Film dokumentuje życie niesławnych oszustów: Elmyra de Hory i Clifforda Irvinga. De Hory, który później popełnił samobójstwo, aby uniknąć dłuższego pobytu w więzieniu, wyrobił sobie markę, sprzedając podrobione dzieła sztuki takich malarzy jak Picasso i Matisse. Irving był niesławny z powodu napisania fałszywej autobiografii Howarda Hughesa. Welles porusza się między dokumentem a fikcją, badając podstawowe elementy oszustwa i ludzi, którzy popełniają oszustwo kosztem innych.
Na najbardziej dosłownej płaszczyźnie dzieło to jest wypełnione scenami, podczas których można na przemian się śmiać, ale również drapać po głowie w głębokim zdezorientowaniu.
przeczytaj recenzję