Łzy słońca

7,2

Film
2003
2g. 1m.
od 16 lat
Akcja, Dramat

Lojalny weteran amerykańskich sił specjalnych por. A.K.Waters (Bruce Willis) wysłany zostaje z ryzykownym zadaniem do rozdartej wojna Afryki. Ma uratować dr Lene Hendricks (Monica Bellucci), amerykańska obywatelkę, która prowadzi tam misję. Gdy odmawia ona porzucenia uchodźców, którzy znajdują się pod jej opieka, por. Waters musi dokonać wyboru: albo wykona rozkazy przełożonych, albo podąży za głosem sumienia. Wspólnie z dr Hendricks wyrusza na niebezpieczna przeprawę przez dżunglę, a ich tropem podążają uzbrojeni rebelianci, którzy maja jeden cel: zlikwidować oddział Watersa i towarzyszących mu uchodźców.

Kiedy uchodźcy chowają się w dżungli przed nadchodzącymi rebeliantami, słychać płacz dziecka, mimo że nie otwiera ono ust.
Możliwe spoilery Po ujawnieniu się księcia, Waters konfrontuje się z Leną. Ma jej za złe, że nie poinformowała go o następcy tronu. Kiedy Waters mówi, kamera skupia się na Lenie. Jednakże jego głos nie jest zsynchronizowany z ruchem jego szczęki.
Na końcu filmu, kiedy ludzie śpiewają Arthurowi Azuce, ich usta albo się nie poruszają, albo ich ruch nie pasuje do tekstu.

W finałowej bitwie żołnierze wycofują się do granicy z Kamerunem, jednak w takiej sytuacji komandosi marynarki wojennej nigdy nie rozdzieliliby się od siebie do tego stopnia, że musieliby pytać się, kto gdzie jest i jaki jest ich status. Komandosi są uczeni taktyki, że oddalanie się od siebie naraża na szwank wszystkie małe oddziały, przez co drużyna traci całkowitą skuteczność bojową. Chociaż nadal korzystaliby ze wsparcia lotniczego, komandosi marynarki wojennej nigdy nie uczyniliby się tak bezbronnymi.
W jednej ze scen kapitan lotniskowca USS Harry S. Truman, znajdując się na jego pokładzie w pobliżu strefy lądowania, rozmawia przez radio z komandosami. Kiedy mówi, za jego plecami ląduje samolot E-2 Hawkeye. Przebywanie w tej strefie jest dozwolone, jednak nawet kapitan musi mieć na głowie hełm czaszkowy, który jest wymagany na wszystkich lotniskowcach podczas wykonywania operacji lotniczych. Nawet dowódca statku nie stoi ponad zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi na lotniskowcu.
Każdy z pokazanych w filmie samolotów zapewniających wsparcie powietrzne jest wyposażony w dwa pociski powietrze-powietrze na podczerwień (AIM-9M Sidewinders) i cztery pociski powietrze-powietrze kierowane radarem (AIM-120 AMRAAM). Uzbrojenia tego nie można jednak użyć przeciwko celom naziemnym. W przypadku tak wielkiej koncentracji wroga, efekty jej użycia byłyby nieznaczne. Jednak eksplozje w filmie wyglądają jak po użyciu broni zapalającej, której samoloty te nie miały na wyposażeniu.
Małżeństwo z obywatelem amerykańskim ma pewne korzyści i może ułatwić drogę do uzyskania obywatelstwa, jednak osoba nie może zostać obywatelem amerykańskim „poprzez małżeństwo”.
Pokazane w filmie środki komunikacji uniemożliwiłyby łączność pomiędzy Rhodesem i Watersem. Rhodes korzysta z satelitarnego telefonu komórkowego, podczas gdy oddział Watersa używa radia taktycznego z funkcją obsługi sygnału satelitarnego. Byłoby ponadto rzeczą nieprawdopodobną, aby kapitan komandosów marynarki wojennej musiał prowadzić rozmowę z wykonującymi misję żołnierzami, stojąc na pokładzie hałaśliwego lotniskowca, korzystając przy tym z dedykowanych łączy zarezerwowanych do tego celu.
Kiedy podczas deszczu grupa wędruje w górę strumienia, jeden z komandosów niesie strzelbę M4 w taki sposób, że lufa skierowana jest do góry. Każdy, kto przeszedł jakiekolwiek szkolenie z posługiwania się bronią, wiedziałby, że podczas deszczu broń należy nosić tak, aby lufa skierowana była w kierunku ziemi.
Na początku filmu, kiedy oddział komandosów przybywa z innej (nieokreślonej) misji, kapitan marynarki wojennej (Tom Skerritt) mówi do postaci granej przez Bruce'a Willisa, aby poszedł do medyka. Żołnierz marynarki wojennej powiedziałby „corpsman” ('sanitariusz'), a nie „medic” ('medyk').

