Pressboki

Keaton i jej nowe córki

Przypadkiem okazało się, że to własnie córki odegrają niezwykle ważną rolę w poszukiwaniu obsady do filmu A właśnie, że tak!. Współscenarzystka i współproducentka komedii, Jessie Nelson, znała Diane Keaton jeszcze z czasów, kiedy obie odprowadzały swoje dzieci do tego samego przedszkola. „Zaprzyjaźniłyśmy się, ponieważ mieliśmy wspólną jedną rzecz - macierzyństwo” – wspomina Nelson. „Zbliżyły nas do siebie nasze córki. Podstawą naszej przyjaźni z Diane jest ogromna miłość jaką żywimy do naszych dzieci. Dlatego bardzo się cieszę z tego, że wspólnie mogliśmy zanalizować ten temat w naszym filmie”. Nelson przedstawiła Keaton scenariusz. Zaintrygowana aktorka poprosiła o jego kopię. Po jej przeczytaniu bez wahania zgodziła się na udział w produkcji i wcielenie się rolę archetypu matki – Daphne Wilder.

Nelson i Hopkins nie miały wątpliwości, że Keaton jest idealną odtwórczynią roli Daphne. Co więcej, odnaleźli w gwieździe również oddaną współpracowniczkę, która ochoczo dzieliła się ze scenarzystkami swoimi pomysłami na temat tekstu. „Diane opatrzyła swoją kopię scenariusza licznymi notatkami” – wspomina Hopkins. „Byłam zaskoczona kiedy je przeczytałam, ponieważ zobaczyłam, że bardzo zaangażowała się w tę historię”.

„To wyjątkowa osoba o licznych zainteresowaniach” – mówi o aktorce Karen Leigh Hopkins. „Jest członkinią konserwatorium Los Angeles, fotografem i cudownym reżyserem. Oczywiście ponad tym wszystkim jest matką. Jej notatki były bardzo przemyślane. Ona doskonale wie co powinna i co może zrobić”. Sama Keaton była zachwycona rolą jaką napisały Hopkins i Nelson. Zaintrygowała ją postać Daphne i wywołane przez nią komiczne szaleństwo spowodowane chęcią absolutnego kierowania życiem swoich dzieci. Znana z tego, że wybiera role pozwalające na wykorzystanie zarówno jej komediowego jak i dramatycznego talentu, Diane Keaton bez reszty zaangażowała się proces realizacji filmu.

Entuzjazm co do wyboru aktorki podziela Michael Lehmann „Od początku było wiadomo, że to rola stworzona dla Diane, w jej rytmie i z odpowiadającym jej poczuciem humoru” – mówi reżyser. „Diane była doskonała. Kiedy przyszła i po raz pierwszy usłyszeliśmy ją czytającą swoje kwestie, nie mieliśmy wątpliwości, że to jest to, czego właśnie szukamy, a Diane dała nam nawet więcej niż oczekiwaliśmy”. Zapewniony udział Diane Keaton w filmie znacznie ułatwił producentom kompletowanie obsady, gdyż wielu aktorów było zainteresowanych współpracą z uhonorowaną Oscarem® gwiazdą [Najlepsza Aktorka Annie Hall reż. Woody Allen (1977)] . Rozpoczęto zatem poszukiwania aktorek, które wcieliłyby się w role trzech córek Daphne – Milly, Maggie i Mae. Nie było to łatwe zadanie. Potrzebne były aktorki, które nie tylko skupiłyby na sobie uwagę publiczności, ale też doskonale czuły się w swoim towarzystwie, a jednocześnie pozostawały wiarygodnymi siostrami i córkami.

„Jako pierwszą zatrudniliśmy Mandy Moore” – wspomina Jessie Nelson. „Nie chcieliśmy obsadzać pozostałych sióstr, dopóki nie będziemy wiedziały, kto zagra Milly. Mandy pojawiła się na przesłuchaniu i doskonale odczytała swoje kwestie, dosłownie na naszych oczach stając się Milly. Jest w niej pewna czystość, a jednocześnie wrażliwość i pomyślałyśmy, że obsadzenie jej w tej roli będzie niezwykle interesujące”. Mandy Moore przyznaje, że jednym z powodów, dla których zdecydowała się ubiegać o rolę Milly, była chęć współpracy z Diane Keaton. „Możliwość spotkania się z nią na planie i wspólnej pracy to coś niesamowitego” – podkreśla aktorka. „Pracując z nią nie musisz nawet chcieć podnosić sobie poprzeczki, to się dzieje automatycznie. Gotowa byłam zostać kucharką na planie, albo wizażystką, byle tylko znaleźć się z nią w filmie”.

Mandy Moore podkreśla, że zafascynował ją również scenariusz, który w uczciwy sposób opowiadał o relacjach pomiędzy matką i jej córkami. „Stosunki jakie panują pomiędzy Daphne i Milly przypominają mi relacje z moją matką” – mówi aktorka. „Czasami doprowadza mnie do szału, ale na koniec każdego dnia jesteśmy najlepszymi przyjaciółkami i bardzo się kochamy”. Kiedy podpisano kontrakt z Mandy Moore twórcy rozpoczęli poszukiwanie aktorki, która wcieliłaby się w postać najstarszej córki Daphne – Maggie. „Kiedy pojawiło się nazwisko Lauren Graham wiedzieliśmy, że będzie doskonale pasowała do postaci odtwarzanej przez Mandy. Milly jest przeurocza, zawsze z sercem na dłoni, z kolei Maggie to cwaniara, kobieta, która widziała wszystko i doświadczyła wszystkiego. Lauren idealnie weszła w tę rolę” – mówi Jessie Nelson.

