Zrealizowano tylko kilka scen atelierowych (m.in. w dworze Billewiczów, Kmicica, w gabinecie Radziwiłła w Kiejdanach, w sali balowej i w namiocie Millera).
Inspiracją powstania filmu był fragment powieści „Potop” Henryka Sienkiewicza. Dzieło to drukowano w odcinkach w latach 1884–1886 w krakowskiej gazecie „Czas” (później także w warszawskim „Słowie” i „Kurierze Poznańskim”). Sienkiewiczowski opis obrony Jasnej Góry nie do końca jest zgodny z faktami historycznymi, ponieważ powieść pisana była „ku pokrzepieniu serc” Polaków. Pisarz wzorował się na relacji ks. Augustyna Kordeckiego („Nowa Gigantomachia”).