Filmy Grecja

Po raz pierwszy spotkali się Przed wschodem słońca w pociągu do Wiednia. Dziewięć lat później wpadli na siebie w Paryżu Przed zachodem słońca. Jesse (Ethan Hawke) i Celine (Julie Delpy) są ze sobą już siedem lat. Co się wydarzy w ich związku na wakacjach w słonecznej Grecji? Ta dwójka z pewnością nie będzie się ze sobą nudzić. Błyskotliwe rozmowy, cięte riposty, sarkastyczny humor i emocje jeszcze bardziej intensywne niż wcześniej - tego lata on i ona poznają się na nowo.

Akcja nowego filmu jednego z najciekawszych aktualnie tureckich reżyserów Emina Alpera rozgrywa się w niewielkiej wiosce w środkowej Anatolii. Zgodnie z lokalną tradycją zwaną „besleme” każda z trzech tytułowych córek w nadziei na lepsze życie „zaadoptowana” zostaje przez zamożniejsze rodziny, stając się dla nich kimś w rodzaju służącej. Z uwagi na nieprzewidziane okoliczności Reyhan, Haava oraz Nurhan muszą jednak wrócić w rodzinne strony pod opiekę sędziwego ojca. Kiedy okazuje się, że ta pierwsza jest w ciąży, Şevket aranżuje szybki ślub z pasterzem z wioski. Havva zmuszona zostaje do powrotu po śmierci jej przybranego brata. Nurhan z kolei odwozi jej drugi „ojciec”, wyraźnie rozczarowany postawą dziewczyny. To pierwszy moment od lat, kiedy siostry ponownie się spotykają.

W środkowej części Morza Egejskiego, sześciu mężczyzn wybrało się na ryby luksusowym jachtem. Decydują się zagrać w pewną grę. Podczas tej "zabawy" przyjaciele staną się rywalami, każdy będzie głodny zwycięstwa. Ale pod koniec podróży, gdy gra się skończy, człowiek, który wygrywa będzie drużbą nosił na swoim najmniejszym palcu pierścień zwycięstwa: Chevalier.

Ateńska wioska olimpijska, tętniąca życiem podczas Igrzysk Olimpijskich w 2004 roku, jest teraz symbolem upadku gospodarczego Grecji. W zdewastowanym parku, gdzie mieszkają już tylko co biedniejsi, spotykają się miejscowe dzieciaki. Wśród zniszczonych trybun, basenów treningowych wypełnionych zieloną wodą wyładowują swoją energię, wymyślając coraz to nowe "zabawy". Ich życie wydaje się pozbawione większego sensu, bez perspektyw. Najstarszy z dzieciaków, Dimitris i Anna, emerytowana atletka, odwiedzają tereny kurortów wypoczynkowych na obrzeżach miasta. Im dłużej są poza granicami opuszczonej wioski i im więcej czasu spędzają wśród beztroskich przaśnych turystów, tym większa złość na otaczający świat budzi się w chłopcu.

Ambitny prokurator Emre przyjeżdża do małego miasteczka objąć urząd po swoim poprzedniku, który zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Mieszkańcy początkowo wydają się otwarci na nowego przybysza, ale okazuje się, że Emre nie ma zamiaru grać według od dawna ustalonych reguł. Lokalna hierarchia, na czele z burmistrzem trzymającym rękę na dostawach wody (która jest w okolicy cennym towarem), nie ma dla niego znaczenia. Ale zanim mężczyzna zacznie rozpracowywać korupcyjne układy, zdąży narobić sobie wpływowych wrogów, stanie się celem homofobicznych ataków, wreszcie zostanie wplątany w sprawę brutalnego gwałtu popełnionego na młodej dziewczynie. Polityczny thriller Emina Alpera jest metaforą opresyjnych rządów Erdoğana, lecz jego gorzka wymowa i duszna atmosfera będą czytelne wszędzie, gdzie władzę sprawują prawica i konserwatyści. To film o społeczeństwie zdominowanym przez mężczyzn i o ich wewnętrznych konfliktach – mówił reżyser przy okazji canneńskiej premiery Gorących dni.

Rodzina Jardine'ów, Kathy (Jennifer Ehle) i Brian (Greg Kinnear) dziedziczy dom na Manhattanie, którego parter jest zajmowany przez Leonor (Paulina García), krawcową z Ameryki Łacińskiej, prowadzącą sklep z sukniami. Na początku relacje są bardzo serdeczne, dzięki beztroskiej przyjaźni, która rozwija się między Tonym (Michael Barbieri) i Jakem (Theo Taplitz), dziećmi obu rodzin. Ale czynsz sklepu okazuje się znacznie poniżej potrzeb przybyszów. Dyskusje dorosłych wkrótce zakłócą relacje między przyjaciółmi.

W okresie letnim w Oslo następuje wyjątkowo gorący dzień, a po mieście zaczyna rozprzestrzeniać się dziwne pole elektryczne, które prowadzi do zbiorowej migreny, zaś telewizory, żarówki i inne tego typu sprzęty wariują i nagle wszystko się kończy. Jakby tego było mało incydent budzi niedawno zmarłych.

Świat ogarnięty jest pandemią wirusa, który wywołuje u ludzi nagłą amnezję. Aris (Aris Servetalis), mężczyzna w średnim wieku, dołącza do programu, którego celem jest pomoc pacjentom w budowaniu nowej tożsamości. Dostaje on zadanie codziennego nagrywania się, aby mógł tworzyć nowe wspomnienia i dokumentować je przed kamerą. Powoli wraca do zwykłego życia i spotyka Annę (Sofia Georgovasili), która również jest w trakcie rekonwalescencji.Za pomocą surrealistycznych obrazów grecki scenarzysta i reżyser, Christos Nikou, snuje refleksyjną opowieść o pamięci, tożsamości i stracie, badając jednocześnie, jak społeczeństwo może poradzić sobie z nieodwracalną w skutkach epidemią. Czy gatunek ludzki jest jedynie sumą obrazów, które kompiluje i wyświetla, czy też jest czymś bogatszym i głębszym?

Tzanko jest odludkiem, szarym pracownikiem kolei, którego życie jest kolażem przygniatającej monotonii, marazmu i nijakości. Pewnego dnia znajduje na stacji dużą sumę pieniędzy, którą uczciwie postanawia oddać na komisariat. Nie przeczuwa jednak, że tym samym stanie się ofiarą korupcyjnej intrygi, za którą stoi młoda, bezwzględna i pozbawiona skrupułów pracownica rządowa o imieniu Julia. Kobieta wciąga Tzanko w misternie zaplanowaną aferę, która prawie zniszczy jego życie. Tzanko postanawia oczyścić się z nieswojej winy i staje do nierównej walki.