Filmy

Seryjny morderca zabija kolejne ofiary, a na miejscu zbrodni pozostawia ślady, które mają naprowadzić policję na jego trop. Jedynym człowiekiem, który może go powstrzymać, jest Lincoln Rhyme (Denzel Washington), niegdyś czołowy detektyw w kraju. Po tragicznym wypadku, który na zawsze zmienił jego życie, Rhyme jest przykuty do łóżka i może jedynie obserwować nieudolne poczynania swoich kolegów. Los styka go z młodą policjantką Amelią Donaghy (Angelina Jolie), która staje się jego oczami i uszami, dostarczając mu kolejnych dowodów. Ślady wskazują, że morderca bawi się z policją w kotka i myszkę. Rhyme i Amelia mają niewielu czasu, by odpowiedzieć na pytanie, kim jest i dlaczego zabija. W przeciwnym bowiem razie ich pierwsza wspólna sprawa, może się okazać ostatnią.

Ellen to krnąbrna 20-letnia anorektyczka, która swoje nastoletnie lata spędziła na pielgrzymkach od jednego specjalisty do drugiego tylko po to, aby po każdej wizycie schudnąć jeszcze o parę kilo. Jej dysfunkcjonalna rodzina pragnie ostatecznie uporać się z problemem i wysyła dziewczynę do ośrodka dla młodzieży prowadzonego przez lekarza stosującego dość niekonwencjonalne metody. Ellen, która jest zaskoczona niezwykłymi zasadami i urzeczona zachowaniem innych pacjentów, musi odkryć, jak poradzić sobie z dręczącą ją chorobą, zaakceptować samą siebie i pokonać własne demony.

Do ostatniej kości to opowieść o pierwszej miłości między Maren (Taylor Russell), młodą kobietą, uczącą się, jak przetrwać na marginesie społeczeństwa, a Lee (Timothée Chalamet), porywczym wyrzutkiem i włóczęgą. W czasie wspólnej odysei na dystansie tysiąca mil poznają boczne drogi, ukryte zaułki i rozmaite pułapki Ameryki epoki Ronalda Reagana. Pomimo wysiłków nie mogą jednak uciec od tragicznej przeszłości. Ostatecznie będą musieli zdecydować, czy ich uczucie jest w stanie pokonać ich odmienność.

David Boreanaz (Anioł Ciemności, Buffy postrach wampirów) występuje jako agent specjalny FBI, Seeley Booth, który razem z antropolog medycyny sądowej, Dr Temperance „Bones” Brennan (Emily Deschanel), rozwiązuje jedne z najbardziej zdumiewających i dziwacznych zagadek kryminalnych. Booth polega na wskazówkach, których udzielają mu żywi - świadkowie i podejrzani - Brennan zaś zbiera dowody od umarłych, używając swoich niesamowitych zdolności do odczytywania wskazówek pozostawionych w kościach ofiar. Te tak odmienne techniki w rozwiązywaniu morderstw wywołują częste spory, tworząc niezaprzeczalną chemię między dwójką specjalistów okraszoną odpowiednią dawką czarnego humoru.

Głęboko w górach Ozark, w środkowej części USA, żyją ludzie, którzy przestrzegają jednej reguły: nie wychylać się. Wiodą surowy byt wypełniony lokalnymi zwyczajami, dialektem i muzyką. Na z pozoru monotonnym obrazie codzienności pojawia się jednak pierwsza rysa. Ojciec siedemnastoletniej Ree (Jennifer Lawrence), znany w okolicy producent metamfetaminy, zastawił dom, jako kaucję za zwolnienie warunkowe i zniknął. Matka załamuje się emocjonalnie, zostawiając sprawy własnemu biegowi. Ree przejmuje więc opiekę nad młodszym rodzeństwem. Na dodatek wszystkim grozi eksmisja. Dziewczyna nie ma wyjścia: musi pokonać mur obojętności i odnaleźć ojca. Łamiąc miejscową zmowę milczenia i ryzykując życie, nastolatka wyrusza na poszukiwania. Przedzierając się poprzez kłamstwa, uniki i rosnący lęk ze strony krewnych, zamierza dociec prawdy…

