Rzecz dzieje się w Warszawie, w roku 1953, w pierwszą niedzielę po śmierci Stalina. Dzieci naladując dorosłych, bawią się w rytuał współczesnych oficjalnych uroczystości. Samozwańczy wódz, Józek, udaje, że wyjeżdża na pogrzeb do Moskwy (w rzeczywistoci ma wyjechać na wczasy do Rabki), obwiesza się skradzionymi ojcu odznaczeniami i przedwojennymi orderami dozorcy, zdobytymi od jego syna Rycha w zamian za obietnicę pożyczenia karabinu... Zdemaskowany nie traci pewności siebie, terroryzuje Rycha, organizuje też zbiórkę pieniędzy na "Głupią Blachę", nad którą dzieci się znęcają. W jej obronie stanie jedynie samotna i nie należąca do "paczki" Maryśka. W czasie kolejnej zabawy przegrywający Rycho musi udusić kota. Z opresji wybawia go Maryśka, ale w czasie ucieczki, nie panując nad sobą, zabija zwierzę. Dzieci za karę zasypują dziewczynkę w piachu, co powoduje jej śmierć. Ponieważ rodzice Józka zostają aresztowani, chłopak trafia do domu dziecka. Na podwórku następni malcy bawią się w wojskową musztrę. Składają przysięgę, że będą "walczyć z wrogiem"...