Noah Nicholas Beery urodził się 17 stycznia 1882 roku na farmie w hrabstwie Clay w stanie Missouri, jako starszy brat przyszłego gwiazdora filmowego Wallace’a Beery’ego. Rodzina Beery’ego przeniosła się do Kansas City w latach 90. XIX wieku, gdzie jego ojciec pracował jako policjant. Już jako chłopiec Noah miał kontakt z teatrem, sprzedając słodycze w lokalnym Gillis Theater. Jego głęboki, bogaty głos zachęcił aktorów do zasugerowania mu lekcji śpiewu i kariery scenicznej. W wieku szesnastu lat wyjechał do Nowego Jorku, gdzie rozpoczął występy w wodewilu i chórach musicali. Beery zadebiutował na Broadwayu w 1905 roku, a na początku lat 10. XX wieku podążył za swoim bratem Wallace’em do Hollywood, wchodząc do rozwijającego się przemysłu filmowego około 1914 roku. Szybko stał się czołowym aktorem charakterystycznym, specjalizującym się w rolach czarnych charakterów – bandytów z Dzikiego Zachodu, skorumpowanych polityków, gangsterów, a także zagranicznych „szumowin” (Meksykanów, Arabów, Chińczyków). W przeciwieństwie do swojego brata, który często grał bardziej sympatyczne postacie i zdobył Oscara, Noah Beery Sr. nigdy nie osiągnął statusu wielkiej gwiazdy, ale wyrzeźbił dla siebie pamiętną niszę w historii kina jako solidny i szanowany „ekranowy złoczyńca”. Wystąpił w blisko dwustu filmach w erze kina niemego i wczesnych filmach dźwiękowych. Beery był dwukrotnie żonaty. Z drugą żoną, Marguerite Walker Lindsey, miał dwóch synów. Jego syn, również aktor, Noah Beery Jr. (znany z roli Rocky’ego w serialu telewizyjnym „The Rockford Files”), był znany jako Noah Beery Jr., co skłoniło starszego aktora do używania pseudonimu Noah Beery Sr., aby uniknąć pomyłek. Noah Beery Sr. zmarł na atak serca 1 kwietnia 1946 roku w wieku 64 lat w domu swojego brata Wallace’a, w dniu 61. urodzin brata, podczas próby do słuchowiska radiowego, które mieli wspólnie wykonać. Został pochowany na cmentarzu Forest Lawn Memorial Park w Hollywood Hills.