Biograficzny 2008

Mistrz stylu Wing ChunYip Man przez lata żyje w dostatku, w miasteczku Fuoshan, pokonując kolejnych przeciwników chcących się z nim zmierzyć. Wszystko zmienia się jednak wraz z nadejściem wojny i okupacją miasta przez Japończyków. Gdy bieda, przemoc i beznadzieja ogarniają ocalałych mieszkańców, umiejętności walki stają się niezwykle ważne, a Yip Man i jego czyny zaczynają przywracać wiarę.

"Mei Lanfang" Chena Keiga. To biografia najsłynniejszego mistrza opery pekińskiej, który zreformował i przywrócił do życia zasady tradycyjnego aktorstwa chińskiego. Chińska Opera Pekińska jest nazywana wschodni oper” i jest prawdziwym bogactwem państwowym Chin. Opera ta pochodzi z Pekinu, dlatego nosi nazw Opery Pekińskiej. Opera Pekińska ma ponad 200 lat historii.

W 1974 roku dziewiętnastoletni narwaniec, Michael Peterson (Tom Hardy), postanowił uwiecznić swoje nazwisko i wraz z domowej roboty obrzynem oraz głową pełną marzeń napadł na urząd pocztowy. Pierwotnie skazany na 7 lat Peterson spędził w różnorakich placówkach penitencjarnych przeszło 34 lata, z czego 30 w samych izolatkach. W tym czasie psychika początkowo cichego chłopaka została zastąpiona przez jego alter ego, Charlesa Bronsona.

Historia na podstawie prawdziwych wydarzeń z 1928 roku w Los Angeles. Opowiada o kobiecie z przedmieścia, Christie Collins, która postanowiła stawić czoło skorumpowanemu systemowi policji w Los Angeles. Pewnego dnia Christie wychodzi do pracy, zostawiając syna Waltera w domu. Po jej powrocie okazuje się, że chłopiec zniknął. Rozpoczynają się poszukiwania. Po pewnym czasie synek odnajduje się, ale nie jest to dziecko Christie Collins. Okazuje się, że policja podstawiła innego chłopca, a matka próbująca dowieść prawdy zostaje potraktowana jak umysłowo chora. Policja zabrania jej zajmowania się śledztwem na własną rękę. Z pomocą Christie przychodzi życzliwy, miejscowy pastor, który wierzy kobiecie i deklaruje swą pomoc w poszukiwaniu prawdy.

W roku 1914, Wilhelm Uhde, słynny, niemiecki kolekcjoner sztuki, wynajmuje apartament w Senlis, położonym 40 kilometrów od Paryża. W miejscu tym pisze i odpoczywa od hałaśliwego życia w stolicy. Pewnego dnia zauważa mały obraz leżący w salonie i ze zdumieniem odkrywa, że autorką jest nie kto inny, a jego sprzątaczka Serafina.

Człowiek na linie - Man on Wire, czyli artystyczne przestępstwo stulecia, to historia niesamowitego wyczynu jakiego dokonał 7 sierpnia 1974 roku Philippe Petit. Marzeniem tego francuskiego linoskoczka było przejście po linie rozciągniętej między zbudowanymi wówczas niedawno bliźniaczymi wieżami World Trade Center. Film Marsha odsłania kulisy przygotowań do tego wyczynu, niezwykłych związków międzyludzkich, przyjaźni oraz zbiegów okoliczności, które doprowadziły do spełnienia tego szaleńczego marzenia. Spaceru pomiędzy wieżami, których już nie ma.

Dom Saddama to studium osobowości Saddama Husajna, jego relacji z członkami rodziny i najbardziej zaufanymi doradcami (którzy nieprzypadkowo byli także jego krewniakami). Obraz ukazuje nieznane kulisy początków kariery irackiego dyktatora i historii jego brutalnych rządów. Kolejne odcinki przedstawiają narastające, obsesyjne dążenie Saddama do władzy, a także krwawe metody terroru, które powszechnie stosował. Pokazują powolny upadek dyktatora zakończony jego ucieczką i ukrywaniem się przed wojskami, które brały udział w operacji Iracka Wolność w 2003 roku.

Podczas wieczornego spotkania w barze z przyjacielem reżyser Ari Folman, słyszy opowieść o powracającym koszmarze, który nęka jego starego kompana z wojska. We śnie goni go 26 wściekłych psów, każdej nocy dokładnie tyle samo. Przyjaciele dochodzą do wniosku, że ma on związek z misją, którą odbyli na początku lat 80-tych w Libanie. Ari ze zdziwieniem odkrywa, że praktycznie nic nie pamięta z tamtych wydarzeń. Wyrusza więc podróż w poszukiwaniu dawnych towarzyszy, aby odkryć prawdę o tym co działo się ponad 20 lat wcześniej, ale także o sobie...

Biograficzny film w reżyserii Gusa Van Santa opowiadający historię Harveya Milka (Sean Penn), który został zamordowany w 1978 roku. Był on pierwszym politykiem zasiadającym we władzach miejskich jawnie walczącym o prawa dla homoseksualistów.

W Rzymie, o świcie, kiedy wszyscy śpią, jeden człowiek jest już rześki. Nazywa się Giulio Andreotti. Nie śpi, ponieważ musi pracować, pisać książki, bywać w towarzystwie i - co jest nie mniej ważne - modlić się. Spokojny i tajemniczy Andreotti we Włoszech jest synonimem władzy przez ponad 40 lat. Na początku lat 90., bez arogancji, ale i bez pokory, ten stabilny, uspokajający, ale i bardzo niejednoznaczny polityk niestrudzenie zmierza ku swej siódmej kadencji na stanowisku premiera. Tuż przed 70-tką Andreotti jest gerontokratą o niemal boskich możliwościach, który nikogo się nie boi, w zasadzie nie wie, co to strach. Przeciwnie - jest przyzwyczajony do obserwowania strachu malującego się na twarzach jego rozmówców. Jego radością jest władza, z którą żyje w symbiozie, którą wielbi, i która zawsze i niezmiennie mu się należy. Bitwy wyborcze, ataki terrorystyczne czy poniżające oskarżenia nie pozostawiają na nim żadnego śladu, wobec wszystkiego pozostaje nieugięty. Aż do czasu, kiedy mafia, najsilniejsza przeciwwładza w kraju, postanowi wypowiedzieć mu wojnę.