramatycznie sie pokrzyżują.

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Tragiczna historia miłosna pomiędzy żydowskim młodzieńcem i Walijką rozgrywająca się na początku XX wieku. Salomon pracuje jako domokrążca. Ze względu na antysemicką postawę społeczeństwa musi ukrywać swoją narodowość. Pewnego dnia spotyka kobietę i młodzi zakochują się. Niestety jej bogobojny ojciec i brat o przekonaniach antysemickich nie popierają ich związku...

Michael (Steven Robertson) jest 24-letnim młodym człowiekiem cierpiącym na porażenie mózgowe, mieszkającym w Domu Pomocy dla Niepełnosprawnych prowadzonym przez groźną Eileen. Jego życie zmienia się, gdy do ośrodka wprowadza się ekscentryczny samotnik Rory O'Shea (James McAvoy). Michael jest oszołomiony faktem, że elokwentny Rory, który zdolny jest poruszać tylko prawą ręką potrafi zrozumieć jego niemal niemożliwą do zrozumienia wymowę. Dynamiczna natura Rory'ego wywiera niezwykły wpływ na Michaela, co staje się punktem wyjścia do poznania nowego, dotąd niedostępnego świata leżącego poza murami Carrigmore.

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.

Komedia obyczajowa z elementami farsy, która przedstawia, niekiedy w krzywym zwierciadle, relacje samotnego ojca z dorosłymi synami. Męskie sprawy, problemy – nie tylko z kobietami – a nawet… męskie humory, od których czasami aż iskrzy.