Ali (Matthias Schoenaerts) zostaje sam z pięcioletnim dzieckiem. Sam (Armand Verdure) jest jego synem, ale ledwo się znają. Bezdomny, bez grosza przy duszy i pozbawiony przyjaciół, Ali znajduje schronienie u swojej siostry Anny (Corinne Masiero) w Antibes, na południu Francji. Tam wszystko nabiera jaśniejszych barw. Ali dostaje pracę ochroniarza w nocnym klubie. Podczas jednej z awantur w klubie pomaga Stephanie (Marion Cotillard). Piękna i pełna rezerwy, Stephanie wydaje się być nieosiągalna, ale Aliemu udaje się zostawić jej swój numer telefonu. Stephanie trenuje orki w Marineland. Kiedy jeden z występów kończy się tragedią, telefon w środku nocy sprawia, że ponownie się spotykają. Tym razem Stephanie przykuta jest do wózka inwalidzkiego: straciła nogi i złudzenia. Pozbawiona współczucia obecność Aliego staje się dla Stephanie kołem ratunkowym. Pod jej wpływem także Ali przechodzi przemianę. Kobieta wraca do życia. Oboje starają się przetrwać w świecie, w którym na sprzedaż wystawia się siłę, piękno i młodość, a jedynymi wartościami, jakie nie są na sprzedaż są zaufanie, prawda, lojalność i miłość. Odwaga przejawia się tutaj w bardzo różnych formach.

Współczesny Nowy Jork. Zwyczajna na pozór nastolatka Clary Fray przypadkiem odkrywa, iż należy do niezwykłej kasty Nocnych Łowców, pół aniołów, którzy toczą odwieczną walkę w obronie naszego świata przed atakami demonów. Wkrótce w tajemniczych okolicznościach znika matka dziewczyny. Clary przyłącza się do grupy Nocnych Łowców i wkracza do alternatywnego podziemnego świata, zamieszkałego przez wampiry, wilkołaki, wiedźmy, wróżki i demony. Obdarzona wyjątkowym darem dziewczyna będzie musiała stanąć do walki nie tylko o życie matki, ale o bezpieczeństwo ludzkiej rasy, która żyje w nieświadomości nadciągającego zagrożenia…

Gdy ciało gwiazdy serialu kryminalnego zostaje znalezione na planie, podejrzenia padają głównie na scenarzystę. Tak naprawdę jednak nikt nie może czuć się pewnie.

Nowy Jork znów drży przed seryjnym mordercą zwanym "kolekcjonerem kości". Służby zwracają się o pomoc do Lincolna Rhyme'a. Sparaliżowany kryminolog ma do wyrównania stare rachunki z psychopatycznym złoczyńcą. W śmiertelnie niebezpiecznym dochodzeniu pomaga mu młoda policjantka, Amelia Sachs. Oto serialowa wersja znanego dreszczowca Kolekcjoner kości według bestsellera Jeffery'ego Deavera.

Rok po rozwiązaniu sprawy serii morderstw detektyw Amaia musi zmierzyć się z nową zagadką. Jej wizyta w dolinie Baztan będzie miała bardzo osobisty charakter.

Znany pisarz, po śmierci żony, wyjeżdża do oddalonego od miasta domku, by w ciszy pracować nad nowym dziełem i pogodzić się z odejściem ukochanej. Na miejscu poznaje lokalną legendę i stara się przezwyciężyć klątwę ciążącą nad jego rodziną. Pomaga mu w tym duch żony...

Czwórka filmowców oraz medium, wybierają starą wiktoriańską rezydencję na kolejny odcinek programu telewizyjnego o nawiedzonych domach. Tym razem wszystko okazuje się prawdą, a oni zostają uwięzieni wewnątrz domu, który żywi się ciałami swoich ofiar.

Korporacja Eland wysyła na pustynię kilkuosobową ekspedycję, mającą odszukać trzech zaginionych geologów. Grupie udaje się dotrzeć do miejsca ich ostatniego postoju, gdzie odnajdują objedzone ciała dwóch poszukiwanych ludzi. Sądząc, że zostali zamordowani przez trzeciego, podążają jego śladami. Wkrótce natykają się na potwora zwanego przez miejscowych Esikhulu. Istota okazuje się śmiertelnie niebezpieczna i jedyną szansą na ratunek pozostaje ucieczka.

Valeria (Natalia Solián) od dawna marzyła o tym, by zostać matką. Kiedy w końcu jest w ciąży i spodziewa się dziecka, pragnie poczuć się szczęśliwa, jednak stopniowo jej nastrój się pogarsza. W obliczu macierzyństwa, kobieta nie może pozbyć się silnego zwątpienia w siebie i wszechobecnego strachu. Wkrótce pojawiają się mroczne wizje i wewnętrzne demony. Czy kryje się za tym coś więcej?

