Bogart i Holden grają bajecznie bogatych braci Larrabee z Long Island; pierwszy to pracoholik, drugi – playboy. Kiedy z Paryża wraca Sabrina, córka szofera rodziny, dorosła i piękna, rodzinne plany biorą w łeb, gdyż obaj bracia bez pamięci zakochują się w niej, poddając się nieodpartemu urokowi Hepburn.
Kiedy David rozmawia z Linusem o kolumnie plotkarskiej w gazecie, rzuca nią na podłogę, ale nie słychać żadnych dźwięków.
Niespójności w fabule
Na samym początku filmu Linus opowiada Davidowi o plastiku, dotyka lżejszego kawałka plastiku i mówi mu, że nie będzie piszczał. Jednak kiedy odkłada go na miejsce, możemy dostrzec czarną plamę, kiedy plastik skwierczy. Przypuszczalnie w następnym ujęciu ten sam kawałek plastiku znika.
Kiedy Linus otwiera dwie pary drzwi garażowych, znajduje w środku Sabrinę. Gdy zabiera ją do swojego pokoju, jedna para drzwi jest już zamknięta.
W scenie końcowej rozgrywającej się w sali konferencyjnej, kiedy Linus stoi przed oknem, możemy zobaczyć Harborside Terminal w Jersey. Natomiast gdy mężczyzna opuszcza budynek korporacji Larrabee, budynek staje się niewidoczny.
Brak ciągłości
W scenie w paryskiej szkole gotowania widzimy, jak pada śnieg, mimo że w tle możemy dostrzec niepokryte śniegiem alejki.
Elementy ferelne
Po tym, jak Sabrina mówi swojemu ojcu, że teraz to Księżyc sięga po nią, możemy zobaczyć ujęcie Księżyca. Gdy przyjrzymy się bliżej, możemy dostrzec na jego tle liczne dziury oraz zasłonę.
Pozostałe
Kiedy Linus opuszcza biuro w scenie końcowej, zwraca się do sekretarki, mówiąc „panno McCarthy” zamiast: „panno McCardle”.