Graham, która większą część ostatniej dekady spędziła na planie popularnego serialu Kochane kłopoty (Gilmore Girls) doskonale orientuje się w temacie skomplikowanych relacji rodzinnych. Podobnie jak Moore, również i ona bardzo chciała pracować z Diane Keaton. „Kiedy spotykasz ją na planie chcesz być najlepsza w swojej roli tylko po to, żeby godnie przy niej wypaść, a poza tym wiesz, że ona i jej talent na to zasługują” – mówi Lauren Graham. Jako następna do obsady dołączyła Piper Perabo, której zaproponowano rolę średniej z sióstr Wilder, niespokojnej i szalonej Mae. „Piper wniosła coś nowego do tej grupy kobiet i od początku wiedzieliśmy, że będzie do niej pasowała” – mówi Jessie Nelson. „Kiedy do nas dołączyła nabrałyśmy przekonania, że oto udało nam się skompletować cudowną, a co najważniejsze interesującą rodzinę, która doskonale wypadnie na ekranie”.

Perabo zaskoczona była tym, jak szybko udało jej się znaleźć wspólny język z filmowymi siostrami – Mandy Moore i Lauren Graham. „Śmiałyśmy się i plotkowałyśmy praktycznie cały czas” – wspomina aktorka. „Kiedy Michael krzyczał „akcja” nadal się śmiałyśmy i czułyśmy jakbyśmy były prawdziwym rodzeństwem”. Dużo emocji aktorek wzbudziły napisane dla nich przez Hopkins i Nelson dialogi. A właśnie, że tak! jest bowiem wypełnione szczerymi i śmiałymi rozmowami na temat seksu, mężów, chłopaków, zakupów oraz możliwości jakie stoją przed kobietami. Ponieważ aktorki zaprzyjaźniły się ze sobą już przed wejściem na plan zdjęciowy, ich filmowe dialogi nabrały jeszcze większego realizmu.

Mandy Moore przyznaje, że niektóre kwestie sprawiły jej nieco problemu. „Zazwyczaj nie rozmawiam w taki słodki sposób ze swoją mamą i przyjaciółkami o anatomii, a jeśli już to nie tak jak robią to siostry Wilder. Wydaje mi się jednak, że jeden z atutów tego filmu to możliwość podpatrzenia o czym rozmawiają kobiety w swoim towarzystwie i w jaki sposób to robią”.

O filmie - A właśnie, że tak!

W komedii opowiadającej o tym, kiedy nadchodzi czas samodzielności MICHAEL LEHMANN (Jak pies z kotem (The Truth About Cats &Dogs), 40 dni i 40 noc (40 Days and 40 Nights), Śmiertelne zauroczenie(Heaters) zebrał cztery niesamowite aktorki, gwiazdy filmu A właśnie, że tak!

Daphne Wilder (DIANE KEATON, Lepiej późno niż później (Something’s Gotta Give), Rodzinny dom wariatów(The Familly Stone) Ojciec chrzestny – trylogia (The Godfather trylogy ) to matka, która nie zna żadnych ograniczeń i żadnych granic. Samotnie wychowała trzy wspaniałe dziewczyny, by stały się wyjątkowymi kobietami, o jakich marzy każda matka. Problem w tym, że córki Daphne najchętniej by ją... udusiły. Matka postanawia znaleźć swojej najmłodszej córce idealnego mężczyznę. Bez wiedzy córki publikuje w internecie stosowne ogłoszenia w tej sprawie. Sytuacja komplikuje się, gdy dyktowane dobrą wiarą działania Daphne stają się początkiem serii komicznych sytuacji. I choć wszystkie znaki na niebie i ziemi zdają się jej mówić, że powinna przestać, kierowana myślą o bezwzględnym dobru i szczęściu córki, kobieta nie daje za wygraną.

Czy mężczyzną marzeń Daphne (znaczy się Milly) jest odpowiedzialny architekt Jason [TOM EVERETT SCOTT, Wszyscy święci (Saved), Jedyna prawdziwa rzecz (One Trua Thing)], a może kochający wolność miłośnik rocka Johnny [GABRIEL MACHT, Dobry agent (The God Shepherd), Rekrut(The Recruit)]? Daphne nie przestanie naciskać, przypochlebiać się, sugerować i łokciami wpychać w życie Milly, aż naprawi w ten sposób wszystkie błędy swojej młodości, albo... doprowadzi swoje córki do szału. Kiedy ojciec Johnny’ego, Joe [STEPHEN COLLINS, Krwawy diament (Blood Diamond), serial Siódme niebo (7-th Heaven], zakochuje się w Daphne, życie głowy rodziny Wilderów nabiera rozpędu, a w głowie powoli godzącej się ze starością Daphne pojawia się pytanie, czy przypadkiem zbytnia uwaga poświęcana córkom, nie jest sposobem na ignorowanie swoich własnych problemów.

W przezabawnym starciu pomiędzy pokoleniami i przekonaniami relacje pomiędzy matką i córkami zostaną wystawione na szereg nieprawdopodobnych prób. Teraz dziewczyny będą starały się zrobić wszystko, żeby pomóc Daphne odkryć prawdy i niemożliwości matczynej miłości oraz odnaleźć odpowiedź na pytanie, kiedy to się powinno zacząć, a kiedy skończyć?

Obsada filmu

Urodzona w Kalifornii DIANE KEATON (Daphne) studiowała aktorstwo w nowojorskim Neighborhood Playhouse. Na Broadwayu poznała aktora i reżysera Woody’ego Allena, z którym wystąpiła w 1969 roku w przebojowej sztuce Zagraj to jeszcze raz, Sam (Play It Again, Sam). Rok później zadebiutowała przed kamerami rolą w filmie Lovers and Other Strangers. Sławę i popularność przyniosła jej role narzeczonej Michaela Corleone (Al Pacino) w głośnym dramacie gangsterskim Ojciec chrzestny (The Godfather) w 1972 roku. W tym samym roku Allen i Keaton wystąpili w filmowej adaptacji sztuki Zagraj to jeszcze raz, Sam. Rok później spotkali się na planie komedii Śpioch (Sleeper), również w reżyserii Allena. Później Keaton wystąpiła w Ojcu chrzestnym II oraz kolejnej komedii Allena Miłość i śmierć (Love and Death).

