W podbitej w 46 r. p.n.e. przez Juliusza Cezara Numidii, patrycjusze rzymscy i wygnańcy wspólnie podjęli walkę o obalenie tyrana Tytusa Sekstiusza. Dowodzi nimi Claudio, porywczy młodzieniec. Przygotowują zasadzkę, w której ginie tyran, lecz szybko okazuje się, że to był jego sobowtór. Spiskowcy celowo pozostawiają numidyjskie wioski bez opieki. Liczą na to, że zmusi to miejscową ludność do otrząśnięcia się z fatalistycznej bierności.