Pewna firma budowlana nie licząc się z protestami Indian, rozpoczyna budowę na jednym z ich świętych miejsc. Przez przypadek odkopują kości starożytnego demona, który wyrusza odszukać wszystkie fragmenty swojego ciała, rozrzucone po okolicy. Przy okazji zabija wszystkich, którzy staną mu na drodze.

Arlis Sweeney prowadzi życie tak proste i monotonne, jak równiny Zachodniego Teksasu, skąd pochodzi. Jako komiwojażer podróżuje z miasta do miasta, od jednej kochanki do drugiej. Także dla Kay Davies droga jest domem. Po ucieczce od męża nie bardzo wie, dokąd zmierza, ale czuje, że każde następne miejsce jest lepsze od poprzedniego. Los styka ich ze sobą i daje szansę do chwili, gdy pojawia się ojciec Arlisa.

Kobieta umiera, zamordowana przez męża. W tym samym czasie ginie także przywódca powstania przeciwko dyktaturze, zamordowany przez zdrajcę. Docierają do wejścia do zaświatów, każdy witany przez gburowatą kobietę, która mówi im, że nie żyją. Ale uczy ich również, że ich „sprawa” wchodzi w zakres artykułu xxx. W istocie oboje byli przeznaczeni w życiu, by spotkać i pokochać inną istotę, również martwą w tym samym czasie, na co ich brutalna śmierć nie pozwoliła. Aby się odnaleźć radzimy udać się w stronę fontanny i placu i zatańczyć. Poznają się nawzajem, a następnie otrzymują propozycję powrotu na ziemię, gdzie mogą wrócić do życia na 24 godziny. Jeśli w ciągu tych 24 godzin zdołają się pokochać bez zastrzeżeń i rozejmu, ich życie zostanie im przywrócone. Oboje zamierzają doświadczyć tej prawdziwej miłości i zgadzają się powrócić do wspólnego życia. Wraca do nich w chwili, gdy ją stracili. Dają się jednak rozproszyć przyczynom, które sprowokowały ich śmierć, i mimo wszystko starają się interweniować w ich przeszłe życie; ona, by uratować młodą siostrę przed manewrami męża, on by uratować swój powstańczy ruch polityczny, o którym wie, że jest na skraju wykrycia i zniszczenia; oboje wierzą, że osiągną to, nadal kochając się nawzajem. Zawodzi we wszystkim i razem wracają do śmierci, gdzie następnie oddalają się od siebie.

Doktor Jack Davis po wieloletniej pracy w szpitalu na oddziale leczącym narkomanów, widząc swoją bezsilność w walce o życie nałogowców, postanawia rzucić dotychczasową pracę. Przypadkowo jest świadkiem zatargu między młodą kobietą, Lisą, a ludźmi z narkotykowego gangu Nicka Turnera. Chcąc pomóc kobiecie sam zostaje ranny. Cudem odratowany rusza samotnie do walki z gangiem...

Rodzina Shinjo gromadzi się po dłuższym okresie niewidzenia, by pożegnać w ten sposób matkę. Trudno jednak ukryć, że wdowiec Nobutsuna ma poważny problem z nadużywaniem alkoholu, a zaawansowana ciąża niezamężnej Yuko natychmiast trafia na języki mieszkańców małego miasteczka. Tylko syn, przemądrzały Tsuyoshi, wydaje się wieść spokojne życie pracownika korporacji z kochającą żoną i dzieckiem.

"Ossos" dotyka tego, co jest nam bardzo znajome i rzeczy, które łatwo przywołać. Nawiązuje do Chaplina, do melodramatów z początków kina, chłopca z dzieckiem żyjących na ulicy, samochodów jeżdżących z niebezpieczną prędkością, bochenka chleba, prostytutki, dwóch lub trzech kuchni. I silnego pragnienia bycia blisko rzeczywistości, dokumentowania, bycia blisko ludzi niebędących aktorami, ludzi, którzy są bardzo podobni do tych, których portretują. W prawdziwym życiu chłopak był biednym ćpunem, a gosposia to gosposia. Jednak nawet przy pragnieniu nakręcenia swoistego dokumentu, film jest napędzany przez fikcję, która go de facto ratuje. Fikcja to zawsze drzwi, które pragniemy otworzyć lub zamknąć. To drzwi, dzięki którym wciąż zgadujemy.