W 1977 roku Woody Allen nakręcił swój czwarty film z Diane Keaton – Annie Hall. Autobiograficzna opowieść o trudnym związku pary ludzi przyniosła Keaton Oscara® dla najlepszej aktorki oraz Złoty Glob. W tym samym roku Diane Keaton wystąpiła w kontrowersyjnym dramacie W poszukiwaniu kolejnego kochanka (Looking for Mr.Goodbar). Później widzowie mogli oglądać ją w kolejnych dwóch filmach Allena – Wnętrza (Interior) (1978) i Manhattan (1979).

Za rolę w epickim filmie Warrena Beatty’ego Czerwoni (Rads) (1981) Diane Keaton otrzymała nominację do Oscara®. Po wydaniu dwóch albumów ze swoimi zdjęciami, wyreżyserowała dokument, wideoklip, jeden z odcinków popularnego serialu Miasteczko Twin Peaks (Twin Peaks), a wreszcie film telewizyjny. W 1996 roku wystąpiła wspólnie z Bette Midler i Goldie Hawn w przebojowej komedii Zmowa pierwszych żon (The Fist Wives Club)i zdobyła kolejną nominację do Oscara® za rolę w głośnym dramacie Pokój Marvina (Marvin’s Room). W 1998 roku Keaton wystąpiła w Sile przebaczenia (The Only Thrill), a w 1999 w Gorszej siostrze (The Other Sister). Ostatnio na przemian gra i reżyseruje. Wyreżyserowała pełnometrażowy film fabularny Gorąca linia (Hanging Up) (2000) oraz kilka odcinków telewizyjnego serialu Paradise. Za rolę Eriki Barry wplątanej w romans z podstarzałym kochankiem (Jack Nicholson) swojej córki, w filmie Lepiej późno niż później (Something’s Gott Give) aktorka zdobyła drugi w swojej karierze Złoty Glob oraz czwartą nominację do Oscara®. Jej ostatnimi filmami są Rodzinny dom wariatów (The Family Stone) (2005) oraz Terminal Impact (2005). Keaton, która nigdy nie wyszła za mąż, w 1996 roku adoptowała córkę, a w 2001 roku syna.

Na dużym ekranie Mandy Moore zadebiutowała rolą okrutnej i popularnej cheerleaderki w przebojowej komedii studia Disneya Pamiętnik księżniczki (Princess diaries). W wyreżyserowanym przez Garry’ego Marshalla filmie wystąpili również Julie Andrews, Anne Hathaway i Hector Elizondo. Niezwykle utalentowana MANDY MOORE (Milly) już w młodym wieku odniosła sukces zarówno jako piosenkarka jak i aktorka. Rok 2007 może okazać się przełomowym, gdyż wtedy do sprzedaży trafi nowy jej album, a do kin wejdą aż 3 filmy z jej udziałem: License to Wed , Wild Hope, , A właśnie, że tak!

Niebawem Mandy Moore będzie można oglądać w romantycznej komedii Kena Kwapisa License to Wed, w której wystąpiła u boku Robina Williamsa i Johna Karasinskiego. Film opowiada historię pary narzeczonych, którzy na polecenie pastora swojego kościoła (Williams) muszą zapisać się na specjalny, dwutygodniowy kurs przedmałżeński. Jeśli go nie ukończą nie będą mogli wziąć ślubu w kościele, pozostającym pod opieką pastora. Niestety, pan młody oblewa egzaminy i traci swoją ukochaną. Nie poddaje się jednak i postanawia o nią walczyć. License to Wed wejdzie na ekrany amerykańskich kin 4 lipca 2007 roku.

W ubiegłorocznym filmie Dedication w reżyserii Justina Theroux, występuje u boku Billy’ego Crudupa . Aktorka wciela się w postać młodej ilustratorki książek zmuszonej do współpracy z autorem nie kryjącym swojej niechęci do kobiet. W filmie występują również Tom Wilkinson, Mia Farrow i Bob Balaban.

Uwagę krytyków Mandy Moore zwróciła na siebie rolą w filmie Briana Dannelly’ego Wszyscy święci(Saved!). Kreacja idealnej chrześcijanki wykorzystującej swoje osobiste relacje z Jezusem do odgrywania się na innych okazała się milowym krokiem w jej karierze. Film został wyprodukowany przez Michaela Stipe’a i Sandy Stern, a wystąpili w nim – obok Moore - Jena Malone, Eva Amurri, Macaulay Culkin, Patrick Fugit i Mary-Louise Parker.

W filmografii Mandy Moore ważne miejsce zajmują również: film Richarda Kelly’ego Southland Tales z Dwaynem „The Rockiem” Johnsonem, Seannem Williamem Scottem i Sarą Michelle Gellar; Jak zostać gwiazdą (American Dreamz) Paula Weitza z Hugh Grantem, Willemem Dafoe, Jennifer Coolidge, Chrisem Kleinem, Judy Greer i Dennisem Quaidem; musical Johna Turturro Romance & Cigarettes z Jamesem Gandolfinim, Susan Sarandon, Kate Winslet i Mary-Louise Parker; Córka prezydenta (Chasing Liberty) Andy’ego Cadiffa oraz Uwierz w miłość (How to deal) w reżyserii Clare Kilner. Ponadto Mandy Moore udzieliła głosu jednej z bohaterek animowanej komedii Zebra z klasą (Racing Stripes) i wystąpiła u boku Shane’a Westa w przebojowym melodramacie Adama Shankmana Szkoła uczuć (A walk to remember) za kreację, w którym otrzymała nagrodę MTV Movie Award za „przełomową rolę kobiecą”. Mandy Moore nie unika także produkcji telewizyjnych. W 2006 roku wystąpiła w popularnym serialu komediowym stacji NBC Scrubs, gościnnie zagrała także w przebojowej Ekipie (Entourage) realizowanej przez HBO.

