Goście Wieczerzy Pańskiej 1962

Najlepszy film, jaki ostatnio widziałem. Nawet bez jakiejkolwiek muzyki widz może być maksymalnie skupionym i zadowolonym po seansie, który odpowiada na egzystencjalne i filozoficzne pytania. Księża też czasami mogą stracić wiarę w Boga, Max von Sydow w roli rybaka jak zwykle stanął na wysokości zadania i dał nam świetny pokaz aktorstwa. Ośmielę się go porównać do naszego polskiego Franciszka Pieczki – musicie przyznać, że ich gra aktorska jest do siebie bardzo podobna, co wcale nie znaczy, że jest zła. Marazm, bieda, brak perspektyw na życie – to jest coś, co mnie zawsze intrygowało w sztuce. Bo w prawdziwym życiu absolutnie nikt nie chciałby tego doświadczyć. I za to chwała po wsze czasy Bergmanowi, dzisiejsze kino mogłoby się od niego naprawdę wiele nauczyć. 10/10

Dobry film o kryzysie wiary