Polski aktor teatralny i filmowy. W latach 1947-50 studiował na wydziale prawa UMCS w Lublinie, uczęszczając jednocześnie do Studia Dramatycznego Karola Borowskiego. W 1951 roku został absolwentem PWST w Warszawie. Na scenie zadebiutował w 1946 w Teatrze Miejskim w Kaliszu. W kolejnych latach grał i kierował tatrami w Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu. Na dużym ekranie Wojciech Siemion zadebiutował w 1951 roku, w „Załodze” Jana Fethkego. Dwa lata później zagrał w „Przygodzie na Mariensztacie” Leonarda Buczkowskiego. Szansę prawdziwego zaistnienia w filmie dał mu dopiero Andrzej Munk w „Błękitnym krzyżu” (1955), „Eroice” (1957) i „Zezowatym szczęściu” (1960). Pamiętamy go też z ”Jutro premiera” (1962) Janusza Morgensterna. Jedną z najciekawszych kreacji w powojennym kinie stworzył w filmie „Salto” (1964) w reżyserii Tadeusza Konwickiego. Niezapomniane postacie stworzył w filmach: „Kierunek Berlin” (1968) Passendorfera, „Ziemia obiecana” (1974) Andrzeja Wajdy, „Przedwiośnie Filipa Bajona” (2001), oraz w „Ubu Król” Piotra Szulkina (2003). Jego popularność ugruntowały również komedie Stanisława Barei: „Poszukiwany poszukiwana” (1972), „Nie ma róży bez ognia” (1974) oraz „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz” (1978). Ważne w jego dorobku były też seriale telewizyjne. Siemion wystąpił między innymi w „Wojnie domowej” (reż. Jerzy Gruza, 1965), „Niewiarygodnych przygodach Marka Piegusa” (reż. Mieczysław Waśkowski, 1966) „Czterej pancerni i pies” (reż. Konrad Nałęcki, 1966) i „Alternatywy 4” (reż. Stanisław Bareja, 1983). Ostatnia rola filmowa Siemiona to „Ostatnia akcja” (2009) w reż. Michała Rogalskiego, gdzie grał w znakomitej obsadzie: z Aliną Janowską, Barbarą Krafftówną, Janem Machulskim, Marianem Kociniakiem i Piotrem Fronczewskim.