Niedoceniony film braci Hughes, to tak naprawdę ambicje w kinie hollywoodzkim. 8

Postapokaliptyczne pustkowia, pod rażąco jasnym słońcem, które mocno zajaśniało, gdy niebo się rozdarło z powodu wojny atomowej. Niektórzy ludzie, którzy przetrwali wciąż prowadzą walki o przetrwanie. Samotny wędrowiec, Eli, niesie przez świat tajemniczą Księgę, która chroni go przed złem. Ma za zadanie donieść ją do celu - w bezpieczne dla niej miejsce. Jednak przeszkodzi mu w tym Carnegie, który koniecznie chce posiąść władzę nad tym drugim światem, a do zwycięstwa potrzebne jest mu dzieło, któremu tajemniczy podróżnik poświęcił całe swoje życie.

Na szczęście akcja została ograniczona do niezbędnego minimum. Walki bohatera nie są tutaj głównym tematem, jak można by sądzić z zwiastunów. Sceny te zostały świetnie rozłożone na cały film oraz doskonale nakręcone i zmontowane. Jednak krwawe, ale krótkie bitwy to nie jedyny powód, który świadczy o tym, że film jest przeznaczony dla dorosłych. Do całości warto dodać mocne przekleństwa (które nie rażą, a doskonale pasują do przeznaczonych na nie miejsc) oraz wątek kanibalizmu (sprawdzanie trzęsących się dłoni).

Blasku filmowi nadają doskonałe role głównych bohaterów. Denzel Washington, który jak zawsze starannie dobiera role, poraz kolejny stanął na wysokości zadania. Z zarostem przypominającym jakiegoś bezdomnego z Central Parku i spalonymi plecami może sprawiać wrażenie mędrca, ktory wiele w życiu przeżył. Jednak Gary Oldman nie okazał się gorszy, zwłaszcza, że przyszło mu grać czarny charakter (dawno tego nie było, prawda?). Przekonująco odegrał rolę despotycznego mężczyzny żądnego władzy.

Wszystko mogło być takie piękne... Więc dlaczego ten film został absolutnie niedoceniony? Wszystko przez to, że promowana jako rozrykowa produkcja okazała się zawierać w sobie głębszy sens, pewne ambicje, które przeszkodziły przeciętnemu Kowalskiemu w chwili relaksu. Zamiast odpoczywać przy lekkim dramacie, bracia Hughes zafundowali mu podróż po zniszczonym świecie, pełnym ukrytych znaków i zmuszającym do refleksji. To nie do wyobrażenia, a jednak takie jest. Pięknie wykonane zdjęcia i montaż jeszcze umacniają mnie w przekonaniu, że to nie był prosty film dla każdego. Nie chodzi mi o to, że ludzie są za głupi, by go zrozumieć, ale o to, że wybierając się na niego spodziewali się zupełnie innego kina. Chodziło o film pełen akcji i przemocy. A w tym wypadku nie było czegoś takiego.

Moim zdaniem świetny, chociaż zakończony w - jak zwykle to bywa - patetycznym, czysto amerykańskim tonie. Ten wszechobecny patos kulminuje właśnie w ostatnich minutach. I właśnie to jest najgorsze.