Mandy Moore jest wykonawczynią czterech piosenek umieszczonych na ścieżce dźwiękowej filmu A właśnie, że tak! Jako piosenkarka zaistniała na rynku w 1999 roku wydając swój debiutancki album „So real”, który w przeciągu zaledwie trzech miesięcy osiągnął status platynowej płyty, a promujący go singiel „Candy” znalazł się w pierwszej dziesiątce list przebojów. Drugi album Mandy Moore “I Wanna Be With You” do sprzedaży trafił w 2000 roku i również zdobył status platynowej płyty. Na trzecim krążku znalazł się między innymi wielki przebój zatytułowany „Cry”, a na chwalonym przez krytyków czwartym albumie „Coverage”, wydanym 21 października 2003 roku, znalazły się nowe wersje piosenek tak uznanych artystów jak Elton John, Joan Armatrading, Todd Rundgren i Cat Steven.

Nowy album Moore to jednocześnie krok milowy w jej karierze. Dzięki nowemu kontraktowi wokalistka uzyskała pełną kontrolę artystyczną nad płytą, a wszystkie piosenki jakie się na niej znajdą zostały napisane przez Moore i współpracujące z nią piosenkarki i kompozytorki Lori McKennę, Rachael Yamagatę i The Weepies. Album trafił do sprzedaży w kwietniu 2007 roku.

Mandy Moore jest również właścicielką linii odzieżowej o nazwie MBLEM, w ramach której sprzedawane są ubrania zaprojektowane przez gwiazdę. Odzież marki MBLEM sprzedawana jest w ponad 100 ekskluzywnych butikach na terenie całych Stanów Zjednoczonych.

Za rolę Lorelai Gilmore w popularnym serialu Kochane kłopoty (Gilmore Girls) LAUREN GRAHAM (Maggie) zdobyła nominację do Złotego Globu, nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych (Screen Actors Guild) dla najlepszej aktorski w serialu oraz dwie nagrody stowarzyszenia Television Critics Association. Ponadto otrzymała również dwie nagrody Teen Choice Award, nagrodę dla najlepszej aktorki od organizacji Viewers for Quality Television oraz nagrodę dla najlepszej aktorki w dramacie od stowarzyszenia Family Friendly Forum. Latem ubiegłego roku wspólnie ze Stevem Carellem pracowała na planie komedii Evan Wszechmogący (Evan Almighty), która do kin trafi 22 czerwca tego roku.

W filmografii Lauren Graham znajdują się ponadto czarna komedia Zły Mikołaj (Bad Santa), gdzie wystąpiła u boku Billy’ego Boba Thorntona, Pacyfikator (The Pacifier) z Vinem Dieselem, The Amateurs z Jeffem Bridgesem i Timem Blake’em Nelsonem, Słodki listopad (Sweet November) z Keanu Reevesem, dreszczowiec Nocna straż (Nightwatch)z Ewanem McGregorem i Patricią Arquette oraz dramat Jedyna prawdziwa rzecz (One True Thing) , którego gwiazdami były Renée Zellweger i Meryl Streep.

Wśród najważniejszych telewizyjnych dokonań Lauren Graham, obok Kochanych kłopotów, znajdują się: Karolina w mieście (Caroline in the City) , NewsRadio, Law & Order, Kroniki Seinfelda (Seinfeld), Trzecia planeta od słońca, Conrad Bloom oraz Townies. W 2002 roku Graham stworzyła doskonałą kreację w wystawionej podczas Williamstown Theatre Festival inscenizacji sztuki pt. Once in a Lifetime opowiadającej o początkach kinematografii.

PIPER PERABO (Mae) od czasu występu w filmie Wygrane marzenia (Coyote Ugly) nie narzeka na brak propozycji aktorskich. Ostatnio zagrała u Christophera Nolana w obrazie Prestiż (Prestige) z Hugh Jackmanem, Christopherem Bale’em i Scarlett Johansson. W marcu tego roku rozpoczęła zdjęcia do filmu First Snow w reżyserii Marka Fergusa, w którym partnerują jej Guy Pearce i Adam Scott.

Niedawno Piper Perabo skończyła prace na planie niezatytułowanego jeszcze projektu braci Pastor. W postapokaliptycznym dreszczowcu opowiadającym o czwórce przyjaciół usiłujących uciec przez wirusową pandemią, Perabo występuje u boku Chrisa Pine’a i Lou Taylora Pucciego. Obraz wejdzie na ekrany jeszcze w tym roku. Wśród jej ostatnich filmów wymienić należy również komedię Fałszywa dwunastka II (Cheaper by Dozen 2) Adama Shankmana, gdzie wcieliła się w postać najstarszej córki małżeństwa odgrywanego przez Steve’a Martina i Bonnie Hunt, romantyczną komedię Gry weselne (Imagine Me and You), w której partnerowali jej Lena Headey i Matthew Goode oraz kryminalny dramat 10th & Wolf, w którego obsadzie znaleźli się również James Marsden i Dennis Hopper.

Na dużym ekranie Piper Perabo zadebiutowała w komedii Whiteboyz wg scenariusza Danny’ego Hocha. Wystąpiła także w filmach takich jak: Rocky Łoś i Superktoś (The Adventures of Rocky and Bullwinkle) u boku Roberta DeNiro i Rene Russo, przygodowym Smokiem i mieczem (George and The Dragon) z Michaelem Clarkiem Duncanem i Jamesem Purefoyem, kultowym dramacie Zagubione (Lost and delirious) w reżyserii Lei Pool, sensacyjnym Edisonie z Justinem Timberlake’em, Kevinem Spacey i Morganem Freemanem oraz fantastycznym dreszczowcu Jaskinia (The Cave)z Cole’m Hauserem, Morrisem Chestnutem i Leną Headey.

