"Sokole oko" pisze list do ojca opisujący życie w M*A*S*H*- (Mobilnym Polowym Szpitalu Wojskowym) nr 4077. Atmosferę podgrzewa organizowana przez niego loteria. Zwycięzca wygrywa weekend w Tokio z siostrą Dish. Wszystko na zbożny cel oczywiście.

Sokole Oko i Traper odkrywają, że dostawa ważnego leku została przechwycona w Seulu przez czarnorynkowych handlarzy. Nie mając pieniędzy by im zapłacić, oferują w ramach wymiany antyczne biurko Henry’ego, przekonując szefa szajki, że dobrze wpłynie to na jego wizerunek. Zanim jednak dojdzie do transakcji, Gorące Wargi i Frank będą próbowali pokrzyżować im szyki.

Sokole Oko i Traper rywalizują o względy porucznik Margie Cutler. Gorące Wargi robi się zazdrosna i doprowadza do przeniesienia pielęgniarki. Pułkownik Blake w końcu oferuje się pomóc w odwołaniu jej transferu, pod warunkiem, że jeden z chirurgów stanie na ringu do walki z zawodnikiem generała Barkera. Sokole Oko zgłasza Trapera i angażuje Radara w charakterze partnera sparingowego. Okazuje się jednak, że przeciwnik znacznie przerasta możliwościami fizycznymi Trapera, zatem Sokole Oko postanawia uciec się do drastycznych metod.

Major Frank Burns zazdrosny jest o to, w jaki sposób inni polegają na wiedzy medycznej Sokolego Oka w trakcie przeprowadzanych operacji. Przedstawia listę zarzutów pułkownikowi Blake’owi, a gdy to nie przynosi skutku, wraz z Gorącymi Wargami dzwonią po generała Barkera, by ten na własne oczy zobaczył wygłupy w szpitalu polowym.

Sokole Oko jest rozsierdzony, gdy dowiaduje się, że sierżant Baker kupił 17-letnią Koreankę od jej rodziny, żeby była jego osobistą niewolnicą, inaczej „Łosiem”. Gdy inne sposoby uwolnienia dziewczyny zawodzą, Sokole Oko, z pomocą Radara, postanawia zagrać o nią w pokera.

4077 szpital polowy zostaje poproszony o udział w filmie dokumentalnym, który ma ukazywać ciężką pracę frontowych chirurgów. Sokole Oko i Traper stwierdzają, że materiał filmowy nakręcony przez porucznika Brickera jest pretensjonalny i nieprawdziwy. W wyniku ich buntu Bricker wyjeżdża, a Sokole Oko postanawia wyprodukować własny film.

Wiedząc, że pod nieobecność Blake’a, Frank nie zgodzi się na danie mu urlopu, Sokole Oko postanawia udawać wariata, aby dostać trochę wolnego po wielogodzinnym staniu przy stole operacyjnym. Jego plan może się jednak nie powieść, ponieważ Gorące Wargi postanawia poddać go badaniu psychiatrycznemu i w tym celu sprowadza dr Shermana.

Pilot helikoptera przewożącego rannych przejmuje się brakiem listu od żony i chce zostać odesłany do domu. Po tym, jak Blake odmownie załatwia jego prośbę, uruchamia się cała seria „wypadków”, w tym eksplodująca latryna oraz taranujący namiot pułkownika jeep, co daje jasno do zrozumienia, że ktoś czyha na życie Henry’ego.

Wysoka ocena wydajności jednostki sprawia, że Henry w nagrodę zostaje przeniesiony na stanowisko administracyjne do Tokio, ale kadencja Franka jako oficera dowodzącego jest gorsza niż walka z koreańską armią. Sokole Oko i Traper knują zawiły plan, jak sprowadzić Blake’a z powrotem, a gdy to nie skutkuje mówią mu, że Radar zapadł na tajemniczą chorobę.

Wkrótce po tym, jak Sokole Oko chowa wygraną w pokera do swojej szafki, na terenie szpitala zaczynają ginąć wartościowe przedmioty. Sfrustrowany nieudanymi próbami złapania złodzieja, pułkownik Blake nakazuje przeszukanie wszystkich namiotów. Skradzione przedmioty zostają znalezione w szafce Sokolego Oka, a Gorące Wargi i major Burns zamierzają postawić go przed sądem wojennym. Chcąc dowieść prawdy, Sokole Oko postanawia przeprowadzić śledztwo na własną rękę.

Ponieważ w sali pooperacyjnej brakuje łóżek, major Frank Burns zarządza odesłanie rannego jeńca z powrotem do obozu. Sokole Oko znajduje rozwiązanie i przenosi nieruchomego pacjenta do swojej kwatery. Dodatkowo jeniec wymaga transfuzji, a co gorsza ma rzadką grupę krwi, AB Rh-. Okazuje się, że jedyną osobą w jednostce mogącą być dawcą jest Burns. Sokole Oko i Traper „pożyczają” od niego pół litra krwi, gdy ten śpi, ale następnego dnia ich pacjent wykazuje objawy zapalenia wątroby.

List Sokolego Oka do jego ojca opisuje ze szczegółami okres świąt Bożego Narodzenia w szpitalu polowym, w tym to, jak Radar wysyła do domu jeepa po kawałku, wykład Henry’ego na temat seksu oraz jak Sokole Oko, przebrany w strój świętego Mikołaja, pomaga zranionemu żołnierzowi na polu bitwy.

