Debiut dramaturgiczny poety Tadeusza Różewicza (ur. 1921) przyjęto raczej z dystansem, jego propozycja zbytnio różniła się od tego, co wówczas widywano w teatrach. Od premiery „Kartoteki” (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 1960) było jednak jasne, że jego sceniczna twórczość jest zjawiskiem szczególnym – „była próbą zerwania z polskim teatrem typu Zapolskiej, a nie mogła być polską odbitką Becketta czy Ionesco”. „Stała się jakby nowym alfabetem dramatycznym” – jak określił to sam autor po latach. „Kartoteka” do dziś może być modelowym przykładem „dzieła w ruchu”, które wciąż rozwija się i przekształca. Obok pierwotnej wersji istnieją tzw. odmiany tekstu, z uzupełnieniami dołączonymi przez autora w późniejszych wydaniach, co sprawia, że każdy inscenizator ma szansę zaproponować widzom własny wariant sztuki. opis dystrybutora
Pozostałe