Dla osiemnastolatek Jessiki, Jenny, Taru i Aino wkroczenie w dorosłość oznacza utratę niewinności i wiary. Film opowiada o radzeniu sobie z brutalnością życia i o tym, że czasami warto mieć grubą skórę. Fabuła filmu oparta jest na autentycznych wydarzeniach. To historia czterech dziewczyn z Helsinek, które przez rok nagrywają prowokacyjne filmowe pamiętniki.

Festiwale

2016

Dni Filmów z Unii Europejskiej, Tokio

Międzynarodowy Festiwal Filmów Kobiet, Seul

Międzynarodowy Festiwal Filmów dla Dzieci i Młodzieży, Żlin

Międzynarodowy Festiwal Filmowy, Seattle

Międzynarodowy Festiwal Filmów Kobiet, Dortmund

Międzynarodowy Festiwal Filmów dla Dzieci, Kristiansand

2015

Międzynarodowy Festiwal Filmów Młodego Widza Ale Kino

Festiwal Filmowy w Tallinnie

Dni Filmu Nordyckiego, Lubeka – Nagroda Jury Dziecięcego

Forum Filmu Europejskiego Scanorama

Międzynarodowy Festiwal Filmowy Monstra, Lizbona

Festiwal Młodego Widza Lucas, Frankfurt nad Menem

Festiwal Filmowy Giffoni, Giffoni Valle Piana

Głosy prasy

„Fiński film to dawka optymizmu, bezpretensjonalnego humoru i wiary w kobiecą solidarność i intuicję. Podglądanie nastolatek u progu dorosłości jest jak pocztówka z czasów, gdy każdy miał rację nawet wtedy kiedy błądził. Po seansie będziecie chcieli krzyczeć: girl power! Z przekonaniem.”

Anna Serdiukow, ELLE

„Kolejny film w dorobku doświadczonego reżysera fińskiego średniego pokolenia. Historia czterech 18-letnich dziewczyn przed maturą, które doświadczając różnych dramatycznych zdarzeń, decydują się na formę swoistej autoterapii - zaczynają prowadzić wideo-dziennik. Film pokazuje nowoczesność narzędzi, które mogą młodym ludziom posłużyć do wyrażania siebie. Jednocześnie jest to przykład typowego filmu z Finlandii - posługującego się konwencją kina obyczajowego, najpopularniejszego gatunku w tamtym kraju.

Nie dość znane w świecie (wciąż miłośnikom filmu przychodzą na myśl Bracia Kaurismaki), jest odważne i bezpruderyjne, często wykorzystuje tonację tragigroteski, zwykle przedstawia osamotnionego bohatera z dużego miasta. To kino bardzo bezpośrednie, często obcesowe, w surowej formie pokazujące dramaty społeczne. Obok Illi ten model filmu uprawiają jeszcze – między innymi – Dome Karukoski, Jarmo Lampela czy Petri Kotwica – czołowi przedstawiciele najnowszego kina Finlandii”.

Jacek Nowakowski

Kino w Trampkach poleca

W lipcu wchodzą do kin fińskie Dziewczyny inne niż wszystkie. Coming of age w dziewczyńskim wydaniu. Współczesny, wystarczająco lekki na wakacje, a przy okazji niegłupi film, który zagrzewa nastolatki do bycia wojowniczkami.

Chciałam zacząć od tego, że nikt kto nigdy nie był 18-letnią dziewczyną nie wie jak to jest. Po zastanowieniu myślę jednak, że nikt nie wie jak to jest, kto nią nie jest, tu i teraz. Zawieszone pomiędzy dziewczynkami z dziecięca fantazją i radością życia, a odpowiedzialnymi kobietami, jeszcze w okolicznościach szkoły, ale już podejmujące decyzje na całe życie, jeszcze dzieci spragnione bliskości rodziców i poczucia bezpieczeństwa, a już niezależne istoty. Esa Illi – fiński reżyser, który niedawno skończył 54 lata – próbuje uchwycić ten czas. Jego bohaterki to cztery przyjaciółki Jessica, Aino, Taru i Jenny. Każda z nich dostaje szansę, żeby opowiedzieć o sobie, każda zmierza się z większymi lub mniejszymi demonami. Bliskość, miłość, odpowiedzialność, gniew, tożsamość, ciało, seks, śmierć, życie. Dorośli, którzy mają dla nich tylko gorzkie i bardzo okrągłe rady w stylu „kiedy księżniczka całuje księcia ten zmienia się w żabę”, „po to jest serce, żeby pękało”, albo są po prostu bezradni. Jak zrobić z siebie wojowniczkę, a jednocześnie nie zabić w sobie wrażliwości?

Film Illi nie odpowiada na to pytanie w poradnikowy sposób. Pozwala swoim bohaterkom uczyć się na swoich własnych błędach. Towarzyszymy przyjaciółkom przez cały rok maturalnej klasy. A film jest taki jak one: niespokojny, zaskakujący, odrobinę egzaltowany, trochę mroczny i pełen nadziei na przyszłość.

Anna Stadnik, Dyrektorka artystyczna Kina w Trampkach

O bohaterkach

Jessica zakochuje się w przystojnym Węgrze i mimo ostrzeżeń przyjaciółek i matki, wyjeżdża za ukochanym do Wilna… tylko po to, by zostać porzuconą na lotnisku.

„Wszystko byłoby idealnie, gdybym nie była taka głupia…”

Aino nie może zaakceptować swojego wyglądu i kompleksy zajada czekoladkami. Nawet nie zauważa szkolnego adoratora, który zakochuje się w niej po uszy.

„Patrząc w lustro, widzę oko, rękę, ale nie mogę zaakceptować całości. Dlaczego ktoś inny miałby to zrobić”.

Taru zachodzi w ciążę, jednak jej chłopak nie wydaje się być najlepszym kandydatem na ojca. Sama również musi poznać samą siebie, zanim podejmie odpowiednią decyzję.

„Miałam być jak Kate Moss i umrzeć przed 30-tką. Gdybym tylko nie była trochę w ciąży…”

Jenny boryka się z samotnością i niezrozumieniem. Jej przyjaciółka nie odwzajemnia jej uczuć.

„Tutaj nie życie jest wredne. Moja najlepsza przyjaciółka powinna zrozumieć, że ją kocham. A może powinnam być jak wszyscy? Kto tu oszalał? Świat czy ja?”.

O reżyserze

Esa Illi

Reżyser filmów fabularnych, telewizyjnych i dokumentalnych. Pracuje w fińskim przemyśle filmowym od czasu, gdy ukończył Uniwersytet Sztuki i Designu w Helsinkach w 1994 roku. Uczy aktorstwa, reżyserii i scenariopisarstwa na Uniwersytecie w Tampere w Finlandii.

Wybrana filmografia:

Jungle Of Dreams (2008)

Brothers (2003)

Monkey Business (2000)

Opis filmu

Jessica, Aino, Taru i Jenny stoją u progu dojrzałości. Przyjaźnią się, ale każda zmaga się z własnymi problemami. Aby nie poddać się rozpaczy, każda z nich musi odnaleźć w sobie siłę. Prowadzą prowokacyjny video-pamiętnik, w którym przedstawiają swoje problemy i radości. Fabuła filmu oparta jest na autentycznych wydarzeniach.

Więcej informacji

Proszę czekać…