Syn słynnego aktora Stephena Machta, GABRIEL MACHT (Johnny) urodził się w Bronksie, ale kiedy kariera jego ojca zaczęła nabierać rozpędu wraz z rodziną przeprowadził się do Los Angeles. Macht karierę aktorską rozpoczął już w wieku 8 lat występując w filmie Why Would I Lie?, którego gwiazdą był Treat Williams, choć otrzymał nominację do nagrody Youth in Film Award, Gabriel postanowił wstrzymać się z udziałem w filmach do czasu aż skończy szkołę średnią. Wystąpił w kilku produkcjach telewizyjnych zanim w 1991 roku opuścił Los Angeles by rozpocząć naukę w prestiżowej Szkole Dramatu prowadzonej przy Uniwersytecie Carnegie Mellon w Pittsburghu.

Po jej ukończeniu zagrał w 1995 roku w filmie Z biegiem rzeki (Follow The River) u boku Ellen Burstyn. Kariera Machta nabrała rozpędu w 2000 roku, kiedy aktor został wybrany do roli Williama Holdena w biograficznym filmie Historia Audrey Hepburn (The Aundrey Hepburn Story) u boku Jennifer Love Hewitt oraz trafił do obsady przebojowego serialu sci-fi Stevena Spielberga Na granicy światów (The Others).

Obecnie Gabriela Machta możemy oglądać w wyreżyserowanym przez Roberta DeNiro filmie Dobry agent( The Good Shephard), gdzie wciela się w postać Johna Russella Jr., syna senatora. Ostatnio zagrał także w produkcji BBC zatytułowanej Archanioł (Archerangel)(2005), gdzie wystąpił wspólnie z Danielem Craigiem. Aktor zagrał również w serii filmów sensacyjnych takich jak: Rekrut (The Recruit) (2003) z Colinem Farrellem i Alem Pacino, Bad Company z Anthonym Hopkinsem i Chrisem Rockiem oraz Za linią wroga (Behind Enemy Lines) z Genem Hackmanem i Owenem Wilsonem. Ponadto w dorobku Gabriela Machta znajdują się western Bandyci (American Outlows) (2001), Moja miłość (The Object of My Affection)(1998) oraz doceniony przez widzów i krytyków niezależny film Przygody Sebastiana Cole’a (The Adventures of Sebastian Cole) (1998). Z jego telewizyjnych projektów należy wymienić Seks w wielkim mieście (Sex and the City)i Spin City.

Wśród teatralnych osiągnięć Machta warto wspomnieć rolę Elvisa Preselya w off-Broadwayowym przeboju Steve’a Martina Picasso at the Lapin Agile.

Pochodzący z Massachusetts TOM EVERETT SCOTT (Jason) zadebiutował na dużym ekranie w filmie wyreżyserowanym przez swojego idola, Toma Hanksa – Szaleństwa młodośc (That Think You Do!). Krótko po tym zaproponowano mu główną rolę w horrorze Amerykański wilkołak w Paryżu (An American Werewolf in Paris), po którym wystąpił kolejno w filmach: Rzeka krwi (River Red) (1998), Trup w akademiku (Dead Man on Campus)(1998) i Jedyna prawdziwa rzecz (One True Thing), gdzie zagrał u boku Meryl Streep. W jego filmografii znajdują się również Top of the Food Chain (1999), List miłosny (The Love Letter)(1999), Życie seksualne (Sexual Life)(2005) i telewizyjna produkcja Surrender Dorothy (2006), w której Scott wystąpił wspólnie z Diane Keaton. W 2000 roku Scott dołączył do obsady serialu Ulica (the Street). Wśród jego telewizyjnych dokonań znajdują się również Ostry dyżur, Will i Grace, Lawe & Order oraz Grace w opałach (Grace Under Fire). Obecnie występuje w serialu Saved, gdzie wciela się w postać uzależnionego od hazardu sanitariusza. Tom Everett Scott jest założycielem grupy teatralnej aTheaterCo.

STEPHEN COLLINS (Joe) karierę aktorską rozpoczął jeszcze w czasach, kiedy był uczniem Amherst College. Później, po sukcesie sztuki The Ritz (1975) wystawianej na Broadwayu, trafił do obsady głośnego dramatu politycznego Wszyscy ludzie prezydenta (All the President’s Men) (1976). Popularność przyniosła mu rola komandora w filmie kinowym Star Trek (1979).

Na małym ekranie Collins zadebiutował rolą agenta FBI w filmie Brinks: The Great Robbery (1976), a później trafił do obsady miniserialu Transakcja Rhinemanna (The Rhinemann Exchange) (1977). Za rolę w miniserialu The Two Mrs. Grenvilles (1987) u boku Ann-Margret otrzymał nominację do nagrody Emmy, wystąpił także w uhonorowanym Emmy telewizyjnym filmie A Woman Named Jackie (1991).

Z innych aktorskich dokonań Stephena Collinsa wymienić warto filmy Stella (1990) i Zmowa pierwszych żon (The First Wives Club), w obu wystąpił w duecie z Bette Midler, Jumpin’ Jack Flash (1986), Miliony Brewstera (Brewster’s Millions) (1985) i The Promise (1979). W 1999 roku wspólnie ze swoją żoną – aktorką Faye Grant, zagrał w komedii To mnie kręci (Drive Me Crazy), wcielając się w rolę rozwiedzionego ojca bohaterki odtwarzanej przez Melissę Joan Hart.

Stephen Collins jest również cenionym autorem i dramatopisarzem. Jego sztuka Super Sunday została wystawiona podczas Williamstown Theatre Festival, a jego pierwsza powieść zatytułowana Eye Contact trafiła na listy bestsellerów. W 2005 roku do kin trafił film wyreżyserowany przez Collinsa Next of Kin. Obecnie Stephen Collins kontynuuje pracę na planie serialu Siódme niebo (7-th Heaven).

Pomysł na fabułę

A właśnie, że tak! ma swój początek w gabinecie dentystycznym. Siedząc w poczekalni współscenarzystka filmu Karen Leigh Hopkins przypadkiem stała się świadkiem rozmowy, w której matka z dumą opowiadała w jaki sposób umawia na randki swoją córkę, wyszukując idealnych, jej zdaniem, narzeczonych.

