Bosfor symbolicznie dzieli Europę i Azję. Bosfor przedziela również życie i świat czternastoletniej Hayat. Na jednym jego brzegu jest szkoła i Stambuł, który oglądany z brzegu zachwyca migotaniem wieczornych świateł i kolorami, jednak widziany od środka nie ma w sobie nic z malowniczej metropolii. Na drugim brzegu jest nie dający bezpieczeństwa i schronienia dom. Obydwa światy są jednakowo nieprzyjazne i nieprzejednane, zdominowane przez mężczyzn i męskie potrzeby. Życie Hayat toczy się bowiem pomiędzy chorym, uwięzionym w łóżku dziadkiem a ojcem przemycającym alkohol i prostytutki na statki stojące w cieśninie. Zawieszona między dwoma przestrzeniami Hayat żyje we własnym świecie, najbezpieczniej zaś czuje się na pełnej wodzie, na falach Bosforu, przemierzanych małą łódeczką ojca, codziennie odwożącego ją do szkoły.