Widać, że Greta Gerwig czujnie przyglądała się przy pracy u boku Noah Baumbacha. Ciekawy debiut i fajnie widzieć, że takie skromne indie zrobiło tyle hałasu. Słusznie wyróżniana Ronan, która jest tak bardzo naturalna w filmie, że sprawia wrażenie jakby przeżywała podobne doświadczenia co jej bohaterka. 7/10

Obśmiałem się jak prosię w trakcie pierwszej połowy, ale właśnie – to tylko połowa. Potem jest poważniej i, ten tego, życiowo. Na szczęście – równie wspaniale.

W piękny sposób czerpie z Boyhooda, więc nie mógłbym wymarzyć sobie czegoś lepszego. Dialogi zostają na długo po seansie. Kapitalna Ronan. Prostota piękna kina.

O ile rozumiem problemy przedstawiane w filmie, tak uważam, że nie wnosi on nic nowego do tej tematyki. Na + postać matki

bardziej doceniony będzie na pewno przez widownię z usa, ale to wciąż kawał dobrego filmu o dojrzewaniu.