„Ten pomysł wydał mi się fascynujący” – wspomina Hopkins. „Oto miałam przed sobą matkę, która desperacko chciała zobaczyć swoją córkę na ślubnym kobiercu, a jednocześnie cały czas była przekonana, że jeśli chodzi o mężczyzn, jej dziecko popełnia jedynie same błędy. W imię miłości zdecydowała się więc wziąć sprawy w swoje ręce i nie mówiąc córce o niczym, zaczęła na własną rękę szukać jej narzeczonych za pośrednictwem internetu. Pomyślałam wtedy, że taka sytuacja niesie ze sobą olbrzymi potencjał, który można wykorzystać w filmie”.

W tym czasie Hopkins pracowała z drugą scenarzystką komedii Jessie Nelson nad zupełnie innym projektem. Kiedy jednak obie zastanowiły się nad pomysłem wynalezionym przez Hopkins, to właśnie na nim zdecydowały się skupić swoje wysiłki.

„Każdy z nas ma matkę” – mówi Jessie Nelson. „I każdy związek pomiędzy matką i jej dzieckiem jest na swój sposób wyjątkowy. Nie wątpię, że każda matka na świecie chce zobaczyć swoje dzieci zdrowe, szczęśliwe, odnoszące sukcesy i zakochane w odpowiednich osobach. Matki jednak bywają również i wścibskie, a taka mieszanka niesie ze sobą olbrzymi potencjał komediowy, który na dodatek może być oparty na autentycznych wydarzeniach. Każdy na pewno spotkał się w życiu z taką sytuacją, każdy może się też do niej w jakiś sposób odnieść. To właśnie dlatego ten projekt od samego początku ruszył pełną parą”.

Podczas pracy nad scenariuszem autorki postawiły sobie za cel stworzenie skryptu, w którym widzowie odnajdą odbicie swojego własnego życia. „To film o dalekich od doskonałości bohaterach, którzy uczą się, dorastają, a jednocześnie nieustannie popadają w konflikty . Pod koniec dnia kochają się jednak bezgranicznie” – mówi Jessie Nelson. „W relacjach rodzinnych jest bardzo dużo humoru. Jeśli tylko uda ci się zajrzeć pod powierzchnię, to odnajdziesz tam czarną komedię. Ten film opowiada o tym jak szalona jest miłość – matczyna, siostrzana. Jest niemożliwa, chaotyczna, ale to właśnie czyni ją taką wyjątkową”.

Paul Brooks – szef studia Gold Circle Films, szybko zdecydował się na produkcję . „Uznałem ten tekst za bardzo zabawny, ciepły i bliski rzeczywistości” – wspomina Brooks. „Sam mam żonę i córkę i od zawsze byłem zafascynowany ich wzajemnymi relacjami, które wyglądają zupełnie inaczej niż w przypadku mężczyzn. Wierzę, że kobiety od razu uwierzą nie tylko w bohaterów tego filmu, ale również w relacje jakie panują pomiędzy nimi. Natomiast ludzie tacy jak ja, którzy mają żony, matki i córki, wiele się na ten temat dowiedzą i może nawet zaczną coś z tego rozumieć”.

Po znalezieniu producenta, rozpoczęto poszukiwania reżysera o odpowiedniej wrażliwości, który podjąłby się przeniesienia scenariusza na duży ekran. Wtedy pojawił się Michael Lehmann, autor kultowego Śmiertelnego zauroczenia oraz romantycznych komedii Jak pies z kotem i 40 dni i 40 nocy. Podobnie jak Brooksa, Lehmanna zaintrygował scenariusz analizujący więzi pomiędzy matką i córką. „Oczywiście nigdy sam nie doświadczyłem czegoś takiego” – mówi Michael Lehmann, „ale mam dwie siostry, żonę i córkę, zatem obserwowałem podobne relacje przez całe swoje życie. Wiem, że są one wypełnione nieprawdopodobnymi emocjami. Czytając scenariusz pomyślałem, że opowiada o nich w bardzo prawdziwy sposób”.

Gdy reżyserem został Michael Lehmann ekipa była gotowa rozpocząć poszukiwania odtwórczyń głównych ról. Aby ruszyć ze zdjęciami twórcy potrzebowali jedynie trzech pięknych, utalentowanych córek i uroczej, kochającej, a jednocześnie seksownej mamy...

Poszukiwania idealnego mężczyzny

Po obsadzeniu głównych ról, uwaga producentów skierowała się w stronę męskiej części obsady i rozpoczęły się poszukiwania odtwórców postaci Johnny’ego i Jasona, skrajnie odmiennych od siebie kawalerów ubiegających się o względy Milly. Twórcom zależało na znalezieniu takich aktorów, którzy doskonale pasowaliby do żeńskiej części obsady, a jednocześnie byliby w stanie mocno zaznaczyć swoją obecność na ekranie.

„Kiedy zostałem zaangażowany do tego filmu, pomyślałem sobie, że najtrudniej będzie znaleźć odtwórców głównych ról męskich” – wspomina Michael Lehmann. „To są bardzo ważne postacie. Sporo czasu spędzają na ekranie, a ich obecność jest niezwykle istotna dla całej historii. Mimo wszystko, w stosunku do dziewczyn, są jednak bohaterami drugoplanowymi. Musiałem mieć zatem pewność, że aktorzy, którym powierzymy te role doskonale sobie z nimi poradzą”.

Jako pierwszy do obsady dołączył Gabriel Macht, który wcielił się w rolę miłośnika rocka i człowieka o złamanym sercu. Jak się później okazało był w niej tak dobry, że podczas pracy na planie Diane Keaton było bardzo trudno zachowywać się wobec niego okrutnie, jak przewidywał scenariusz. „Był pierwszą osobą, którą zaprosiliśmy na zdjęcia próbne” – wspomina Lehmann, „i z miejsca zachwycił nas swoją interpretacją tekstu”.