Siostra Cutler daje Sokolemu Oku ultimatum – żadna pielęgniarka nie chce mieć do czynienia z lekarzami dopóki jeden z nich nie umówi się z niezdarną siostrą Edwiną. Sokole Oko nie jest w stanie nakłonić pani porucznik do zmiany zdania, zbiera zatem wszystkich w swoim namiocie i każe im wyciągać słomki, a ponieważ sam losuje najkrótszą, nie pozostaje mu nic innego niż dotrzymanie słowa i pójście z Edwiną na randkę.

Radar dostaje list od narzeczonej z Iowa, informujący o zerwaniu. Sokole Oko i Traper stwierdzają, że teraz najbardziej potrzeba mu nowej dziewczyny, ale większość pielęgniarek jest zbyt zajęta, bądź nie wykazuje zainteresowania. Jednak gdy pojawia się nowa porucznik Louise Anderson, Radar się w niej zadurza, a Sokole Oko pomaga mu w zdobyciu jej względów.

Sokole Oko mówi siostrze Theresie, że ciężarówka pełna dóbr i zapasów wysłana do jej sierocińca pochodzi do kapitana Tuttle’a. W rzeczywistości Tuttle to wymyślony w dzieciństwie przyjaciel Sokolego Oka. Wkrótce sława kapitana rośnie, w miarę jak rosną dostawy do sierocińca. Gorące Wargi jest nim szczególnie zainteresowana, ponieważ jego akta osobowe mówią, że ma 190 cm wzrostu, orzechowe oczy i kasztanowe włosy. Gdy wraz z Frankiem planuje zadzwonić do dowództwa, by wypytać o tajemniczego oficera, Sokole Oko musi się nieźle nagimnastykować, by prawdziwa tożsamość darczyńcy nie została ujawniona.

Po przejściu prostego zabiegu chirurgicznego, pułkownik Buzz Maxwell (Leslie Nielsen (I)) chce natychmiast wrócić na pole bitwy. Pomimo, iż Sokole Oko i Traper chcą, aby odpoczywał, Maxwell twierdzi, że nie ma takiej potrzeby, a jako absolwent West Point zobowiązany jest do wykorzystania każdej okazji do robienia kariery. Radar dowiaduje się, że pułkownik znany jest z bezdusznego poświęcania życia żołnierzy i połowicznych zwycięstw w porównaniu z innymi dowódcami. Sokole Oko i Traper knują zatem jak oddalić go od działań wojennych.

W Korei pojawia się stary przyjaciel Sokolego Oka, aby napisać książkę na temat wojny. Frank, kontuzjowany podczas tańca z Gorącymi Wargami, chce się ubiegać o Purpurowe Serce, ponieważ został ranny w obrębie 10 mil od linii frontu. Dwaj pacjenci, zabandażowani od stóp do głów, walczą o salami, a trzeci okazuje się nieletni.

W kolejnym liście do swojego taty, Sokole Oko (Alan Alda) opisuje więcej zdarzeń z życia codziennego w jednostce, w tym jego nagie wtargnięcie do namiotu stołówki oraz historię mężczyzny udającego chirurga.

Nastała zima i wszyscy marzną, ponieważ armia nie dosłała żadnych ciepłych ubrań. Jedyną osobą, która nie musi narzekać na zimno jest Sokole Oko, bo nosi ciepłe kalesony. Traper usiłuje odkupić je od niego za 60 dolarów, ale ten odmawia. Dopiero gdy przyjaciel wykazuje objawy przeziębienia, Sokole Oko daje mu swoje kalesony, które wkrótce stają się najbardziej pożądanym towarem w jednostce.

Gdy pracownicy szpitala przygotowują się do wysłuchania radiowej transmisji meczu futbolowego armii i marynarki, obóz staje się celem ostrzału artylerii. Jednostka mobilizuje się do ochrony pacjentów. Szrapnel rani Henry’ego Blake’a, a Radar stara się założyć mu opatrunek. Pojawia się jednak o wiele poważniejszy problem. W samym środku obozu ląduje niewypał.

Swoim zwyczajem, Sokole Oko i Traper starają się obniżyć napięcie na sali operacyjnej, opowiadając zwariowane dowcipy, podczas gdy Frank jak zwykle na nich donosi, zazdrosny o chirurgiczne kompetencje kolegów. Mimo udanej operacji, stan jednego z pacjentów się pogarsza, a Sokole Oko uporczywie stara się znaleźć przyczynę.

Rozbisurmanienie Sokolego Oka i Trapera w kwestii dokuczania Frankowi doprowadza do tego, że major prosi o przeniesienie. Wraz z nim chce również odejść major Gorące Wargi. Zniecierpliwiony Henry, którego boli ząb, wyznacza dowcipnisiom podwójną służbę dopóki za kilka miesięcy nie pojawi się zastępstwo za Houlihan i Burnsa. Chcąc nakłonić Franka do pozostania, Sokole Oko, Traper i Radar przekonują go, że w okolicy znajdują się duże złoża złota.

Wiadomość o zawieszeniu broni wprawia obóz w radosny szał świętowania, rozstań i planowania przyszłości. Tymczasem Ho-Jon po kawałku wywozi obozowy sprzęt, a gdy zaczyna dobierać się do głośnika, nadchodzi komunikat, że wojna się jeszcze nie skończyła.

Podczas gdy obwoźna trupa artystów zabawia pacjentów szpitala polowego, Traper musi poradzić sobie z trudnym przypadkiem, a Henry martwi się, gdy jego żona zaczyna rodzić. Ponadto Frank robi psikusy Sokolemu Oku, a pewien mający jechać do domu dentysta obawia się, że przed jego wyjazdem dojdzie do jakiejś katastrofy.