Filmy telefon, zemsta

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Plymouth, stan Massachusetts. W mieście, gdzie traktuje się Święto Dziękczynienia bardzo poważnie, pojawia się seryjny morderca, który obiera sobie za cel jego mieszkańców. Jest zdeterminowany, by zabić jak najwięcej z nich.

Las Vegas, 1973 r.: oto tło akcji fascynującego filmu o miliardowych operacjach mafii w biznesie hazardowym, opartego na autentycznych wydarzeniach. W tej gangsterskiej historii Martin Scorsese opowiada o nieposkromionych ambicjach, namiętnościach i chciwości, które obaliły imperium hazardu. W filmie zagrali brawurowo dwaj laureaci Oscara® Robert De Niro i Joe Pesci oraz Sharon Kane. Film prowadzi widza za efektowną fasadę kasyna, gdzie ludzkie życie i fortuny są zaledwie stawką w grze.

Komedia kryminalna o utalentowanym Adrianie Monku (Tony Shalhoub), który cierpi na nerwicę natręctw. Zachorował od czasu brutalnego zamordowania jego żony, po którym zrezygnował z pracy policjanta, a zajął się pracą detektywa. Jego choroba objawia się różnymi bezpodstawnymi fobiami, np. lękiem przed zarazkami, wysokością, tłumem, mlekiem, zamkniętymi pomieszczeniami. Monk nie znosi też kontaktów fizycznych z innymi ludźmi. Ponadto przejawia również skłonności pedantyczne. W pracy jest geniuszem. Posiada doskonałą pamięć wzrokową, oraz umiejętność zauważania nawet najmniejszych śladów i kojarzenia ich ze sobą. Pomaga mu jego pielęgniarka Sharona, która nie tylko opiekuję się Monkiem, ale również jest jego bliską przyjaciółką, pocieszycielką i terapeutką. Posiadający talent do rozwiązywania zagadek i łamigłówek detektyw, świetnie radzi sobie ze wszystkimi sprawami. Wszystkimi oprócz jednej - dotyczącej śmierci żony...

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Dwoje zakochanych ludzi ucieka przed wynajętym płatnym zabójcą oraz policją.

Grupa mało rozgarniętych przyjaciół nieświadomie zabija pewnego rybaka. Po roku okazuje się, że zabójca poluje na nich.

Przedmieścia Los Angeles. Porucznik policji Vincent Hanna (Al Pacino) chce za wszelką cenę dopaść gang dowodzony przez Neila McCauleya (Robert De Niro). Przeciwnik jest inteligentny, bezwzględny i brutalny – to profesjonalista najwyższej klasy, tak samo jak Hanna. Obaj, świadomi tego podobieństwa, darzą się szacunkiem. Pewnego dnia dochodzi do konfrontacji.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Pewnego dnia do siedziby CIA, zgłasza się wysoki rangą rosyjski agent, który twierdzi, że przesłuchująca go agentka jest szpiegiem. Zdemaskowana Evelyn, chcąc udowodnić po której stronie naprawdę stoi i uratować męża ucieka i robi wszystko by wykonać powierzone jej przed laty zadanie, przynajmniej tak ma to wyglądać dla jej dawnych towarzyszy.