Dokumentalny 1976

Film, pomyślany pierwotnie jako dokument o twórcy polskiego Elementarza, Marianie Falskim, przyniósł zupełnie odmienny rezultat: zdumiewający zapis stanu ducha Polaków lat siedemdziesiątych, przekraczający wszelkie bariery i konwencje gatunkowe ówczesnego kina. W miejsce dawnego, wyidealizowanego Elementarza, ukazanego w pierwszej części filmu, w drugiej autor zaproponował jego współczesny wariant: posępny, bliższy rzeczywistemu klimatowi epoki, zaś w trzeciej stworzył osobliwą wariację na jego temat. Film nagrodzony – już po śmierci autora – Złotym Lajkonikiem na Krakowskim Festiwalu Filmowym.

The Song Remains the Same to zapis jednego z najważniejszych koncertów w historii rocka. Wydanie przedstawia słynny koncert w Madison Square Garden w Nowym Yorku z 1973 roku. Materiał zawiera także krótkie fabularyzowane sceny mafijnych porachunków z udziałem muzyków oraz przejazd zespołu do słynnej hali koncertowej.

Sfilmowana w 1976 roku przez Andrzeja Wajdę inscenizacja najsłynniejszego spektaklu Teatru Cricot 2 Tadeusza Kantora "Umarła klasa". Przedstawienie miało formę collage'u obrazów o wyrazistej plastyce i precyzyjnej orkiestracji ruchu aktorów i dźwięku (leitmotivem spektaklu był "Walc Francois"). Inspirowane tekstami Witkacego, Gombrowicza i Schulza było bardzo osobistą wypowiedzią Kantora. Konstanty Puzyna pisał: "Jaki świat przywołuje właściwie Kantor? (...) Jest to świat naszej wspólnej młodości, nie pokoleniowo jednak pojętej, lecz socjokulturowo. Tam nasz początek: w aptece Wiśniewskiego i w Jamie Michalikowej, w Wyspiańskim i w żydowskich miasteczkach, w pierwszej wojnie światowej i wybuchu niepodległości, w latach dwudziestych i w "Tumorze Mózgowiczu", w awangardzie, w Brunonie Schulzu i w starym Cricocie na Łobzowskiej. Zaś koniec tego świata to okupacja: kołysanka żydowska nad pustą kołyską. Tak, bo druga wojna światowa zlikwidowała całą tę rzeczywistość, nie tylko społeczność żydowską małych miasteczek. Zatrzasnęła wieko trumny nad tamtym kręgiem kultury. Nie ma już doń powrotu".

Dokument opowiada o sukcesach holenderskiego piłkarza Johana Cruyffa (trzykrotnego zdobywcy Złotej Piłki), który w latach siedemdziesiątych był symbolem wielkiej reprezentacji Holandii w piłce nożnej i reprezentantem kraju w dwóch finałach mistrzostw świata, w RFN w 1974 roku i w Argentynie w 1978 roku.

Film jest rodzajem prezentacji książki Franco Fortiniego „I Cani del Sinai”. Fortini, włoski Żyd, czyta fragmenty książki o swoim poczuciu obcości w stosunku do judaizmu i otaczającego go społeczeństwa, o powstaniu faszyzmu we Włoszech, antyarabskim nastawieniu kultury europejskiej. Obrazy, głównie seria włoskich ujęć krajobrazowych, stanowią tło, które podkreśla znaczenie tekstu.

Grupa komandora Bruno Vailatiego wyrusza na wyprawę morską, której zadaniem jest udokumentowanie związku między człowiekiem a rekinem.

Film dokumentalny prezentujący życie nocne w najsłynniejszych miastach świata.

Film koncentruje się na przypadkach przemocy z całego świata. Przedstawiono m.in rytuały dotyczące aborcji i obrzezania kobiet. Filmowana jest także reakcja grupy tubylców, które po raz pierwszy widzą białego mężczyznę.

Jeszcze jedna okazja do spotkania się z gwiazdami klasycznych musicali amerykańskich. Przewodnikami po historii tego gatunku są dwaj słynni tancerze i piosenkarze: Fred Astaire i Genne Kelly, którzy prezentują sceny z ponad siedemdziesięciu filmów z udziałem stu czołowych wykonawców. Gratka dla miłośników beztroskiej lecz perfekcyjnie podanej rozrywki.

Film, który opowiada o powrocie Briana Wilsona, lidera amerykańskiego zespołu The Beach Boys do działalności muzycznej, wsparty jest wywiadami i materiałami muzycznymi, wszystko to w formie żartu.