Sztuka Wojciecha Tomczyka w reżyserii Michała Gazdy jest satyrą na mechanizmy działające w świecie show biznesu, na środowisko twórców filmowych: nastawionych na zysk producentów i reżyserów, stojących u progu kariery aktorów celebrytów i scenarzystów, starających się sprostać wymaganiom komercyjnego rynku. Protagonistą sztuki Wojciech Tomczyk uczynił – jakby na swoje podobieństwo – scenarzystę zmagającego się z układami w branży, ale także z problemami natury uczuciowej. Tadeusz (Andrzej Zieliński), wbrew sobie, stara się wypełnić zadanie i kiedy zawstydzony i upokorzony oddaje scenariusz, w jego przekonaniu beznadziejny, okaże się w końcu – że o taki właśnie kicz chodziło, co potwierdzi kasowy sukces filmu. Jest więc komedia Tomczyka satyrą na „rynkowe mechanizmy” działające we współczesnej kulturze, ale przede wszystkim jest zabawną kpiną ze współczesnej uczuciowości. Autor wikła bowiem swoich bohaterów w skomplikowane i śmieszne relacje miłosne.