Zgodnie z prawem USA i doktryną wojskową (m.in. Joint Publication 3-68) amerykańscy cywile, którzy nie są zatrudnieni przez rząd Stanów Zjednoczonych, nie mogą być zmuszeni do ewakuacji. Kiedy dr Kendricks odmówiła, nie powinno się jej zmuszać do wyjazdu. Kiedy porucznik Waters zgłosił, że lekarka nie chce wyjechać, kapitan Rhodes nie nakazałby mu, nawet pośrednio, naruszenia jej woli. (nic nie wskazuje na to, żeby kapitan Rhodes lub oddział celowo naruszyli te zasady lub żeby ich przełożeni nakazali im ich złamanie).
Po przeprowadzeniu pierwszej ewakuacji z punktu oddalonego o 7,5 mil od misji katolickiej helikoptery przelatują nad terenem tej misji. Jeśli zatem lot nad misją na małej wysokości był bezpieczny, to dlaczego ewakuacja nie została po prostu przeprowadzona z terenu tej misji? Jaką korzyść odnieśli komandosi lub osoby ewakuowane z powodu odbycia 7,5-milowej wędrówki przez trudny i nieprzyjazny teren, przez co ewakuacja opóźniła się o jeden dzień?

Rhodes, stojąc na pokładzie lotniskowca, rozmawia przez telefon satelitarny z Watersem. W okularach przeciwsłonecznych kapitana widać członka ekipy filmowej trzymającego „blendę” odbijającą światło.

Wielu z przedstawionych uchodźców to pochodzący z drugiego końca Afryki Sudańczycy. W członków plemienia Ibo wcieliły się osoby z ludu Bantu, natomiast w postaci Sudańczyków wcielili się Niloci ze Wschodu.

Czas na zegarku Rhodesa, gdy rozmawia on z Watersem, zmienia się między ujęciami w sposób nielogiczny.
Po tym, jak eksplozja rani niektórych uchodźców, na zbliżeniach dr Kendricks trzyma się za głowę, lecz nie widać tego na ujęciach w szerokim planie.
Ranna dr Kendricks, leżąc na ziemi, rozmawia z Watersem. Na zbliżeniu jej dłoń jest blisko jej głowy, lecz na ujęciach w planie średnim i ogólnym jej ręka jest opuszczona.
Kiedy Waters wchodzi na salę operacyjną, gdzie znajduje się dr Kendricks, ilość krwi na maskach chirurgicznych się zmienia.
Kiedy Waters rozmawia z lekarką przed szpitalem, ilość potu na jego twarzy ciągle się zmienia. Czasami twarz jest sucha, tak jakby ją niedawno wytarł, lecz chwilę później pot pojawia się z powrotem, tak jak przedtem.
Kiedy komandosi kończą oczyszczać wioskę, w której miały miejsce „czystki etniczne”, pistolet Watersa nie ma tłumika, mimo że używał go w trakcie bitwy.
Pomimo dłuższego przebywania w deszczu i błocie niektóre fragmenty mundurów są bardzo czyste.
Kiedy kapitan Rhodes widzi Watersa, zdejmuje czapkę. Nie ma jej na głowie również, kiedy krzyczy i biegnie do ludzi Watersa. Na ujęciu z innej kamery widać jednak, że kiedy próbuje pomóc trzem komandosom, czapka nagle znajduje się na jego głowie.
Kiedy oddział komandosów szykuje się do skoku spadochronowego nad terenem Nigerii, samolot, z którego wyskakują, jest inną maszyną niż ta, do której wsiedli.
Długość zarostu na brodzie Watersa zmienia się w sposób nielogiczny.
Po odnalezieniu przez rebeliantów świecy dymnej widać scenę przedstawiającą mężczyzn idących po polu w jednej linii. Wszyscy trzymają broń w pozycji leworęcznej. W następnej scenie (zbliżenie z kamery umieszczonej zza plecami mężczyzn) wszyscy trzymają broń w pozycji praworęcznej. Prawdopodobnie materiał filmowy z pierwszej sceny został odwrócony, tak aby obydwie sceny pokazywały mężczyzn poruszających się w tym samym kierunku – z prawej na lewą stronę ekranu.
Opuszczając wioskę, żołnierze mówią, że do punktu odbioru jest 12 kilometrów. Później mówią, że przeszli 5 kilometrów i zostało jeszcze 7 mil. Jednak 1 kilometr = 0,62 mili.
Kiedy komandosi wyskakują z samolotu, można zauważyć, że w zależności od ujęcia w scenie tej wykorzystano dwa różne typy samolotów. Na ujęciu bocznym widać maszynę C2 Greyhound COD ze statecznikami pionowymi umieszczonymi na końcach statecznika poziomego. Natomiast na ujęciu z dołu, tuż po wyskoczeniu żołnierzy, widać model C160 Transall z konwencjonalnym ogonem z pojedynczym centralnym statecznikiem pionowym.
Kiedy dwa samoloty F-18 startują z lotniskowca w trakcie finałowej bitwy, są wyposażone jedynie w odrzucane zbiorniki z paliwem. Na pylonach nie widać żadnych pocisków ani innego uzbrojenia. Jednak kiedy lecą na miejsce bitwy, każda z maszyn jest uzbrojona w sześć pocisków.
Kiedy kapitan stoi na pokładzie lotniskowca i rozmawia przez telefon satelitarny, za jego plecami ląduje myśliwiec F-18 Hornet z wysuniętym hakiem. 13 sekund później na pokładzie ląduje drugi F-18 z wysuniętym hakiem. Jednakże procedury bezpieczeństwa uniemożliwiają ponowne przygotowanie liny hamującej i oczyszczenie pokładu w 13 sekund.