Gabriel Macht od dawna szukał możliwości współpracy z Michaelem Lehmannem. „Michael wyreżyserował jeden z moich ulubionych filmów Śmiertelne zauroczenie oraz wiele odcinków programu The Larry Sanders Show, które są genialne” – chwali reżysera aktor. „Zna doskonale komedię, wie jak rozbawić ludzi. Ja tylko pracowałem zgodnie z jego wskazówkami”. Znacznie dłużej trwały poszukiwania odtwórcy roli konserwatywnego Jasona. Zorganizowane zostały otwarte castingi, na których pojawiło się bardzo wielu aktorów. „Tom Everett Scott nie był pierwszą osobą, którą przesłuchaliśmy do tej roli” – mówi Michael Lehmann. „Był jednak pierwszą, która potrafiła stworzyć tę postać już na podstawie fragmentu scenariusza”.

„Czułem, że nie możemy przedstawić Jasona jako złego bohatera” – tłumaczy reżyser. „To byłoby zbyt proste, a jednocześnie nieprawdziwe. Gdybyśmy tak postąpili, nie zostawilibyśmy Milly żadnego wyboru. Chcieliśmy, żeby Tom zagrał bohatera, który choć sympatyczny, nie byłby dobrym partnerem dla Milly. Tom doskonale wywiązał się z tego zadania. Ani przez chwilę nie zachowywał się jak czarny charakter”.

Scott zgadza się z reżyserem. „Powierzono mi tę rolę gdyż miałem przekonać widzów, iż Milly mogłaby naprawdę związać się z moim bohaterem. Fakt, że okazuje się on człowiekiem dalekim od doskonałości, miał być dla nich pewnym zaskoczeniem”. Na samym końcu do obsady dołączył Stephen Collins, któremu zaproponowano rolę Joego, ojca Jasona i mężczyzny, który sprawi, że serce Daphne jeszcze raz zacznie bić szybszym rytmem. Collins, jest doskonale znany z roli wielebnego Erica Camdena w popularnym serialu Siódme niebo, a ostatnio pojawił się u boku Leonard DiCaprio w dreszczowcu Krwawy diament. Miłośnicy Diane Keaton wiedzą jednak doskonale, że aktor spotkał się z ich idolką w 1996 roku na planie komedii Zmowa pierwszy żon (The First Wives Club), w której wcielił się w postać Aarona Paradisa – męża bohaterki odtwarzanej przez Keaton. Kiedy zaproponowano mu rolę w A właśnie, że tak! Collins powiedział krótko – „jeszcze jedna okazja do pocałowania Diane Keaton i wzięcia za to pieniędzy. Wchodzę w to”.

Twórcy

Urodzony i wychowany w San Francisco MICHAEL LEHMANN (reżyseria) ukończył Uniwersytet Columbia i studiował filozofię na Uniwersytecie Tuebingen w Niemczech zanim otrzymał dyplom z USC School of Cinema. W prowadzonym przez Francisa Forda Coppolę studiu Zoetrope pracował przy filmach Ten od serca (One From the Heart) , Wyrzutki (The Outsiders) i Rumble Fish. Sukces jego krótkometrażowego filmu The Beaver Gets a Boner umożliwił mu debiut reżyserski i tak w 1989 roku powstało kultowe już Śmiertelne zauroczenie (Heathers).

Wyreżyserował 9 filmów pełnometrażowych, w tym takie tytuły jak Odlotowcy (Airheads) , Jak pies z kotem (The Truth About Cat’s & Dogs) , 40 dni i 40 nocy (40 days and 40 Nights)oraz realizowany w technologii cyfrowej i bez budżetu Flakes, nad którym prace wciąż trwają. Dla telewizji Lehmann wyreżyserował między innymi odcinki popularnych seriali Homicide, Prezydencki poker (The West Wing), Big Love oraz The Larry Sanders Show. Był również producentem wykonawczym głośnego filmu Tima Burtona Ed Wood.

KAREN LEIGH HOPKINS (scenariusz/produkcja) ma na swoim koncie między innymi Witaj w domu, Roxy Carmichael, Mamuśkę (Stepmom), Searching for David’s Heart, za który zdobyła w 2005 roku nagrodę Humanitas oraz Czego uczą się dziewczyny (What Girls Learn), za który otrzymała nominację do nagrody Emmy. Wyreżyserowała również kilka filmów na podstawie własnych scenariuszy, między innymi dokument zatytułowany Never Worn.

JESSIE NELSON (scenariusz/produkcja) rozpoczynała swoją karierę jako aktorka podczas Joseph Papp’s New York Shakespeare Festival i w eksperymentalnej grupie Mabou Mines. Scenopisarstwem i reżyserią zajęła się na poważnie po tym, jak doceniono zrealizowany przez nią krótkometrażowy film To the Moon, Alice z Chrisem Cooperem. Ten sukces doprowadził do powstania jej pierwszej produkcji pełnometrażowej pt. Corrida z Whoopi Goldberg i Rayem Liottą. Następnie współtworzyła scenariusz kinowego przeboju Mamuśka(Stepmom) z udziałem Julii Roberts i Susan Sarandon oraz komedii Tylko miłość (The Story Of Us)w reżyserii Roba Reinera z Michelle Pfeiffer i Brucem Willisem. W 2001 roku Nelson wyreżyserowała według własnego scenariusza dramat Sam (I Am Sam). W filmie wystąpili Sean Pean, Michelle Pfeiffer i zupełnie jeszcze wtedy nieznana Dakota Fanning. Obraz zdobył wiele nagród, w tym nominację do Oscara® dla Seana Penna, nagrodę im. Stanleya Kramera przyznawaną przez Gildię Producentów oraz nagrodę stowarzyszenia Broadcast Journalist dla najlepszego nowego aktora dziecięcego, którą otrzymała Dakota Fanning.

