Nużący, pozbawiony romantyczności romans o niezbyt ciekawym trójkącie miłosnym. I tylko malowniczych krajobrazów miasteczka Leavenworth szkoda. 4

Dawna ja to nowa propozycja od Amazon Studios, która powinna być zachętą dla fanów serialu Community, ponieważ ponownie na jednym planie zdjęciowym spotkali się Alison Brie oraz Danny Pudi, czyli serialowi Annie Edison i Abed Nadir. Na ten sympatyczny duet zawsze miło popatrzeć, jednak sam film w reżyserii Dave'a Franco pozostawia wiele do życzenia.

Dave Franco i Alison Brie to małżeństwo, które wspólnymi siłami napisało scenariusz komedii romantycznej Dawna ja. Historia skupia się na producentce Ally, która wyrusza do swojego rodzinnego miasteczka Leavenworth, po tym jak okazało się, że jej program został skasowany przez stację telewizyjną. Po przybyciu w rodzinne strony spotyka swoją nastoletnią miłość - Seana, do którego najwidoczniej cały czas coś czuje. Problem polega na tym, że wybranek jej serca niebawem bierze ślub z Cassidy, która zaczyna jej przypominać osobę, którą niegdyś sama była.

Największym problemem Dawnej ja jest fakt bycia filmem romantycznym, który został całkowicie wyzbyty z romantyczności. Wszystkie relacje pomiędzy bohaterami - nieważne czy mowa tutaj o Ally i Seanie, czy Seanie i Cassidy - wydają się być niezbyt autentyczne, przez co ciężko podejść do tego miłosnego trójkąta w sposób emocjonalny. Brakuje w nim scen, które mogą widza wprowadzić w odpowiedni stan. Dawnej ja brakuje momentów magicznych, gdzie można wyczuć chemię pomiędzy poszczególnymi bohaterami. Oglądając ten film nie sposób nie odnieść wrażenia, że cały szkopuł tkwi w postaci nieciekawego Seana, o którego "biją się" dwie kobiety. Dużo więcej dynamiki całej historii nadaje interakcja pomiędzy Ally i Cassidy, aniżeli obiekt ich uczuć.

Film napisany przez Franco i Brie działa dużo lepiej, jako spojrzenie w głąb siebie i zastanowienia się nad decyzjami, które podjęło się w przeszłości. To właśnie te momenty sprawiają, że Dawna ja posiada w sobie pokłady czegoś więcej i chociaż przez kilka chwil daje widzowi nieco więcej satysfakcji z oglądania poczynań Ally, ponieważ reszta seansu to powolne i nużące dążenie do przewidywalnego finału.

Na pewno producentom należą się brawa za umiejscowienie akcji w malowniczym miasteczku Leavenworth, które wydaje się być żywcem wyjęte z bawarskich rejonów. Górskie krajobrazy oraz piękne chatki robią niesamowitą robotę, dlatego tym większa szkoda, że twórcom nie udało się w pełni wykorzystać potencjału tego miejsca do opowiedzenia miłosnej historii. Sprawniejszy filmowiec z lepszym scenariuszem na pewno wycisnąłby z tego miasteczka dużo więcej. Tym bardziej, że Franco miał do dyspozycji naprawdę fajną obsadę - oprócz swojej żony, miał on okazję pracować też z Kiersey Clemons i Jayem Ellisem. Prawdziwymi zwycięzcami tego filmu są jednak aktorzy, którzy wcielali się w postacie drugoplanowe: Julie Hagerty w roli matki, Haley Joel Osment, jako gadatliwy i uwielbiający zabawę Jeremy, czy wreszcie Danny Pudi - przyjaciel Ally i Seana, który robi wszystko, aby nie podejmowali oni pochopnych decyzji. To właśnie ta trójka odpowiada za humorystyczny aspekt Dawnej ja i trzeba przyznać, że wychodzi im to całkiem nieźle.

Finalnie jednak Dawna ja nie ma zbyt wiele do zaoferowania w swoim gatunku. Pomimo kilku przebłysków aktorów obsadzonych w rolach drugoplanowych oraz pięknych krajobrazów malowniczego miasteczka Leavenworth, film Dave Franco jest nużącym, pozbawionym romantyczności romansem o niezbyt ciekawym trójkącie miłosnym.