Dramat 1937

Film opowiada o losach Śnieżki, którą zła macocha postanowiła zabić, ponieważ była o wiele piękniejsza od niej. Dziewczynie udaje się jednak uniknąć śmierci i znaleźć schronienie u siedmiu sympatycznych krasnali.

Film Jeana Renoira z Erichem von Stroheimem i Jeanem Gabinem, nakręcony w przeddzień II wojny światowej, pokazuje codzienne życie francuskich jeńców wojennych w niemieckim obozie podczas I wojny światowej. Jest to kanwą do rozważań nad tym, skąd biorą się wielkie iluzje związane z wojną postrzeganą z perspektywy bohaterstwa i rycerskości. Renoir ukazuje też postawy starej arystokracji (komendant obozu Stroheim i więzień Fresnay) wobec podziałów narodowych. Zakończenie, w którym Gabin grający mechanika i Dalio jako Żyd są jednymi z nielicznych pozostałych przy życiu, odzwierciedla poglądy Renoira, że arystokracja skazana jest na przegraną.

Historia przedstawiona w filmie dzieje się w przed rewolucyjnej Francji. Pani Bovary zakochuje się w przystojnych studencie, ale los kieruję nią tak, że w pewnym momencie zostaje metresą króla i żoną hrabiego Dubarry. Miłość nie daje jednak za wygraną...

Mężczyzna pracujący w paryskiej kanalizacji ratuje piękną dziewczynę która zaczyna mieszkać razem z nim.

Profesor Wilczur, po tym jak żona zostawiła go żona dla leśniczego, w dodatku zabrała ze sobą córkę, szuka pocieszenia w alkoholu. W barze zostaje pobity i okradziony. W wyniku obrażeń traci pamięć. Tuła się całymi latami, aż trafia do młynarza, u którego zostaje. Z czasem zdobywa sławę jako słynny znachor. Jego niewierna żona traci w wypadku partnera, a jakiś czas później sama umiera. Córka Marysia gra na pianinie w prowincjonalnym kinie. Ma ona już swego wybrańca, ale nie może uzyskać zgody na ślub od jego bogatych rodziców. Podczas przejażdżki motocyklem Leszek z Marysią, wypadają z drogi. Rannych opatruje Wilczur, który – aby zoperować córkę – kradnie narzędzia chirurgiczne.

Tytułowy bohater, pan Viktor popełnił przed laty przestępstwo, za które uwięziono jednak jego sąsiada. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy sąsiad po ucieczce z więzienia zwraca się do pana Viktora o pomoc.

Młoda kobieta przyjeżdża do Hollywood z marzeniami o sławie i może osiągnąć je tylko z pomocą alkoholika, który najlepsze czasy ma już za sobą.

Bogata rozwódka zakochuje się w uroczym paryżaninie, ale jej szalenie zazdrosny były mąż zrobi wszystko, by ją odzyskać.

Hela Urbankówna wyjeżdża do z małej miejscowości do Łodzi w poszukiwaniu pracy. Zaczyna jako opiekunka dzieci. W międzyczasie poznaje Karola Borowicza – mężczyznę o niejasnych interesach. Ich znajomość zaczyna być coraz bardziej zażyła. Jak się okaże, on nie działa z pobudek emocjonalnych, lecz dla pieniędzy – zamierza czerpać zyski z nierządu i do tego potrzebna jest mu Hela. Dziewczyna ucieka. Znajduję inną pracę, poznaje dziennikarza Stanisława Burskiego, który będzie tym właściwym. Biorą ślub, rodzi im się dziecko i wówczas sielankę przerywa Borowicz, chcąc szantażować młodą matkę.

Dybuk to zmora, duch w folklorze żydowskim. Dusza zmarłego, która nie może zaznać spoczynku z powodu popełnionych grzechów, szuka osoby żyjącej, aby wtargnąć w jej ciało. Fabuła filmu zaczerpnięta została ze sztuki scenicznej Szymona An-skiego, który w swej pracy wykorzystał ludowe wierzenia. Nissen i Sender są przyjaciółmi i gdy rodzą im się dzieci (Lea i Chonen), przyrzekają sobie, że w przyszłości połączy je węzeł małżeński. Mijają lata, Sender gromadzi coraz większy majątek, natomiast Nissen tonie w rzece. Dzieci starych przyjaciół pokochały się mimo braku ingerencji rodziców. Ojciec dziewczyny ma jednak inne plany, chce dla niej bogatego męża. Szukając jakiegoś rozwiązania, Chonen wzywa na pomoc Boga, a gdy nic się dzieje, prosi o pomoc czarta i pada martwy. Nawet w zaświatach nie odnajduje spokoju, wciąż chcąc odzyskać ukochaną.