Zapiski i muzyka z planu filmowego

Zdjęcia do filmu A właśnie, że tak! realizowane były w wielu miejscach Los Angeles. Ekipa odwiedziła między innymi Japońsko-Amerykańskie Muzeum Narodowe, gdzie nakręcono sceny przedstawiające spotkanie Milly i Jasona na przyjęciu, wzgórza kanionu Benedict, gdzie Milly i Jason spędzają romantyczną noc w domu architekta oraz nadmorską miejscowość Venice, gdzie znajdowała się siedziba firmy cateringowej prowadzonej przez Milly. Niedaleko niej, w dzielnicy kanałów, wraz ze swoim synem mieszka drugi chłopak Milly – Johnny. Jego sklep muzyczny znajduje się natomiast w uroczej okolicy niedaleko jeziora Silver.

Mieszkanie Milly umiejscowiono z kolei w samym centrum Los Angeles. W Beverly Hills zlokalizowano ekskluzywny sklep odzieżowy, w którym robią zakupy wszystkie przedstawicielki rodu Wilder. Aby sfilmować piekarnię Daphne, ekipa odwiedziła urocze miasteczko Brentwood, a jej dom filmowano w okolicach parku Hancocka.

Siostry Wilder nie tylko potrafią godzinami rozmawiać ze swoją matką, ale w filmie aż dwukrotnie mają okazję z nią... zaśpiewać. „Muzyka od początku była ważną częścią tego filmu” – mówi reżyser Michael Lehmann. „Wiedziałem oczywiście jak śpiewa Diane, która na planie Zmowy pierwszych żon stworzyła niesamowity duet z Bette Midler odśpiewując przebój Lesliego Gore’a „You Don’t Own Me”, dlatego też chciałem wykorzystać jej wokalny talent również i teraz. Sporo czasu spędziliśmy dyskutując nad tym na jaką muzykę powinniśmy się zdecydować. Kiedy do ekipy dołączyła Mandy Moore, która jest wspaniałą piosenkarką, poczuliśmy, że teraz to nie może się nie udać”.

Podczas przesłuchania Lauren Graham reżyser i producenci przekonali się, że aktorka również potrafi doskonale śpiewać. Kiedy Graham chodziła do college’u była członkinią zespołu wokalnego i wiedziała, że bez problemu poradzi sobie z wykonaniem filmowych piosenek. „Jeden z utworów śpiewamy na cztery głosy, a to już nie jest spacer po lunaparku” – śmieje się aktorka. „To było zabawne” – wspomina prace nad muzyczną stroną filmu Graham. „Poszłam do studia i na żywo nagrałam wszystkie piosenki. Bardzo lubię piosenki w filmach, uwielbiam kiedy bohaterowie na ekranie nagle zaczynają śpiewać – niezależnie od tego, czy to jest właściwe, czy nie”.

„Nie wiem, czy zapytaliśmy Piper, czy w ogóle potrafi śpiewać” – mówi Michael Lehmann. „Wiedzieliśmy, że mamy w grupie dwie albo trzy dobre piosenkarki i byliśmy ustawieni. Później, kiedy mieliśmy już sesję nagraniową do pierwszej piosenki, pojawiła się Piper i doskonale wywiązała się z postawionego przed nią zadania”. Swoje koleżanki z planu chwali również Mandy Moore, która jest zawodową piosenkarką. „Każda potrafi dobrze śpiewać” – mówi krótko Moore. „Na planie żartowałyśmy, że powinnyśmy założyć kwartet i wyruszyć na tournee” – śmieje się aktorka. „W romantycznych komediach najbardziej wzruszają mnie fragmenty, w których bohaterowie zaczynają śpiewać. Bardzo się cieszę, że w naszym filmie znalazła się nie jedna, ale dwie takie sceny”.

Kiedy bohaterki nie śpiewają zajmują się swoją pracą. Podczas gdy Maggie jest wziętym psychologiem, a Mae ciągle wplątuje się w kłopoty, Daphne własnymi siłami prowadzi niewielką piekarnię i cukiernię, a Milly zajmuje się cateringiem. Ponieważ oba te miejsca odgrywają niezwykle ważną rolę w scenariuszu, twórcy zdawali sobie sprawę, że aktorki będą potrzebowały profesjonalnej pomocy. Do współpracy przy filmie zaproszono The Cake Divas, firmę działającą w Los Angeles od 1998 roku i specjalizującą się w przygotowywaniu ciast do wielu filmów i programów telewizyjnych. Początkowo jej pracownicy mieli tylko upiec ciasta, które ekipa mogłaby wykorzystać na planie. Po krótkich konsultacjach poproszono jednak Joan Spitler z The Cake Divas, żeby w kilku scenach – pokazujących Daphne przy pracy – zastąpiła przed kamerami Diane Keaton.

„Przygotowując ciasta do tego filmu staraliśmy się wyrazić nimi styl Daphne” – wyjaśnia Joan Spitler. „Przeczytałyśmy scenariusz, a następnie na jego podstawie przygotowałyśmy szkice poszczególnych wypieków, które – w naszym przekonaniu – miały odzwierciedlać różnych bohaterów filmowej historii”. Zdjęcia do filmu A właśnie, że tak! zakończyły się w lutym 2006 roku. „Doskonale bawiłyśmy się na planie” – wspomina Lauren Graham. „Bardzo się ze sobą zżyłyśmy i na tych kilka tygodni stałyśmy się prawdziwą rodziną. Praktycznie całe dnie rozmawiałyśmy ze sobą o chłopakach i zakupach”. Komedia, romans, seks, popisy wokalne i wspaniałe wypieki to wszystko dodatek, do najważniejszego tematu poruszanego w filmie A właśnie, że tak! – jednego z najbardziej uniwersalnych uczuć na świecie, miłości rodzicielskiej. Producentka i współscenarzysta Jessie Nelson podsumowuje – „Diane, Karen i ja uwielbiamy w scenariuszu kwestię, w której Daphne mówi, że macierzyństwo to taka niemożliwa miłość. Chcesz tulić swoje dziecko z całej siły i bronić je przed wszystkim. Jednak jako matka, wiesz, że twoje dziecko musi upaść, żeby nauczyć się jak tego unikać w przyszłości”.