Louise Josephine Kerlin urodziła się 5 października 1878 w Evansville w Indianie w USA i tam wychowała się jako córka Idy (z domu Shaffer) i Williama S. Kerlina, inżyniera kolei, który zmarł, gdy miała piętnaście lat. Miała młodszego brata, Williama Lamberta Kerlina. Była znaną piosenkarką występującą w wodewilach oraz komediach muzycznych, a także gwiazdą wczesnych filmów niemych. Przyjęła pseudonim sceniczny – Louise Dresser od Paula Dressera, który był przyjacielem jej ojca. Gdy dowiedział się, że Louise jest córką Williama Kerlina, wprowadził ją do towarzystwa jako swoją młodszą siostrę, a ona przyjęła jego nazwisko. Wiele osób wierzyło, że oboje byli spokrewnieni, a kiedy Paul zmarł, Louise została wymieniona w jego nekrologu jako żyjąca krewna. Pierwsze kroki stawiała jako tancerka burleski i piosenkarka w bostońskim dime museum, a następnie zadebiutowała na scenie w 1900 roku w wodewilu. Założyła zespół o nazwie Louise Dresser and Her Picks, który był wspierany przez chór afroamerykańskich dzieci. W 1906 roku zaczęła grać na nowojorskich scenach wodewilowych i w tym samym roku wystąpiła z Lew Fieldsem w musicalu „About Town”, który stał się hitem. W następnym roku wzięła udział w przebojowym „Girl Behind the Counter”. Później odniosła sukces na Broadwayu, gdzie zagrała u boku De Wolfa Hoppera w „Matinee Idol” (1910–1912). Dresser zadebiutowała w filmie „The Glory of Clementina” w 1922 roku, a jej pierwszą główną i znaczącą rolą była postać matki Tima O'Daya w filmie „Miasto, które nie śpi” z 1924 roku. W 1925 roku pojawiła się w „Orle” u boku tak wielkich gwiazd jak Rudolph Valentino i Vilma Bánky jako Katarzyna Wielka oraz zagrała tytułową rolę w „The Goose Woman” z udziałem Jacka Pickforda. Podczas pierwszych ceremonii rozdania Oscarów w 1929 roku otrzymała nominację dla najlepszej aktorki za rolę Pani Pleznik w filmie „A Ship Comes In”. Po przejściu na emeryturę w 1937 roku pracowała jako wolontariuszka w Country House and Hospital Motion Picture & Television. W 1950 roku aktorka próbowała wrócić do gry w filmach, jednak nie była w stanie dostać żadnej roli, obwiniając taki stan rzeczy plotkami, jakoby była głucha. Straciła większość swojej fortuny, próbując założyć stajnię z końmi wyścigowymi. Zmarła 24 kwietnia 1965 roku w Woodland Hills w Kalifornii po operacji z powodu dolegliwości jelitowych. Jej grób znajduje się na cmentarzu Forest Lawn Memorial Park w Glendale w Kalifornii.