Mógłbym o „Krzyku” pisać długo, a skwituję go ładnie tak: to absolutny filmowy monument i niezatapialny klasyk. przeczytaj recenzję

Nieskomplikowany, ale też nienużący slasher w starym stylu, jednak uwspółcześniony fabularnie. Finału nie sposób przewidzieć, a prowadząca do niego walka o przetrwanie wciąga i mrozi krew w żyłach. przeczytaj recenzję

Akcja gna do przodu bez opamiętania, czasu na nudę nie ma, Fabijański jako lekko schizofreniczny szaman i wojownik w walce o lepszy świat dodatkowo podnosi filmowi ocenę. Poprosimy o sequel. przeczytaj recenzję

To nudny thriller typu whodunit, jałowy slasher, nieprzekonująca komedia, która zbyt rzadko spełnia swoje komediowe przeznaczenie. Jeśli warto, to dla Marii Bakalovej i Rachel Sennott. przeczytaj recenzję

Netflix jest pro-LGBT tylko na wyrywki, a sama „Dzienna zmiana” nie jest tak pstrokata, na jaką pozuje (pomimo swoich przepalonych i podkoloryzowanych zdjęć). przeczytaj recenzję

Film jest krótki (trwa około osiemdziesięciu minut), reżyser nie ma problemu z utrzymaniem sprawnego tempa, akcja goni tu reakcję, a scenariusz usłano grubymi plot twistami. przeczytaj recenzję

Film jest płytki, a bohaterom wkładane są w usta w najlepszym wypadku frazesy, a w najgorszym głupoty. przeczytaj recenzję

Scenariusz filmu jest zwięzły, by nie napisać fasadowy, ale nihilizm „Złota” to jego największy atut. przeczytaj recenzję

Film skłania do refleksji, jest technicznie przyzwoity, a niekiedy imponujący, jego ścieżka dźwiękowa i dobór piosenek budzą skojarzenia z zagranicznymi produkcjami. przeczytaj recenzję

"X" bywa dowcipny bez popadania w farsę, ale w pierwszej kolejności pozostaje krwawym horrorem. przeczytaj recenzję