Podczas odprawy powiedziano, że nieżyjącym mężem dr Kendricks był John Kendricks. Jednak wyświetlony slajd wyraźnie pokazuje, że jej mąż miał na imię Benjamin.
Na początku filmu porucznik Waters i jego oddział wysiadają ze śmigłowca Sea Hawk, który właśnie wylądował na pokładzie lotniskowca CVN-75 (USS Harry S. Truman). Napis na drzwiach helikoptera wskazuje, że maszyna jest przypisana do lotniskowca „USS Enterprise”.
Pewnego razu porucznik Waters nazywa jednego ze swoich ludzi „sierżantem”, jednak stopień ten nie występuje w marynarce wojennej USA. W prawdziwym życiu błędu tego nie popełniłaby nigdy osoba z personelu marynarki wojennej, tym bardziej komandos tej formacji.
Przebywającej w Nigerii od kilku lat dr Kendricks wyraźnie powiedziano, że jej pacjenci zostaną zmasakrowani, jeśli grupa zwolni lub zacznie hałasować. Mimo to lekarka nieustannie narzeka, gdy komandosi wymagają od jej grupy robienia wszystkiego co się da, aby uniemożliwić ich wykrycie, a tym samym aby zapobiec ich morderstwu. Wynika z tego, że pani doktor albo nie rozumie, o co toczy się gra, albo jest bardzo nierozsądną osobą.
Kiedy dr Kendricks rozmawia przez CB-radio z personelem ambasady USA, prosząc o pomoc, zaraz po jej pierwszym zdaniu słychać odpowiedź mężczyzny po drugiej stronie łącza. Zdaje się jednak, że lekarka nie zwolniła przycisku „rozmowy”, co oznacza, że nadal jest w trybie „nadawania”, przez co nie jest w stanie „odbierać” przychodzących transmisji. Musiałaby wpierw zwolnić przycisk „rozmowy”.
W napisach końcowych filmu znajdują się podziękowania dla VFA-203 (uderzeniowa eskadra myśliwców), podczas gdy samoloty na pokładzie lotniskowca widoczne na początku filmu należą do eskadry VFA-204.
W trakcie finałowej wymiany ognia widać, że ostatni wystrzelony pocisk RPG zbacza z kursu w lewo i uderza żołnierza prosto w klatkę piersiową. RPG nie ma zdolności samonaprowadzania.
Gdy komandosi oczyszczają wioskę, w której trwają „czystki etniczne”, zamek w pistolecie Lake'a jest albo odciągnięty do tyłu, albo zablokowany, nawet gdy posuwa się on naprzód w pozycji strzeleckiej.
Po wyjściu z helikoptera, w scenie otwierającej film, jeden z hełmów bojowych upada na pokład lotniskowca i tam pozostaje. Ponieważ cały czas na pokładzie są wykonywane operacje lotnicze, sytuację taką określa się mianem FOD (Foreign Object Debris – „odłamek obcego przedmiotu”), gdyż istnieje zagrożenie dostania się przedmiotu do wlotów powietrza w samolotach. Hełm powinien zostać natychmiast podniesiony przez członka załogi znajdującego się na pokładzie.
Zaraz na początku ostatniej bitwy, porucznik wkłada nowy magazynek do swojej broni, po czym w celu upewnienia się, że został on prawidłowo włożony zamierza klepnąć go dłonią, jednakże chybia i nie trafia ręką w magazynek.
Podczas jednej z ostatnich bitew, jeden z komandosów rzuca granatem, krzycząc przy tym omyłkowo „Grenade!”. W rzeczywistości żołnierz przy wyrzucie powinien krzyknąć „Frag out!”. Zwrotu „Grenade!” używa się, aby ostrzec towarzyszy o granacie zbliżającym się z zewnątrz.
W scenie pierwszej ewakuacji widać w trawie wyraźnie wydeptaną ścieżkę prowadzącą prosto do helikoptera, jednak przeszli po niej tylko Waters, Kendricks i jeszcze jeden komandos. Prawdopodobnie aktorzy poruszali się po niej wielokrotnie w trakcie nagrywania tej sceny.
Kiedy w trakcie sceny „czystek etnicznych” umiera torturowana kobieta, Lena zamyka jej powieki. Widać, że szyja zmarłej kobiety lekko się trzęsie, co wskazuje na bicie serca lub niewielkie ruchy mięśni.

Ogólne

Czy wiesz, że?

Fabuła

Multimedia

Pozostałe

Zarządzanie

Łzy słońca

lub